29 กรกฎาคม 2547 16:29 น.

แค่เคย

rose sad

ดวงตาดวงนี้....ที่เธอว่า  สวยหนักหนา

ตอนนี้มันไร้ค่า...เพราะว่าเธอ  ไม่สน


      ดวงคาคู่นี้ ..ที่เธอ เคย ว่า งาม

มันพรามพราว    ไปด้วยน้ำตา


      ดวงตาคู่นี้...มันได้ประจักษ์  

ความรักอัน   หลอกลวง

จากคน ข้างในกลวง    คนอย่างเธอ

ไม่เป็นไร  คนไร้ค่า    แค่  เคย  อยู่ในสายตาฉัน

ต่อแต่นี้ ไม่รู้จักกัน  เธอกับัน เป็น คน ละ คน



rose sad				
16 กรกฎาคม 2547 12:43 น.

อาไรหว่า

rose sad



วันนี้..ดู เงียบ เหงา  เหลือเกิน


ฉันจึงเพลิด เพลินไป กับสายน้ำ

เมื่อเมื่อความสวย  บรรจบ กับความงาม

อยากจาถาม  ว่าเป็นอะไร??????





อยากจาบ้าตายกับตัวเอง

ที่พิเรนอยากแต่งกลอน

จำมาจากที่ครูเขาเคยสอน

แต่พอลอง  ทำไมมมมมมมมมมันห่วยอย่างนี้

วรรคหน้า วรรคหลัง

รวมพลังกันมั่วแหลก

กลายเปนกอนที่แหกๆ

อารายก็ไม่รุ


ทำไมเราแต่งไม่ได้ซะที				
16 กรกฎาคม 2547 12:34 น.

เดินๆๆๆ

rose sad

วัน  เวลา  หมุนเวียน   
เปลี่ยนแปรผัน
 
ส่วน ตัวฉัน เดิน
ตามทาง ที่คาดไว้

ในโลกนี้   ไม่รู้
จะเจอใคร

แต่จิตใจ  ยังมั่นคง

ต่อการเดิน





อารายก็ไม่รุ  

อยู่ๆมันก็คิดขึ้มา				
16 กรกฎาคม 2547 12:33 น.

keep it

rose sad


        I have something special for you
                

                      something..........


       I wouldnt  give to just any body 


                        Its the key to my hart


        i   hope you  will keep it 


                          with youfor ever
                                  


                                                               Love   you				
13 มิถุนายน 2547 17:38 น.

ธุวตารา

rose sad

ใบไม้ร่วง                        ไม่เคย               คืนสู่ต้น
สายน้ำวน                        ไหลผ่าน            แล้วห่างหาย
ดอกไม้บาน                      แย้มกลีบ           ร่วงกระจาย
ชีพอุบัติ                            พลันดับกลาย     เป็นผงคลี


.......................................................................................................................


ลมพัดมา      แล้วไป     ไม่ยืนยง
แสงสว่าง      มัวลง         แล้วจ้าใหม่
น้ำค้าง         พรมชื้น      แล้วเหือดไป
ดินฟุ้ง          ธุลีไกล        ไม่ยืนยง


......................................................................................................................


อ้ามหาเทพช่วยอวยพระพร
ให้วิญญาณเร่ร่อนคืนมานี่
ได้พบ ได้รัก เช่นเคยมี
อย่าอ้างว้างไร้ถิ่นที่พักใจเลย


....................................................................................................................


ดาวเหนือ          ดาวนำ            ดาวเนตร
สุขซึ้ง                 รังเรข            สดใส
จารจำ                สลัก               หทัย
เลือนๆ               ละม้าย            เงาๆ





เอามาจากหนังสือเรื่องธุวตารา
เขียนโดย ลักษณะวดี
เป็นเรื่องที่อ่านแล้วดีมากเลยเอามาบอกเพื่อนๆ
สนุกมากๆเลย
ชอบภาษาเขียนของเค้าอะ
เรื่องดั่งดวงหฤทัยก็หนุก
เราว่าของบ้านวรรณกรรมชอบคนแต่งแค่สองคนอะ
พนมเทียนกะลักษณะวดี				
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟrose sad
Lovings  rose sad เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟrose sad
Lovings  rose sad เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟrose sad
Lovings  rose sad เลิฟ 0 คน
ไม่มีข้อความส่งถึงrose sad