19 กุมภาพันธ์ 2550 16:00 น.
Salukphin
รักคือความอบอุ่น........
ถักละมุนกรุ่นใจใยผสาน
หลอมใจถักรักเอิบอิ่มยิ้มชื่นบาน
พิมพ์รอยหวานของใจใส่ชมพู
ใจแลกใจใจรู้ดูหวานแหวว
ดั่งดวงแก้วมณีที่ค่าหรู
หนุ่มและสาวต่างระรื่นชมชื่นชู
ทั้งเรียนรู้บูชาค่าของรัก.
19 กุมภาพันธ์ 2550 15:47 น.
Salukphin
ใจอ่อน....
เพราะไหวอ่อนอ่อนไหวใช่หรือเปล่า
จึงลืมว่าครั้งหนึ่งช้ำเธอทำเอา
ใจซึมเซาเศร้านักจักเกือบตาย
อย่านะอย่าใจอ่อนเพราะอ้อนออด
คำพร่ำพรอดเสแสร้งแต่งเลวร้าย
เคยหนาวเหน็บเจ็บช้ำซ้ำอับอาย
แท้เธอหมายปลิ้นปล้อนหลอนหลอกใจ.
19 กุมภาพันธ์ 2550 15:23 น.
Salukphin
ให้น้ำฝนปนน้ำตาวันลาจาก
แทนของฝากของฝันหลากสันสี
ให้รอยยิ้มพิมพ์ใจอิ่มไมตรี
ร้อยวจีซึ้งซึ้งคิดถึงเธอ
ให้สายลมพรมจูบและลูบไล้
ให้สายใยนวลจันทร์ทอล้อเสนอ
ให้ดวงดาวพราวแสงแข่งปรนเปรอ
ให้ฟ้าเก้อเพ้อคิดถึงซึ้งอาวรณ์
ให้สายรุ้งพุ่งถักทอกล่อมหอขวัญ
ให้ตะวันฉายฉาบไล่ภาพหลอน
ให้ความรักภักดิ์จริงใจไล่ไหวคลอน
ร้อยอักษรโยงสายใยผูกใจเธอ.
19 กุมภาพันธ์ 2550 15:07 น.
Salukphin
ในคืนเหงา........
แอบยิ้มเศร้ากับใจที่ไร้ค่า
จดจำภาพพิมพ์รักหวานที่ผ่านมา
เตือนตนว่าอย่ารักซ้ำจะช้ำใจ
กลัวทุกคนที่เรารักจักลับหาย
เพราะความตายตัวบีบคั้นต้องหวั่นไหว
จึงขยาดหวาดกลัวนักหากรักใคร
ต้องร้องไห้ใจสะท้านม่านน้ำตา
ในคืนนี้ฟ้าสีคล้ำช้ำหม่นหมอง
หรือฟ้าร้องสงสารขวัญหวั่นผวา
หรือฟ้าแสร้งเสกกลมนต์มายา
ร่ายคาถามาลวงล้อตัดพ้อใจ.
19 กุมภาพันธ์ 2550 14:55 น.
Salukphin
กว่าจะถึงซึ่งฝั่งฝัน......
หัวใจฉันหม่นหมองแอบร้องไห้
เพราะพิษแผลความหลังที่ฝังใจ
มิรักใครให้เจ็บช้ำซ้ำอีกที
เธอก้าวย่างเคียงคู่ดูคล้ายเพื่อน
เธอติเตือนยั่วเย้าขับเศร้าหนี
เธอโอบเอื้อร้อยใจมากไมตรี
เป็นดั่งพี่ห่วงหาเอื้ออาทร
จากนาทีปีเดือนเลื่อนผันผ่าน
ความอ่อนหวานซ่านซึมซับดับภาพหลอน
ร่วมสร้างสรรค์ฝันรักที่ขาดตอน
ร้อยอักษรหัวใจให้ร้องเพลง.