2 กุมภาพันธ์ 2550 21:05 น.
Salukphin
เป็นรอยยิ้มจากใจใส่สีโศก
คนอับโชคหัวใจใส่สีหวาน
เป็นรอยยิ้มพิมพ์เหน็บหนาวพิษร้าวราน
เจ็บซมซานตรอมตรมขมขื่นใจ
แม้เป็นยิ้มพิมพ์ใจใครก็เมิน
เจ้าของเดินก้าวย่างอย่างหวั่นไหว
พรหมลิขิตขีดชะตาพาเปลี่ยนไป
ยิ้มสดใสพลันหม่นหมองครองน้ำตา
อีกเมื่อไรใจจะตอบมอบสีหวาน
และเบ่งบานสายใจใยเสน่หา
มีรอยซึ้งแสนหวานผ่านม่านตา
ทั้งใบหน้าอิ่มอาบพิมพ์ภาพยิ้ม.
2 กุมภาพันธ์ 2550 17:57 น.
Salukphin
ในคืนแรม......
ดาวจ้าแจ่มระยิบระยับวะวับแสง
ใจที่เคยทอดถอนเพราะอ่อนแรง
กลับกล้าแกร่งด้วยมนต์ขลังพลังดาว
แสงสุกใสไขเจิดจ้าท้าสีหม่น
พยับฝนพรมพร่างทั่วกลางหาว
เมฆขยับเปิดทางฟ้าพร่างพราว
เย็นลมหนาวผ่านพลิ้วพรมห่มห่อกาย
เสียงคลื่นสาดซัดซ่าเข้าหาฝั่ง
ทะเลคลั่งระทมตรมมิหาย
เสียงสายน้ำซ้ำซ่าสาดกับหาดทราย
บ่งความหมายมิท้อทดหมดแรงใจ
มีแสงดาวสายลมห่มไอรัก
คอยทอถักผูกขวัญลบหวั่นไหว
ก็สุขล้ำเลอค่ากว่าสิ่งใด
ทุกข์เก่าใหม่ไร้เงาเข้าครอบครอง.
1 กุมภาพันธ์ 2550 21:52 น.
Salukphin
ไอน้ำค้างพร่างพรมกลางลมหนาว
ทะเลดาวพราวกะพริบระยิบยับ
ยามหมู่เมฆคล้อยเคลื่อนดาวเดือนดับ
แสงวาววับลับมืดมัวสลัวลาง
ยิ่งดึกดื่นคืนแรมแต้มใจเหงา
กำสรดเศร้าขวัญว้าเหว่เร่เคว้งคว้าง
หนาวน้ำตาบ่าคลอครองสองแก้มนาง
ไอน้ำค้างก็ยากกลบลบร่องรอย.
1 กุมภาพันธ์ 2550 19:49 น.
Salukphin
อย่าบอกรักภักดิ์ฉันมั่นเสมอ
ด้วยตัวเธออ่อนแอแพ้หวั่นไหว
คบคนโน้นเจอคนนี้นี่ถูกใจ
ทั้งไกลใกล้ใช่มากมีที่ชอบพอ
แล้วจัดสรรปันที่ใดแบ่งให้ฉัน
ทุกห้องนั้นมันเว้าแหว่งแต่งลวงล้อ
รัก รักนั้นปันแจกจ่ายหลายคนรอ
น่าขันหนอน้ำใจเธอเผลอบอกรัก.
1 กุมภาพันธ์ 2550 19:29 น.
Salukphin
ก็ไม่รู้สายลมพรมพลิ้วผ่าน
ใจชาด้านรับรู้คู่ห่างเหิน
ลมจะพัดผ่านไปไม่เชื้อเชิญ
ใจจักเดินด้วยองอาจชาติทะนง
แม้ล้มลุกกี่ครั้งใจยังสู้
ยืนหยัดอยู่อย่างตระหนักศักดิ์นางหงส์
ลมเปลี่ยนทิศทางใดไม่พะวง
ยังมั่นคงด้วยจิตใจที่ใฝ่ดี.