30 ตุลาคม 2550 09:08 น.
Salukphin
ใจคงโกรธเกลียดมากยากยกโทษ
แต่จงโปรดเปิดใจใช่หันหลัง
ให้โอกาสสักนิดคิดรับฟัง
รู้ความหวังครั้งนี้ริบหรี่ไกล
ฉันรักเธอที่ใจใช่ใบหน้า
หรือเงินตราสินทรัพย์นับเนื่องใหญ่
รักความดีที่กำเนิดเกิดกลางใจ
มากแค่ไหนใจกำหนดถึงหมดลม
ใช่เราต่างกันมากยากสุดเอื้อม
ความล้ำเหลื่อมคือลิขิตติดขื่นขม
เธอทะนงเกินใครใจตรอมตรม
ร้าวสุดข่มทำใจให้ลืมเธอ
ก็ยอมรับว่าฉันนั้นคนผิด
ที่ปกปิดความจริงนิ่งเสมอ
จนสุดท้ายพ่ายใจใช่เผอเรอ
น้ำตาเอ่อตัดใจไขเรื่องราว
ยอมรับในชะตาที่มาถึง
เก็บซาบซึ้งซ่อนใจใต้เหน็บหนาว
คงหมดทางร้างไกลใจขื่นคาว
เธอปิดข่าวตัดใจตัดไมตรี
คงไม่ขออะไรใครอีกแล้ว
ขอเก็บแววอดีตใจในครั้งนี้
ลงผลึกตะกอนใจมิไยดี
รักที่มีสีดำฉันทำเอง
เก็บเงารักเงาใจใต้เสแสร้ง
ยิ้มแต้มแต่งเล่นกลเป็นคนเก่ง
แม้เหน็บหนาวร้าวแค่ไหนใจร้องเพลง
กล่อมบรรเลงสุขสันต์ปันทุกคน
ขอมอบรักถักใจไล่ทุกข์โศก
คนทั้งโลกไกลร้างห่างหมองหม่น
ขอความดีที่กอปรกรรมนำดาลดล
เป็นกุศลสื่อสารขานถึงเธอ
เจอคนดีที่เขารักภักดิ์คงมั่น
เคียงคู่ขวัญในยามทุกข์สุขเสมอ
ห่างพิบัติพาลภัยไม่เจอะเจอ
มิต้องเก้อรักร้าวหนาวนิรันดร์
ขอยินดีจากใจใช่มุสา
ยิ้มขมปร่าก็ยินดีนี่แหละฉัน
ยอมกรีดเลือดเชือดใจไปกำนัล
เพื่อรับขวัญไถ่โทษความโกรธเคือง
เรียบเรียงถ้อยร้อยคำนำเสนอ
จะถึงเธอหรือไม่ใช่ฝันเฟื่อง
อาจไร้ค่าเสียเวลามาหมดเปลือง
รับฟังเรื่องคนยอกย้อนซ่อนความรัก.
29 ตุลาคม 2550 11:16 น.
Salukphin
เก็บน้ำตาบ่านองอาบสองแก้ม
แจกยิ้มแย้มซึมซับรับหวั่นไหว
เพื่อนคนดีหนีหน้าร้างราไกล
เจ็บที่ใจเจ้าจำยอมพร้อมเฉยชา
ขอเอ่ยปากฝากอวยพรเป็นกลอนหวาน
วานลมผ่านพัดพาใจไห้โหยหา
ให้เธอสุขสดชื่นรื่นวิญญา
ไร้โรคาโพยภัยอย่าใกล้กราย
เพื่อนคนดีลี้กายหลบหายหน้า
ฉันอ่อนล้าสับสนจนแหนงหน่าย
อยากไต่ถามความทุกข์สุขสบาย
แต่สุดท้ายต้องตัดใจมิไยดี
เพื่อนคือคนเข้าใจใช่หรือเปล่า
เพื่อนคือเงาเคียงข้างใจไม่หน่ายหนี
เพื่อนคือคนคอยตักเตือนเหมือนหวังดี
เพื่อนคือพี่ที่ห่วงใยไม่เปลี่ยนแปลง
เพื่อนคนดีที่ใจใฝ่จดจำ
ทุกคืนค่ำเข้าใจไม่เสแสร้ง
คือคนดีที่ใจไร้ระแวง
คือสีแสงสายศรัทธาค่าของใจ
เพื่อนคือมิตรสนิทใจในทุกที่
เป็นเพื่อนพี่ฝ่าอุปสรรคหนักน้อยใหญ่
ร่วมแก้ไขปัญหาฝ่าฟันไป
จะใกล้ไกลไม่ทิ้งกันดั่งสัญญา
เพื่อนคือคนจู้จี้แถมขี้บ่น
เพื่อนคือคนเข้าใจให้ห่วงหา
เพื่อนคือคนรู้ทันทุกเวลา
แปลกนักหนาน้ำใจเพื่อนเหมือนฉันเธอ.
28 ตุลาคม 2550 08:45 น.
Salukphin
เหตุผลคือข้อใหญ่ที่ใจรัก
หลอมทอถักผูกพันมั่นเสมอ
รัก รัก รัก ถักใจเดียวเกี่ยวก้อยเธอ
ใช่พร่ำเพ้อแค่ยามเหงาเท่านั้นเอง
อาจมองดูค่าด้อยน้อยนิดนั่น
ด้วยใจฉันนั้นออกปากฝากไม่เก่ง
สื่อนิยามความรักไปใช้บทเพลง
เปิดบรรเลงลำนำร้อยถ้อยถึงใจ.
28 ตุลาคม 2550 08:09 น.
Salukphin
เมื่อหัวใจไหวหวั่นพรั่นแออ่อน
กลัวรักซ้อนย้อนร้าวให้หนาวหนัก
จึงเขลาขลาดหวาดกลัวตัวความรัก
ประหลาดนักรักไม่มีที่หัวใจ
ใช่หมิ่นหยามความรักสักนิดหน่อย
แต่ใจด้อยประสบการณ์สะท้านไหว
จึงเก็บรักฟักซ่อนไว้ปิดสายใย
ประหลาดไหมหัวใจที่ไม่รัก.
27 ตุลาคม 2550 07:40 น.
Salukphin
ข้าม...........ทะเลเห่คลื่นลมถมว้าเหว่
ฟ้า............แสร้งเสเห่ดาวล้อมอ้อมโอบขวัญ
พลบ.........เย็นย่ำยอกใจไร้ตะวัน
ค่ำ............มีจันทร์ครึ่งเสี้ยวเลี้ยววับแวม
ถึง............สายลมห่มใจให้หายเหงา
วัน............ที่เศร้าทุกข์ใจไร้เจิดแจ่ม
พรุ่ง..........นี้ที่รอคอยบ่อยข้างแรม
นี้..............ยากแย้มแต้มใจให้ฝันดี
บอก..........กับใจให้ทอถักใยรักหวาน
เขา...........ต้องการคือความรักคู่ศักดิ์ศรี
ว่า.............มั่นคงจงรักภักดิ์ไมตรี
ยัง.............หนึ่งนี้คนสำคัญเขามั่นใจ
มี...............สัญญาภาษารักสลักมั่น
ฉัน............คู่ขวัญเคียงใกล้ชิดปิดหวั่นไหว
ห่วง...........หวงหาอาทรซ่อนอาลัย
ใย.............รักให้แด่เธอใช่เผลอลวง.