6 เมษายน 2552 22:29 น.
Salukphin
เย็นสายน้ำฉ่ำชื่นรื่นรื่นไหล
ชโลมใจในยามเหงาเศร้าห่างหาย
เย็นสายน้ำฉ่ำชื่นรื่นผิวกาย
ก่อนสุดท้ายแสงตะวันผันจากลา
จักจั่นหริ่งหรีดกรีดเสียงขาน
ซ้องผสานลองไนและไก่ป่า
นกตบยุงขยับปีกหลีกเร้นมา
เค้าแมวถลาโฉบเฉี่ยวหนูดูว่องไว
ทอดอารมณ์ชมธรรมชาติวาดเติมฝัน
ร้อยรำพันอักษรซ่อนสดใส
เรียงลำนำทำนองร้อยกรองไทย
ฝากไว้ในปฏิทินจินตนา.
6 เมษายน 2552 22:25 น.
Salukphin
ใจของฉันนั้นนับวันที่ผันผ่าน
มันเนิ่นนานเหมือนห่างไกลใช่สุดสอย
มันหนาวเหน็บเจ็บเยื่อใจในการคอย
แอบร้องบ่อยเพราะคำรอทรมาน
อีกสี่วันฉันรู้ดูเหมือนใกล้
แต่ก็ไกลเกินหวังทั้งวาดหวาน
ไม่อยากคิดคาดเดาเหมากะการ
ใจสะท้านทุกครั้งที่นั่งรอ.
6 เมษายน 2552 19:25 น.
Salukphin
ดอกพิกุลบุนนาคฝากหอมแก้ม
ช่อนางแย้มยิ้มยวนยีแก้วยี่โถ
บัวพุดซ้อนซ่อนชู้คู่ชงโค
ปีบคุยโวโยทะกาสารภี
รำเพยเชยชวนชมลั่นทมสวย
ระรินรวยกล้วยไม้งามพุดสามสี
จำปูนงอนค้อนจำปาใกล้ราตรี
ค่ำคืนนี้มีไม้หอมกล่อมกลิ่นใจ.
6 เมษายน 2552 19:22 น.
Salukphin
เดือนสีหม่นคนใจเหงาช่างเข้าคู่
ภาพหดหู่หัวใจให้หม่นหมอง
เมฆขยับพยับบังชิงชังมอง
ดั่งขุ่นข้องเคืองพิโรธโกรธขัดใจ
ฟ้าใสสดลดสีแสงแฝงซึมเซา
คนใจเหงาเจ้าน้ำตาบ่ารินไหล
เดือนคืนนี้มีหมอกคลุมสุมทรวงใน
ก่นโหยไห้คร่ำครวญทวนสายลม
เหงา เหงา เหงา เหงาจับใจในคืนนี้
ค่อนราตรีต้องเหน็บหนาวร้าวเกินข่ม
ใจเบาบางร้างสนิทชิดชื่นชม
หวานกลับขมขื่นใจไม่มีจาง
อยากให้เดือนฉายนวลอวลแสงส่อง
ลบขุ่นข้องกำจายฉายสว่าง
เป็นเดือนแจ่มแอร่มเรื่อเพื่อนำทาง
ให้คนคว้างขวัญเหงาเศร้าลบเลือน.
6 เมษายน 2552 16:40 น.
Salukphin
ความผูกพันของใจในคืนเหงา
คือม่านเงาของชีวิตลิขิตฝัน
ร้อยรอยถักหยักเส้นลายสายสัมพันธ์
ขีดแบ่งกั้นครรลองของสองใจ
หนึ่งใยเหงาเข้าครอบคลุมหุ้มห่มห่อ
สองเกี่ยวก่อบ่อน้ำตาคราหวั่นไหว
สามซึมซาบอาบระทมตรมทรวงใน
สี่ผูกไถ้ถุงโศกเศร้าเหงาทรมา
เพราะหัวใจของเธอฉันนั้นว้าเหว่
ขวัญร่อนเร่เหห่างร้างเสน่หา
ใจจึงเจ็บเหน็บหนาวคาวน้ำตา
มิรู้ว่าวันใดหน่ายคลายผูกพัน
รักแล้วเศร้าเสียใจใช่มิรู้
แต่ทนอยู่อย่างนี้นี่แหละฉัน
เพราะสายใจได้ปลูกผูกสัมพันธ์
จงรักมั่นตลอดไปไม่เปลี่ยนแปลง.