2 กรกฎาคม 2547 17:51 น.
Sa-N
ยามวันใดฝนตกนกออกรัง
ในบางครั้งครุ่นคิดถึงเรื่องเก่า
เรื่องเพื่อนรักเพื่อนสนิทมิตรของเรา
บ้างก็เศร้าโศกาเหมาหมองใจ
วันๆใดเรายิ้มเพื่อนยิ้มด้วย
ยามวันใดเราป่วยเพื่อนห่วงหา
มีโกรธบ้าง งอนบ้าง ในบางครา
แต่ทว่าเป็นเพื่อนกันฉันและเธอ
26 มิถุนายน 2547 19:06 น.
Sa-N
เหล่านาวีสุขสันต์และหรรษา
ถ้าหากว่ามีใครชอบและโปรดปราน
คืนและวันผันผ่านกว่าวันวาน
ขอกราบกรานช่วยเราช่วยแต่งที
ขอช่วยหน่อยได้ไหมค่ะ นู๋ขอร้องนู๋ชอบแต่ว่าถ้าหัวเดียวคงแต่งได้ไม่ดีท่าหลายหัวอ่ะค่ะ
25 มิถุนายน 2547 19:00 น.
Sa-N
♥ไม่จำเป็นว่าต้องเป็นวันสำคัญอะไร แต่ถ้าจะเอ่ยไปเขาพวกนี้มีส่วนสำคัญ ♥
เหล่านาวีถอนสมอขอลาจาก
ต้องพรัดพรากจากสิ่งรักแสนหนักหนา
อยู่ห่างไกลจากพื้นพสุธา
เห็นธาราเป็นเพื่อนเตือนคู่ใจ
ไปสู้รบเคารพเกียรตเคารพกฎ
บ้างสลดบ้างก็เศร้าและเหม่าหม่อง
สละชีพเพื่อชาติข้าขอปอง
ไหว้แล้วมองหดหู่ขออาลัย
เมื่อเรือใหญ่ไปเทียบเปรียบที่ฝั่ง
ลมพัดดันธงสบกปลิวไสว
ถอดสมอลงมาอย่างเร็วไว
นาวีไทยทั่งปวงล้วนยินดี
☻ ความสำคัญไม่ใช่สำคัญแต่พวกที่รอด แต่พวกที่พลีชีพไปก็มีความสำคัญไม่น้อยกว่าเลย ขอไว้อาลัย ☻
24 มิถุนายน 2547 20:13 น.
Sa-N
วันๆแรกที่เราได้ทราบว่าเราได้ไปเข้าค่ายเราก็รู้สึกเฉยๆแต่แล้ว...........
วันที่ลาหันหลังออกจากค่าย
โบกมือบายอำลาแล้วกลับบ้าน
บ้างร้องไห้บ้างเฮฮาเสียงกังวาล
บอกทหารอำลาแล้วจากไป
เหล่าทหารกลุ่มนั้นคือครูฝึก
กลุ่มที่นึกสิ่งดีๆมากล่าวขาน
ทำให้เราร่าเริงและเบิกบาน
และไม่นานก็ร้องไห้ได้กำลัง
ก่อนจากลาครูฝึกนึกร้องเพลง
เป็นบรรเลงเสียงประสานทหารเรือ
ถอนสมอนั้นช่างไพเราะจนล้นเหลือ
เราต่างเหื้อร้องไห้จนตาแดง
วันสุดท้ายของการไปเข้าค่ายครั้งสุดท้าย เราได้รู้สึกสนุกมากและค่ายนี้เป็นค่ายแรกที่ดิฉันร้องไห้ก่อนกลับบ้าน ความรู้สึกต่างๆดิฉันจึงจำได้ดีและได้บันทึกไว้ในความทรงจำที่ดี เหล่าครูฝึกทุกคนก็ดีเราจะไม่มีวันลืมพวกเขาอีกเลย ........... ค่าย..........ที่ ต.พลูตาหลวง อ.สัตหีบ จ.ชลบุรี ( ค่ายทหารเรือ )
12 พฤษภาคม 2547 12:25 น.
Sa-N
มอบให้ palnditf
ถ้าหากเราต้องจากกันนั่นสิเพื่อน
อย่าลืมเลือนเพื่อนคนนี้นั้นหละหนา
เพื่อนคนนี้จำต้องไปต้องจากลา
แต่ทว่าเรายังรักยังผูกพันธ์
หน้าส่วนตัว
619
