14 กุมภาพันธ์ 2552 23:13 น.
Salukphin
นกในกรงส่งเสียงร้องก้องสรรพเสียง
แจ้วจำเรียงหวังกู่หาคู่เพิ่ม
นกอิสระผละผันผินบินแต่งเติม
ใช่หวังเสริมเป็นนกใหม่ในกรงทอง
เพียงย่างกรายหมายจดจ้องมามองเมียง
ใช่ร่วมเรียงหวังภิรมย์ตรมหม่นหมอง
เห็นเพื่อนนกนั่งหงอยเหงาเฝ้ากรงทอง
ส่งเสียงร้องก็แปลกใจในความสุข
นกในป่าต่างกระสันต์หลงฝันใฝ่
ต่างอยากได้เกาะคอนทองครองสนุก
หวังพ้นผ่านด่านแมกไม้ไกลความทุกข์
มาซบซุกกรงใหม่ห่างไพรวัลย์
เป็นนกน้อยในกรงทองร้องเสียงเศร้า
นกหงอยเหงาเจ้าของขำทำเป็นขัน
เถอะพรุ่งนี้ที่ขอบฟ้ามีตะวัน
นกจะกลั้นใจตายพ่ายหมดลม
ด้วยพ่ายพิษเพลิงกรงทองจึงหมองเศร้า
ต้องจับเจ่าเฝ้ากรงทองครองขื่นขม
อยากกลับคืนผืนไพรกว้างร้างระทม
แล้วห่อห่มห้องหอใจใส่เสรี
หากวันใดเจ้าของห่างร้างถวิล
ขอโบยบินสู่ถิ่นป่าลาแสงสี
ลาชีวิตติดกรงทองหมองชีวี
ทั้งหลีกหนีเร้นกายหน่ายกรงทอง.
14 กุมภาพันธ์ 2552 23:08 น.
Salukphin
นกเขาคูกู่ก้องร้องหาคู่
เจ้าติดอยู่ในกรงน่าสงสาร
ใจคงเจ็บเหน็บหนาวซมร้าวราน
เจ้าของผ่านพ้นไปไม่อินัง
ด้วยคะนองลำพองบินข้ามถิ่นที่
อาหารดีมีหลากหลายคล้ายเติมหวัง
เดินเข้ากรงหลงใหลไร้ระวัง
ถูกจับขังเข้ากรงทองเหมือนจองจำ
ส่งเสียงคูกู่ก้องร้องส่งข่าว
ฝากเรื่องราวเรียงเล่าไปใช่เช้าค่ำ
เตือนนกป่าอย่าหลงใหลใฝ่กระทำ
พลาดถลำย้ำตัวอย่างข้างในกรง.
14 กุมภาพันธ์ 2552 23:05 น.
Salukphin
เป็นนกน้อยในกรงทองใจหมองหม่น
เหมือนกับคนที่ใจไร้อิสระ
ถูกจองจำทำสิ่งได้บ้างล่ะ
ทุกข์ซีนะจับเจ่าเฝ้าเกาะคอน
เป็นนกป่าร่าเริงเติมเพลิงฝัน
แจ้วจำนรรจ์เซ็งแซ่ร้องก้องสลอน
โผผินเกาะละเมาะไม้ไว้หลับนอน
ยามเหนื่อยอ่อนยังอยู่รอดและปลอดภัย
เจอพรานป่าล่าไล่ได้หลีกหลบ
มีค่าคบแมกไม้ให้อาศัย
หากอยู่กรงคงอนาถแทบขาดใจ
พรานกรุงไล่ฆ่าเข่นเช่นกีฬา
ทุกชีวิตเลือกได้หากใคร่เลือก
จะเสพเปลือกเลือกเนื้อผลค้นเสาะหา
ก็ต่างจิตต่างใจอยากไขว่คว้า
ถมปรารถนาของตนค้นดีงาม.
14 กุมภาพันธ์ 2552 22:54 น.
Salukphin
เก็บดอกดินถิ่นทะเลเห่กล่อมขวัญ
มอบกำนัลแด่คนไกลใต้ขอบฟ้า
ข้ามเขาเขินเนินไศลไพรพนา
ฝากลมพาพลิ้วกลิ่นหอมน้อมโน้มใจ
เป็นดอกดินถิ่นใต้ใกล้ป่าเขา
มีม่านเงาเมฆบังรั้งสดใส
ฝ่าเพลงคลื่นครืนครางสาดซัดหาดใจ
ทรายไสววะวาววับงามจับตา
กลีบสีขาวพราวแซมแต้มม่วงอ่อน
สลับซ้อนซ่อนชมพูหรูสง่า
บางดอกแกมแซมนวลงามปนครามฟ้า
ล้อปรารถนาแหนหวงรักห่วงใย
หอมอายดินกลิ่นทะเลเห่ลมคลื่น
ซับฉ่ำชื่นรื่นอารมณ์ถมหวั่นไหว
ละอองรักถักโปรยปรายสู่ปลายใจ
ห่มสดใสให้ทุกคนบนลานดิน.
14 กุมภาพันธ์ 2552 17:52 น.
Salukphin
เอาหัวใจรักปักไว้ในพฤกษา
ให้นกกากล่อมบรรเลงเพลงขับขาน
หมู่แมกไม้ไกวกิ่งช่อล้อรัตติกาล
ลมพลิ้วผ่านเส้นเสียงใจไล้บางเบา
:ให้หรีดหริ่งเรไรกล่อมอ้อมโอบขวัญ
นวลแสงจันทร์ฉายละมุนกรุ่นคลายเหงา
สายลมพลิ้วลิ่วล่องผ่านม่านบางเบา
กระซิกเซ้าเย้ายั่วยิ้มพิมพ์กลางใจ
ในคืนเงียบหงอยเหงานี้มีช่องว่าง
ให้น้ำค้างพร่างพราวลบร้าวไหว
ร้อยเกล็ดดาววะวาววับรับเรือนใจ
แต้มสดใสให้ทุกคนบนลานกลอน.