1 สิงหาคม 2552 23:44 น.
Salukphin
ฉันไม่ต้องการ.
แค่เศษทานของหัวใจในวันเหงา
เป็นตัวเลือกเลือนลางกลางม่านเงา
ยามมีเขาฉันไร้ค่ากว่าเศษเงิน
ขอเดินเดี่ยวโดดโดดโสดดีกว่า
ยังมีค่ากว่าคู่ร้างแสร้งห่างเหิน
มีศักดิ์ศรีสูงกว่าซ่อนซ้อนหมางเมิน
ยอมก้าวเดินเด่นดีกว่าหน้าไร้ยาง
เป็นหญิงงามความดีมีคุณค่า
ย่อมดีกว่าไร้ศักดิ์ศรีนวลหนีห่าง
คุณธรรมนำใจใบเบิกทาง
คือคนสร้างทางเลือกใหม่เติมใจตน.
1 สิงหาคม 2552 23:42 น.
Salukphin
รอยน้ำตาพร่าพร่างกลางใบหน้า
ประดุจว่าวาดรอยร้าวฝากหนาวเหน็บ
ธารน้ำตาที่บ่าคลอคล้องความเจ็บ
เป็นริ้วเล็บร่ายร้ายลงปลายใจ
มองผาดผาดผิวเผินเมินบาดแผล
หากเหลียวแลลงลึกเงาเศร้าซ่อนไหว
ตกผลึกโคลนระทมขมขื่นใน
ตะกอนใหญ่โยงใยฝากจากน้ำตา
ซับโศกเศร้าเหงาหงอยซุกรอยช้ำ
พร้อมเก็บงำเงาเจ็บเหน็บซ่อนหา
ซึมบ่อทรายสายช้ำจำร้างรา
ซุกใต้ท่าทะเลลืมลบปลื้มใจ.