6 เมษายน 2550 06:34 น.
Salukphin
หญิงเคียงข้างนี่เพื่อนใจใช่ไหมพี่
จึงหลบหนีเร้นกายห่างหายหน้า
อย่าอ้ำอึ้งตะลึงใจให้เอ่ยมา
อย่าหลบตาแล้วทำเมินเดินจากไป
ไม่ผิดหรอกที่พี่มีคนอื่น
ฉันขอคืนสัญญาลวงถ่วงหวั่นไหว
จบบัญชีหนี้รักเน่าเร้ารุมใจ
เป็นคนใหม่ไร้พันธะอิสระดี
ฉันวันนี้เริงร่าท้าความฝัน
สบสุขสันต์เพื่อนแวดล้อมห้อมทุกที่
ต่างถนอมอ้อมใจเอื้อไมตรี
รักหวังดีจริงใจให้แก่กัน
จนเจอเขาคนใช่ในวันนี้
เข้าพิธีวิวาห์พาสุขสันต์
รักรักรักถักเกี่ยวก้อยร้อยผูกพัน
ต่างมีกันและกันคือสัญญา
เหมือนฟ้าแกล้งแสร้งเสกกลดลบันดาล
พี่เดินผ่านมาบอกรักภักดิ์เท่าฟ้า
ฉันและเขาต้องงันงงส่งสายตา
เจอคนบ้ารักเก่าเข้าหรือไร
ฟังนะฟังคำตอบชอบจากฉัน
อดีตนั้นไร้รอยร้อยหวั่นไหว
เขาคนนี้ที่ฉันรักภักดิ์หมดใจ
พี่มิใช่คนสำคัญอย่าฝันเลย.
6 เมษายน 2550 06:28 น.
Salukphin
แว่วเสียงเพลงซึ้งใจในอดีต
คอยย้ำกรีดไหวหวั่นขวัญผวา
เจ็บซานซมตรมร้าวหนาวน้ำตา
ต้องซบหน้าร่ำไห้ใจระทม
ไม่มีเธอเคียงข้างอย่างวันก่อน
เหลือภาพหลอนย้อนใจให้ขื่นขม
ช่างใจร้ายนักหนานะพระพรหม
ยื่นโศกซมตรมขวัญคว้างรางวัลใจ
มองภาพถ่ายหลายใบในอัลบั้ม
ดุจตอกย้ำช้ำชอกยอกหวั่นไหว
กลั้นสะอื้นอีกคราวหนาวนะใจ
อีกเมื่อไรใจหยุดปลื้มลืมรักเธอ
ยังดื้อรักถักทอใจก่อเกี่ยว
ภักดิ์แน่นเหนียวแนบใจไว้เสนอ
แม้ความตายพลัดพรากยากเจอะเจอ
มั่นเสมอรอนิรันดร์ดั่งสัญญา.
5 เมษายน 2550 17:26 น.
Salukphin
จะฝากรักฝากใจใช่คือฝาก
เพียงลมปากเอ่ยไปใจเสแสร้ง
ช่างกระไรใจดำทำเคลือบแคลง
หวังเติมแต่งหว่านกลมนต์มายา
หนึ่งน้ำคำพร่ำอ้อนวอนฝากสาว
แท้คือหนาวน้ำใจไร้เสน่หา
หวังเกาะแกะแทะโลมโน้มศรัทธา
ใช้เงินตราตีค่าทรามหยามย่ำยี
สองเพื่อตำแหน่งแข่งขันกระนั้นหรือ
ยอมยุดยื้อยืดกายขายศักดิ์ศรี
หลอกคนรักเกลือกกลั้วมั่วราคี
ความสาวพลีเพื่อเจ้านายชายคนรัก
สามสมเพชเวทนาใจมนุษย์
คงถึงจุดไร้ศีลธรรมนำเป็นหลัก
ถมกิเลสเศษตัณหาน่าเอียนนัก
ใจขอพักเพื่อเติมแรงแต่งความดี
แม้กำลังเล็กน้อยด้อยอ่อนหัด
คงยืนหยัดศรัทธาในหน้าที่
เพื่อจรรโลงสังคมไทยในยุคนี้
ให้สตรีมีคุณค่ามารักนวล.
5 เมษายน 2550 12:39 น.
Salukphin
อย่าหลงลมคมวาจาภาษาหวาน
แท้คือหว่านคำลวงบ่วงเสน่หา
มากเล่ห์กลมนต์มารม่านมายา
ร่ายลวงตาเร้นหลบตลบตะแลง
หญิงมากมายชายขย้ำเพราะคำหวาน
ถูกนายพรานพร่าใจให้เว้าแหว่ง
ใจเยินยับซับน้ำตาพาอ่อนแรง
ยากเติมแต่งต่อเสริมเพิ่มซ่อมแซม.
5 เมษายน 2550 10:40 น.
Salukphin
ฝากหัวใจไหวอ่อนอ้อนคำหวาน
ลมช่วยผ่านพัดไปสู่ใจเขา
ฝากดวงดาวพราวแสงไปแบ่งเบา
ลบรอยเศร้าเหงาหงอยร้างจางจากใจ
ฝากแสงจันทร์อายนวลยวนแสงสาย
ระเริงร่ายคำคมข่มหวั่นไหว
ฝากน้ำค้างพร่างพรมห่มพฤกษ์ไพร
ซึมซับไอเร่าร้อนจนผ่อนคลาย
ฝากเสียงพิณบรรเลงเพลงข้ามฟ้า
ชุบชีวาเคว้งคว้างขวัญห่างหาย
ให้สงบสบสุขรื่นชื่นใจกาย
เรื่องเลวร้ายพ้นพ่ายแพ้แก่ความดี
ฝากคิดถึงซึ้งใจไปเสนอ
แม้จะเก้อก็มิท้อพ้อหน่ายหนี
ฝากใจรักถักโยงใยเยื่อไมตรี
มอบคนที่เห็นค่าศรัทธารัก.