6 พฤษภาคม 2550 11:29 น.
Salukphin
เธอ..รู้ไหมใจฉันนั้นเหน็บหนาว
ยังปวดร้าวคาวเล่ห์เสน่หา
ซ่อนอดีตกรีดหลอนย้อนลวงตา
เขา..ตีค่าของรักต่ำเหยียบย่ำใจ
ไว้วันหนึ่งซึ่งพิษเจ็บเหน็บช้ำจาง
ข้าง..ในว่างเธอยอมรับรักครั้งใหม่
ในสัมพันธ์ฉันอาจยืนอยู่ใกล้ใกล้
ใจคงไม่เขลาขลาดหวาดระแวง.
5 พฤษภาคม 2550 16:43 น.
Salukphin
หากชีวิตวาดไว้ไกลเกินฝัน
คนอย่างฉันคงเจ็บเหน็บห่วงหา
เธอคนดีคงอยู่ไกลใช่ห่างตา
ลืมสัญญาของใจไม่จดจำ
ฉันคงต้องร้องไห้ใจสลาย
ด้วยสุดท้ายเธอย้อนยอกจนชอกช้ำ
เจ็บกระไรใจซมพิษคมคำ
ต้องกลืนกล้ำซ้ำอับจนหนทางไกล.
5 พฤษภาคม 2550 16:40 น.
Salukphin
ในคืนเหงาค่ำนี้ฟ้าสีหม่น
ใจอับจนหนทางคว้างเหว่ว้า
คืนเดือนดับลับแสงวาวทาบราวฟ้า
ปรารถนาแห่งใจให้มีเธอ
ช่วยแต้มซับรับน้ำตาบ่านองแก้ม
คอยแต่งแต้มแย้มยิ้มเย้าเฝ้าเสนอ
โอบอุ้มขวัญแห่งใจใฝ่ปรนเปรอ
มั่นเสมอร่วมเรียงเคียงคู่ใจ.
5 พฤษภาคม 2550 16:35 น.
Salukphin
ในมุมเศร้า.......
มีรอยเหงาซับซ้อนซ่อนซุกไว้
หากชำแหละแหวะดูรู้ความใน
มีหนองใสขุ่นข้นขังทั้งกลิ่นคาว
ใครไหนมาอาสารักษาช้ำ
ลบรอยดำคล้ำคาดเจ็บร้อยเหน็บหนาว
ทาสีใจให้แย้มยิ้มพิมพ์พร่างพราว
สุกสกาวเปล่งแสงทองทุกห้องใจ.
5 พฤษภาคม 2550 16:32 น.
Salukphin
เพราะเธอเลือกเขาร่วมเรียงเคียงครองคู่
แล้วจักอยู่ทำไมให้คนหยัน
เมื่อมิใช่คนดีที่สำคัญ
คนเช่นฉันนั้นทะนงคงค่าตน
ด้วยใช่คนต่ำต้อยด้อยศักดิ์ศรี
กุลสตรีที่รักนวลล้วนเปี่ยมล้น
หากต้องแลกกับความสาวคาวกามกล
ฉันยอมจนคนรักหักใจลา.