12 มีนาคม 2550 07:07 น.
Salukphin
จันทร์ฤๅร้างห่างนวลหวนละห้อย
แม่น้องน้อยคร่ำครวญหวนโหยไห้
จันทร์จรจากพรากลาฟากฟ้าไป
รู้หรือไม่ใครกำสรวลครวญฝากลม
ดาวเลือนหายพรายกะพริบระยิบยับ
ฟากฟ้าดับลับเลือนเดือนดาวห่ม
เรไรหรีดกรีดเสียงอ้อนวอนพระพรหม
โลกจะล่มหรือไรไร้เดือนดาว
หนาวน้ำค้างพร่างพรมห่มยามดึก
อกระทึกทั้งระรัวขั้วใจหนาว
ไม่มีพี่ให้อ้อนนอนนับดาว
ขวัญรานร้าวระบมตรมดายเดียว
ขอบฟ้าเรื่อเจือสีทองทาบท้องฟ้า
ซับน้ำตาบ่านองห้องใจเปลี่ยว
ก่นกำสรดโศกเศร้าเหงาคนเดียว
ใครแลเหลียวห่วงใยคงไม่มี
วอนพี่ชายปลายฟ้าเยี่ยมหน้าหน่อย
ดูน้องน้อยบ้างไหมในวันนี้
อีกเมื่อไรใจพ้นกรรมช้ำเสียที
ไปพบพี่บนฟ้าไกลร้อยใจรัก.
12 มีนาคม 2550 07:01 น.
Salukphin
คิดถึงฉันบ้างไหมในวันนี้
หรือคนดีมีคนใหม่ไปเคียงข้าง
ลืมสาวใต้ใจซื่อตรงหลงเลือนลาง
ในช่องว่างหว่างใจไร้รอยเงา
คำเคยพร่ำย้ำรักหวานแค่ผ่านหู
มันพร่างพรูเพราะตรมอารมณ์เหงา
ลืมสายใจใยซึ้งซึ่งสองเรา
ทิ้งฉันเฝ้าคิดถึงซึ้งคนเดียว.
12 มีนาคม 2550 06:56 น.
Salukphin
ลมไล่จูบกราวเกรียวเขียวใบข้าว
แก้มร้อนผ่าวอายลมบ่มแก้มใส
พี่จูบฝากจากน้องก่อนลาไกล
บอกปีใหม่มาหมั้นขอสัญญา
ล่วงสองเดือนเลื่อนมามีนาเศร้า
น้องคอยเฝ้าชมชื่นพี่คืนหา
ไม่มีข่าวของคนดีที่ส่งมา
จูบแล้วลาร้างไกลไม่จดจำ
ยินนกเขาขันคูคู่ท้องทุ่ง
ลมร้อนพุ่งพัดผ่านผ่าวใจร้าวช้ำ
จบกันทีหนี้สัญญามาลืมคำ
คนใจดำหลายใจอย่าได้เจอ.
12 มีนาคม 2550 06:53 น.
Salukphin
หลบมาอยู่แค่แค่..
คนอ่อนแอขอพักขวัญที่หวั่นไหว
ขอซบอกอิงไออุ่นกรุ่นอ้อมใจ
ขอพักในอ้อมแขนอุ่นหนุนพักนอน
ขอโทษเธอที่ใจฉันมันดื้อรั้น
ใช่ก๋ากั่นแต่อยากรู้สู้เล่ห์หลอน
เจอะน้ำเน่าเคล้าชีวิตติดละคร
จึงถอยถอนตัวจากมิอยากเจอ
ขอเร้นหายกายหลบมาอยู่แค่แค่
ลบรอยแผลอารมณ์ถมพลั้งเผลอ
อยากยินคำปลอบใจใช่จากเธอ
แต่คงเก้อเพราะเธอเกลียดเหยียดชิงชัง.
12 มีนาคม 2550 06:49 น.
Salukphin
ใบหน้าสวยรวยยิ้มพิมพ์ภาพหวาน
แก้มแดงซ่านจับตาหน้าอิ่มใส
ด้วยเดียงสาใบหน้าอิ่มยิ้มละไม
เจ้าช่างไร้มายาแต่น่ารัก
ต่างถอดใจไปรายรุมหุ้มแห่ห้อม
อุ้มโอบอ้อมถนอมใจไปฟูมฟัก
เสียงแอ้อ้อจ้อสื่อสารขานคำทัก
ร้อยทอถักสายใจให้ทุกคน.