27 กุมภาพันธ์ 2550 23:36 น.
Salukphin
ฉันขอลบความหลังฝังให้สิ้น
ไม่ยลยินคำวอนง้อขอโอกาส
เพราะเรื่องเก่าเขาก่อซ้ำทำผิดพลาด
ฉันใช่ทาสของใครขอใจคืน
หญิงคนนั้นคนนี้กี่คนช้ำ
ต้องครวญคร่ำร่ำไห้ใจขมขื่น
หลงคารมคมถ้อยคำทุกข์กล้ำกลืน
ฉันขอคืนอิสระพันธะใจ.
27 กุมภาพันธ์ 2550 23:28 น.
Salukphin
โอ้ลมเอยจงพัดผ่านใจรานร้าว
ลบเหน็บหนาวรักหวั่นไหวใจอสูร
ละลายรอยคราบน้ำตาครวญอาดูร
ล้างเพิ่มพูนเจ็บจางร้างจากใจ
วอนลมพัดพลิ้วละล่องท่องข้ามฟ้า
และภูผาโขดเขาลำเนาใหญ่
กักสลักรักตรึงซึ้งห่วงใย
มอบคืนให้ใจอสูรคูณเดียวดาย.
27 กุมภาพันธ์ 2550 23:18 น.
Salukphin
ใช่ดอกไม้ใกล้มือให้ยื้อดม
ใช่ขนมขบเคี้ยวเปรี้ยวอมหวาน
ใช่น้ำผึ้งรสเลิศล้ำดุจน้ำตาล
คือนางมารร้อยมายาสารพัน.
27 กุมภาพันธ์ 2550 23:11 น.
Salukphin
เธอไม่เคยทุ่มเทใจให้กับฉัน
ก็จบกันเท่านี้จะดีกว่า
ไม่ต้องคอยปล่อยช่องว่างยามร้างรา
ในวันหน้าเจอะเจอกันก็ฉันเพื่อน
คือคำขอจากใจให้ฉันนะ
ปลดพันธะทางใจอย่าให้เปื้อน
ตั้งแต่นี้สัมพันธ์จบลบบิดเบือน
คงค่าเพื่อนเหมือนเช่นเก่าเท่านั้นเอง.
27 กุมภาพันธ์ 2550 23:02 น.
Salukphin
ถ้าหัวใจคนเราเท่ากันหมด
ขีดเกณฑ์กฎชะตาไว้ไม่เวียนหัว
คงไม่หลงกิเลสเขลาจนเมามัว
เลิกทำชั่วกอปรธรรมแต่กรรมดี
แต่ความจริงกลิ้งวกวนปนยากยุ่ง
รกรังรุงเรื่องร้ายอยากหน่ายหนี
มากเรื่องเศร้าเคล้าน้ำตาเปื้อนราคี
โลกใบนี้เดินกำหนดด้วยกฎใจ.