ตาอยากหลับแต่ใจเปิดเกิดสับสน คิดกังวลกับหลายอย่างที่ขวางหน้า ข่มตาหลับกลับยิ่งคิดจิตระอา เมื่อไหร่หนาจะข่มใจให้หลับลง เมื่อวันนั้นที่เธอมาหน่ายหนี ทุกวิธีที่เธอพูดให้ฉันหลง แล้วเธอก็จากไปจนใจปลง ทุกวันคงนั่งเศร้าเคล้าน้ำตา ทุกวันนี้มีหรือไม่เศร้านัก อยากจะรักรักใครก็กลัวหนา กลัวว่าเธอจะมาทำให้น้ำตา หลั่งรินมาจากใครใจโทรมโทรม ถึงเวลาผ่านไปหลายปีแล้ว หลายดวงแล้วใจเราที่หักโหม สุดท้ายดวงใจที่โทรมโทรม ถูกชะโลมด้วยน้ำตาแห่งอาลัย
หน้าส่วนตัว
852
