22 มิถุนายน 2550 06:27 น.
Salukphin
เงาหัวใจไหวอ่อนออดอ้อนขวัญ
ใจก็สั่นหวั่นไหวใช่ยวนยั่ว
เพราะอ่อนหัดจัดเจนเหลี่ยมเหนียมหวาดกลัว
สำนึกชั่วชอบดีที่ทักทาย
ใช่นางฟ้าซาตานกร้านชีวิต
แยกถูกผิดเป็นพื้นฐานการแหนงหน่าย
อย่าพึงคิดเขียนใจใส่เล่ห์ร้าย
อย่าเหมาหมายเขียนเงาลวงมาล้วงใจ.
21 มิถุนายน 2550 06:33 น.
Salukphin
เพราะหัวใจใสซื่อถือสัญญา
ข่มปรารถนาทั้งหมดเพราะอดสู
จำใจเลือกด้วยน้ำตากตัญญู
เข้าครองคู่กับเขาเศร้านะใจ
ฉันรักเธอด้วยใจไยต้องเจ็บ
รับหนาวเหน็บโศกสะท้อนซ้อนหวั่นไหว
ไม่มีสิทธิ์คิดรักภักดีใคร
ต้องร่ำไห้ในรักจักร้างรา
เธอคงคิดว่าฉันหลอกยอกย้อนเก่ง
เขียนบทเพลงบรรเลงหลอนซ้อนเสน่หา
แสร้งรับรักผลักผันใจไม่นำพา
ปรารถนาแค่ลวงเล่นเช่นครั้งคราว
ฉันอยากร้องก้องกู่ไกลให้หายเจ็บ
ใช่จำเก็บนิ่งงันมันเหน็บหนาว
ประเพณีนี่น่าขำทำเรื่องราว
เป็นสีขาวเขียนใจให้จำยอม
น้ำตาฉันหลั่งรินสิ้นอิสระ
มีพันธะก่อเกี่ยวเหนี่ยวแห่ห้อม
ไม่มีสิทธิ์คิดทวงถามความออมชอม
ต้องหล่อหลอมเลี้ยงใจช้ำด้วยน้ำตา
ให้ตัวฉันนั้นสิ้นสุดจุดกตัญญู
ขอทุกคู่รักสมหวังดั่งปรารถนา
อย่าให้เพื่อนพี่น้องต้องทรมา
รักขมปร่ารสขื่นตื่นติดใจ.
20 มิถุนายน 2550 06:20 น.
Salukphin
รักอำพรางพรางใจใช่หรือเปล่า
จึงร้อนเร่าเร้ารุมไฟสุมขอน
ด้วยใจหวงห่วงหาและอาทร
จึงซอกซอนความชอกช้ำซ้ำซุกใจ
หากเปิดเผยเฉลยใจให้รับรู้
ละอดสูเสียขวัญหรือหวั่นไหว
เลิกอำพรางพรางรักฟักซ่อนไว้
รักครั้งใหม่คงสมหวังดั่งใจปอง.
20 มิถุนายน 2550 06:10 น.
Salukphin
เมื่อวันที่ไม่มีใครใจก็เหงา
แอบยิ้มเศร้ากับใจแฝงใยหม่น
ด้วยชอกช้ำซ้ำหนาวเหน็บเจ็บร้อนรน
ฝ่าสับสนทะเลหมองครองน้ำตา
ไร้เธอเรียงเคียงสนิทอยู่ชิดใกล้
หนทางไกลใคร่ลังเลเสน่หา
หวั่นระแวงแคลงใจนักรักร้างรา
กลัวพบว่าเธอนอกใจทำไงดี
กลัวมากมากอยากร้องไห้ในวันเหงา
น้ำตาเคล้าเคลียแก้มมิแรมหนี
เธอรู้ไหมใจฉันพรั่นทุกนาที
แว่วข่าวที่เธอมีใครอยู่ใกล้กาย.
19 มิถุนายน 2550 19:59 น.
Salukphin
หากทุกคนวนว่ายตามความลุ่มหลง
ใจก็คงวิ่งตามความฟุ้งเฟื่อง
เห็นสิ่งผิดติดตามตนผลรุ่งเรือง
แล้ววางเขื่องเขียนดีชั่วด้วยตัวเอง
กว่าจักได้รู้สึกตัวกลัวก็สาย
หลงวนว่ายนิยามกรรมทำอวดเก่ง
กิเลสใจไฟตัณหาพาบรรเลง
ร่ายบทเพลงพรรณนาตัวข้าฯดี
ร่ายสังคีตดีดสีพร้อมตีเป่า
ทุกหมู่เหล่าร้องลำนำคำเสียดสี
แสร้งเยินยอปอปั้นกลั่นวจี
โหมดนตรีพัฒนาค่าหลอกลวง
ทั้งต้นทุนกำไรในผลผลิต
มันพ่นพิษติดกระอักเจ็บหนักหน่วง
ทั้งครอบครัวพัวพันหมดจดกลกลวง
ด้วยบาศบ่วงสัจธรรมของกรรมเวร.