2 มีนาคม 2550 20:33 น.
Salukphin
คำเอ๋ยคำลวง
เหมือนบาศบ่วงยาพิษปิดรสหวาน
ด้วยพรางเล่ห์แฝงกลมนต์ร้าวราน
เพื่อเผาผลาญเลือดเนื้อผู้เชื่อคำ
เจ็บอะไรไหนเล่าเท่าคำหลอก
มากย้อนยอกเสแสร้งแต่งขันขำ
ช่างโหดร้ายปลายลิ้นคมคนใจดำ
ใครถลำติดบ่วงช้ำทรวงเอย.
2 มีนาคม 2550 20:26 น.
Salukphin
รักเอ๋ยรักเร่
รักรวนเรเร่ร้างเหมือนห่างหาย
เจ็บระทมขมใจในหญิงชาย
พิษเล่ห์ร้ายรุมเร้าแผดเผาทรวง
ใครตระหนักรักเล่ห์ร้ายพ่ายรักเร่
ต่างหันเหหัวใจใคร่แหนหวง
มิยอมเจ็บเหน็บช้ำคำหลอกลวง
และตกบ่วงห้วงเหวหนักรักเร่เอย.
2 มีนาคม 2550 20:24 น.
Salukphin
สักวาหวานลมลิ้นที่ปลิ้นปล้อน
มากเล่ห์หลอนลวงใจให้ใครหลง
เสียงขานรับครับคะขานหวานเจาะจง
ใช่มั่นคงจริงจังอย่างตั้งใจ
หวังประโยชน์โปรดโปรยโรยเสน่ห์
แท้แสร้งเสเสกสรรคำหวั่นไหว
แม้นมิตรองมองซึ้งถึงความนัย
ก็จักได้เจ็บจำช้ำตายเอย.
2 มีนาคม 2550 07:17 น.
Salukphin
ไม่อยากให้ใครรับรู้ดูแผลช้ำ
ไม่อยากจำรอยเจ็บที่เหน็บหนาว
ไม่อยากเก็บใจช้ำซ้ำมีคาว
หรือเขียนข่าวใจเป็นแผลแย่นะใจ.
2 มีนาคม 2550 07:05 น.
Salukphin
เป็นทางเลือกของใจใช่เธอรู้
อย่าตี๊ตู่ติฉันนั้นผลักไส
ก็เธอเลือกเปลือกเงินหนาอย่าเอ็ดไป
จงทำใจให้ยอมรับกับน้ำเงิน
ความหวังดีจริงใจบอกไร้ค่า
เธอหันหน้าหนีร้างและห่างเหิน
เจอะที่ไหนไม่เคียงข้างซ้ำหมางเมิน
ไม่เคอะเขินก้มหน้าเดินเพื่อเงินตรา
ก็ไม่ว่าถ้าจะไปไม่ฉุดรั้ง
หรือกักขังความมุ่งมาดปรารถนา
แล้ววันนี้คนหน้าเงินเดินกลับมา
คงหมดท่าค่าของตนปนน้ำเงิน.