31 มกราคม 2550 19:56 น.
Salukphin
เป็นครูดีดีนิสัยอย่างไรหรือ
ดีเพราะชื่ออย่างไรไขกังขา
ดีเพราะยศสูงศักดิ์หนักเงินตรา
ดีเพราะว่ายกยอตนให้คนลือ
ดีเพราะชอบสอพลอและตอแหล
ดียุแหย่ใส่ไคล้ให้เสียชื่อ
ดีเพราะชอบกำนัลของใกล้มือ
ดีเพราะซื้อตำแหน่งแข่งไมตรี
ดีเพราะเดินเตร็ดเตร่เร่ขายของ
ดีเพราะต้องสามิภักดิ์ขายศักดิ์ศรี
ดีเพราะงามคุณธรรมกอปรกรรมดี
บอกหน่อยซีครูดีเป็นอย่างไร.
31 มกราคม 2550 19:50 น.
Salukphin
สลักรักสลักพิณรินสู่ฝัน
หลอมใจมั่นสรรค์สร้างทางภาษา
เรียบเรียงถ้อยร้อยความนัยใส่ลมมา
ข้ามขอบฟ้ามามอบตอบคนไกล
หนึ่งสลักรอยยิ้มพิมพ์ภาพหวาน
ไปผสานลบขวัญที่หวั่นไหว
สองสลักความซื่อคือจริงใจ
มามอบให้ด้วยน้ำใจมิตรไมตรี
สามสลักมนต์ร้อยรอยเพลงพิณ
หลั่งรดรินร่ายปัดเป่าเศร้าหน่ายหนี
สี่สลักเสียงลำนำค่ำคืนนี้
แด่คนดีที่แหนหวงดั่งดวงใจ
ห้าสลักใจรักภักดิ์เพียงหนึ่ง
หกร้อยซึ้งซาบซ่านหวานหวามไหว
เจ็ดจารึกจดจำคำห่วงใย
สลักไว้ในรอยรักสลักพิณ.
31 มกราคม 2550 17:27 น.
Salukphin
สายรุ้งทอโค้งใหญ่ในฟากฟ้า
งามจับตาสีสวยด้วยเจ็ดสี
หลังสายฝนหล่นรดใจไงคนดี
และยังมีสายใจไปถักทอ
ทั้งสายรักสายใยตัดไม่ขาด
สายสวาทยังเคียงคู่รู้ไหมหนอ
หรือคนดีมีคนใหม่ไปเคลียคลอ
จึงตัดพ้อตัดรักหักอาลัย.
31 มกราคม 2550 16:36 น.
Salukphin
ใจรานร้าวหนาวน้ำตาน่าขันไหม
ต้องโหยไห้น้ำตาครองอาบสองแก้ม
อีกนานไหมใจจะพิมพ์ภาพยิ้มแย้ม
แล้วแต่งแต้มสีหวานผ่านเรือนใจ
อยากวอนลมห่มดาวพราวพร่างฟ้า
ซับน้ำตากล่อมขวัญที่หวั่นไหว
วอนตะวันที่สั่งลาขอบฟ้าไกล
เป็นหลักใหญ่ให้ไอสุขทุกคืนวัน
คงเป็นได้แค่ไอหมอกแสร้งหยอกเย้า
คนใจเหงาคงระทมตรมเสียขวัญ
ด้วยใยรักถักร้อยรอยผูกพัน
สองเรานั้นคู่ขนานม่านนิรันดร์.
30 มกราคม 2550 23:20 น.
Salukphin
เป็นดอกหญ้าริมดินไร้กลิ่นสี
จึงไม่มีคุณค่าน่าถนอม
ถูกเหยียบย่ำทำร้ายหมายดมดอม
ก็มิยอมยืนหยัดกล้าท้าลมแรง
กลีบดอกแข็งมิอ่อนหรือกร่อนช้ำ
ทุกเช้าค่ำชูช่อไกวล้อแสง
แดดแผดกล้าฟ้าจะครึ้มซึมโรยแรง
ยอมยืนแห้งเหี่ยวพับอยู่กับต้น.