24 พฤษภาคม 2550 21:34 น.
Salukphin
พี่ใจร้ายใจดำทำน้องเจ็บ
ให้หนาวเหน็บชอกช้ำจำขมขื่น
ยื่นรักแล้วย้อนยอกบอกขอคืน
น้องกล้ำกลืนเสียใจพี่ไม่แคร์
มีคนอื่นเคียงข้างอย่างเป็นสุข
ใครจะทุกข์อย่างไรไม่แยแส
ถ้อยเปรียบเปรยเย้ยเยาะเพาะรังแก
ใจร้อยแผลพิษรักฟักระทม
หากชาติหน้ามีจริงดั่งสิ่งสรรค์
ขอกรรมนั้นผันกลับคืนยื่นขื่นขม
ให้พี่เจอะรักร้าวหนาวซานซม
ใจห่อห่มเพลงกรรมช้ำจนตาย.
23 พฤษภาคม 2550 22:57 น.
Salukphin
อยากฉุดรั้งเธอเอาไว้ใจมิกล้า
กลัวค่อนว่าให้เจ็บเหน็บหวั่นไหว
กลัวสายตาเธอหยามว่าทรามไง
กลัวจนไม่กล้ารั้งยับยั้งเธอ
อยากฉุดรั้งเธอไว้ใกล้ใกล้ฉัน
ทอสัมพันธ์สายใจไว้เสมอ
แต่ความจริงทำมิได้ใช่ไหมเออ
แค่แอบเพ้อยามเหงาเท่านั้นเอง.
23 พฤษภาคม 2550 22:52 น.
Salukphin
เผลอรักน้องบ้างไหมในวันเหงา
หรือลืมเงาพรึงพรั่นเพราะหวั่นไหว
ด้วยอัปลักษณ์หน้าตาแปลกกว่าใคร
พี่จึงได้หนีห่างร้างแรมรา
ก็ทำใจไม่โกรธโปรดรับรู้
น้องยืนอยู่ตรงนี้มิหนีหน้า
หากพี่เลือกคบคนบนหน้าตา
ทำใจว่าจบกันมันคงดี.
23 พฤษภาคม 2550 22:43 น.
Salukphin
สายตาเธอตัดพ้อหรือล้อหลอก
มองมิออกมันแอบแฝงแสร้งห่วงหา
น่าประหลาดอนาถหนอพ้อลวงตา
ปรารถนาคือสิ่งใดไยเงื่อนงำ
ฉันจึงต้องห่างไกลเหมือนไกลห่าง
มิอยากสร้างปัญหาน่าขบขำ
ไม่มีคำตัดพ้อล้อคมคำ
ดุจใจดำทำได้ใช่ฉันเอง
เธอมีเขาข้างกายใจในวันว่าง
ยามวันห่างร้างไกลใครข่มเหง
มาบอกฉันรักได้ไงไยมิเกรง
ทำนักเลงเก่งเรื่องรักน่าหนักใจ
หยุดเถอะนะน้ำใจใฝ่หลอกลวง
หยุดแหนหวงปลอบขวัญยื้อหวั่นไหว
หยุดประหารผลาญพร่าฆ่าเฆี่ยนใจ
ทำได้ไหมใจเธอที่เผลอรัก.
20 พฤษภาคม 2550 00:58 น.
Salukphin
รักคือชอบชื่นชมห่มห่อนหาย
เกลียดคือพ่ายแพ้จิตคิดหวั่นไหว
ช้ำคือขมซมซานร้าวรานใจ
ชอบคือใช่นิยมถมศรัทธา
โกรธคือไฟเร่าร้อนกัดกร่อนจิต
หลงคือติดพิศวาสปรารถนา
โลภคืออยากจับจองครองกายา
ล้วนตัณหาที่มนุษย์สุดโปรดปราน.