7 มิถุนายน 2550 22:12 น.
Salukphin
เสียงต้นอ้อล้อลมทุ่งยามรุ่งสาง
นกกระยางเที่ยวท่องล่องน้ำใส
เสียงขลุ่ยครวญทวนล่องฟ้ามาแต่ไกล
รับวันใหม่ครื้นเครงเพลงบ้านนา
กลับบ้านเราลมบรรเลงเพลงท้องทุ่ง
แดดทอรุ้งวิไลใสเจิดจ้า
เสียงนกร้องก้องกังวานขานรับฟ้า
ใจอ่อนล้ากลับฟื้นชื่นชุ่มใจ
กลับบ้านนามาสูดกลิ่นถิ่นป่าเขา
ร้อยลำเนาเพลงสวรรค์ปันสดใส
สกุณาร่าร้องก้องพงไพร
อิ่มเอมใจในบ้านนาท้าเสรี
มีสายลมพรมพลิ้วผ่านม่านก้อนเมฆ
ตะวันเสกแสงทองส่องสันสี
มิตรภาพแย้มยิ้มอิ่มไมตรี
ณ วันนี้มีรักล้อมโอบอ้อมใจ
กลับบ้านเรารักรออยู่........
พร้อมเคียงคู่สร้างสรรค์รับวันใหม่
ฟังนกการ่าร้องก้องพงไพร
สุขล้นใจในวิมานถิ่นบ้านนา.
6 มิถุนายน 2550 23:33 น.
Salukphin
ขอบ.......คุณในสายใจใยสัมพันธ์
คุณ.......ค่านั่นผูกขวัญที่หวั่นไหว
ใน........ความจริงอิงปวดร้าวหนาวเหน็บใจ
ความ....รักใช่ต้องร่วมเรียงเคียงคู่กัน
รัก........อักษรกลอนกานท์ร้อยขานไข
คิด.......ด้วยใจประเสริฐเกิดสร้างสรรค์
ถึง.......ห่างไกลใจร่วมเรียงเคียงผูกพัน
หวัง....แค่นั้นใจสบสุขทุกข์ไม่มี
ดี........เสมอต้นจนปลายทอสายรัก
และ....ฟูมฟักรักษาไว้ไม่หน่ายหนี
ห่วง....อาลัยใจสนิทมิตรไมตรี
ใย.......รักนี้มิถ่ายถอนหรือคลอนคลาย.
6 มิถุนายน 2550 22:20 น.
Salukphin
ถ้า.........ขีดเขียนเส้นใจในตัวฉัน
ความ.....สัมพันธ์ของเยื่อใจยั้งไหวอ่อน
รัก.........แตกหน่อแขยงขลาดหวาดสั่นคลอน
เรา........ขาดตอนความรักจักรวนเร
เขียน.....ความรักถักสัญญาอย่านิ่งเฉย
ด้วย.......ละเลยความจริงอิงร้อยเล่ห์
กระ........ชากใจให้เยินยับซับเสเพล
ดาษ........ดื่นเทถ่ายนิยามความหลอกลวง
ใจ..........ไหวอ่อนอ่อนไหวใช่เสแสร้ง
ของ.........คมแห่งน้ำคำพร่ำแหนหวง
ฉัน..........คนซื่อถือชอกช้ำซับซ้ำทรวง
ต้อง.........ตกบ่วงห้วงคารมถมทับใจ
แหลก......เยินยับกับร้อยฤทธิ์พิษเสน่หา
สลาย.......ค่าของความรักฟักหวั่นไหว
ลง...........หลุมลึกผนึกจดกำหนดไว้
พลัน........รักใคร่จบหวังวาดคาดโบลืม.
6 มิถุนายน 2550 21:32 น.
Salukphin
เพราะเธอคิดติดใจในความหลัง
จึงยับยั้งขังใจไร้เสน่หา
ซึมซับเจ็บเหน็บช้ำซ้ำโรยรา
มีน้ำตามาหล่อเลี้ยงเคียงปรนเปรอ
ตั้งแต่นี้นี่ทำใจเขียนใหม่เถอะ
ลบเปื้อนเปรอะเลอะทิ้งไปล้างไผลเผลอ
วาดรูปใจให้สดใสได้ไหมเธอ
ใช่ก่นเพ้อภาพเก่าเหงาหงอยลวง.
6 มิถุนายน 2550 00:43 น.
Salukphin
วานสายลมห่มใจไล่เหน็บหนาว
ลบรานร้าวจางจากใจไร้เสน่หา
ร้อยความสุขสู่ใจใช่โรยรา
แต้มแต่งหน้าด้วยรอยยิ้มอาบอิ่มใจ
ขอสายลมรำเพยเชยฟูมฟัก
หลอมรวมรักถักล้อมขวัญที่หวั่นไหว
ให้สายลมห่มห่อก่อสายใย
จะใกล้ไกลก็อบอุ่นกรุ่นไมตรี
วานสายลมห่มเกาะเกี่ยวเหนี่ยวร้อยขวัญ
สานผูกพันปั่นเยื่อใจใช่หน่ายหนี
ทั้งรัดคล้องทุกห้องใจให้คนดี
เสพรักที่สดใสไร้ระทม
ลมรำเพยเชยชื่นระรื่นจิต
หลับสนิทนิทราอย่าขื่นขม
ใจร้อยใจไปคู่เคียงเรียงชิดชม
สุขอารมณ์ทั้งราตรีนะที่รัก.