13 มิถุนายน 2547 07:07 น.
rose sad
อ้างว้าง......เมื่อขาดเธอ
คิดถึง เสมอ เธออยู่ไหน
หากเธอ.....กันแสนไกล
ขอฝากใจ...ดวงนี้...ไปกับลม
ขอเพียงเธออย่าลืม
แม้วันคืน..ผันผ่าน
ครั้งหนึ่งเรามีกัน
สร้างสัมพันกันยาวนาน
8 มิถุนายน 2547 17:11 น.
rose sad
แต่ก่อนนี้ ไม่รู้จัก คำว่าจาก
ไม่รู้จัก คำว่าพราก เป็นอย่างไหน
แต่ตอนนี้ รู้ซึ้ง ถึงหัวใจ
การจากไป เลยต้องมี คำอำลา
เราจะพบ กันใหม่ ในวันหนึ่ง
กว่าจะถึง วันนั้น อีกนานไหม
คนละที่ ห่างกัน ไกลแสนไกล
แต่จะฝาก ใจไว้ ณ ที่เธอ
13 กรกฎาคม 2546 20:52 น.
rose sad
รัก คือ ความทุกข์
รัก ไม่มี สุข
รักมีแต่ สนุก
รัก สุดๆแล้วทิ้งมัน.....
21 มิถุนายน 2546 15:57 น.
rose sad
สุนทรภู่ครูกวีศรีสยาม
เลื่องลือนามทุกทิศประดิษฐ์ษร
ทั้งโคลงฉันท์พทกาพย์และบทกลอน
อีกทำนองเพลงเสนาะเพราะจับใจ
ยี่สิบหก มิถุนา มาบรรจบ
เราเคารพพ่อครูผู้ยิ่งใหญ่
ท่านจอมปราชญ์จอมกวีของผองไทย
จดจำไว้โอ้พ่อครูของแผ่นดิน
10 เมษายน 2546 18:10 น.
rose sad
เป็นเพียงแค่กระดาษแผ่นหนึ่งนั้น
มิอาจชั่งตีราคาเป็นค่าได้
แต่ความหมายที่มีมิได้คลาย
เป็นความหมายที่ผันผ่านมาเป็นกลอน
หน้าส่วนตัว
1677
