6 กุมภาพันธ์ 2550 21:30 น.
Salukphin
แต่ช้าแต่ยิ้มหน่อยน่าอย่าใจน้อย
นะเกี่ยวก้อยดีกันอย่าหวั่นไหว
ก็เธอเป็นคนสำคัญโปรดมั่นใจ
รู้บ้างไหมไม่เทใจให้ใครเลย.
6 กุมภาพันธ์ 2550 21:12 น.
Salukphin
จากนี้จนสิ้นใจ ไม่รักใครให้ขื่นขม
จากนี้จนสิ้นลม มินิยมชมชอบใคร
โอ้รักมักโศกเศร้า ทั้งเยี่ยมเย้ายั่วหวั่นไหว
เจ็บปวดรวดร้าวใจ จากนี้ไปไม่ขอรัก
6 กุมภาพันธ์ 2550 20:58 น.
Salukphin
จบเสียที.....
ณ ที่นี้คือหลุมฝังขังเรือนร่าง
ดับอารมณ์เร่าร้อนซ่อนอำพราง
หยุดทุกอย่างวางกิเลสเศษอารมณ์
6 กุมภาพันธ์ 2550 00:10 น.
Salukphin
กำลังใจแห่ห้อมล้อมรั้วรัก
จารสลักเรียงอักษรสู่กลอนหวาน
ฝากลมลิ่วพลิ้วผ่านรัตติกาล
แด่ชายชาญทหารไทยในชายแดน
ฝากบอกว่าคิดถึงซึ้งห่วงหา
บอกไกลตาใกล้ใจใฝ่หวงแหน
บอกสัญญามั่นมิถอนหรือคลอนแคลน
ยังเหนียวแน่นภักดีมีต่อเธอ.
5 กุมภาพันธ์ 2550 23:39 น.
Salukphin
คงเหลือเพียงความคิดถึง..........
ไว้ซาบซึ้งสายใจในยามเหงา
ตั้งแต่นี้ต่อไปไม่มีเรา
เหลือซากเงาเถ้ารักเก่าเท่านั้นเอง
อดีตคือรักหวานซาบซ่านใจ
ร้อยหวั่นไหวเด็กดื้อถืออวดเก่ง
ลดทะนงองอาจชาตินักเลง
เขียนบทเพลงหัวใจใส่ชมพู
ชะตารักหักเหเกเรนัก
ด่วนผันผลักหักทำลายสายใจคู่
เธอสละร่างกายพ่ายศัตรู
ทิ้งฉันอยู่กับความเหงาเศร้าเดียวดาย.