10 ธันวาคม 2547 18:18 น.
rin
>b>คงเป็นเรื่องปกติ...ใช่ไหม
มีรักเริ่มต้นเพื่อให้จบลงวันหน้า
บทสรุปของความรักคือ..น้ำตา
มีความปวดร้าวเกินกว่า..กล้าบรรยาย
เคยมีไหม..ใครที่รักคงมั่น
รักกันโดยไม่มีคำว่าวันสุดท้าย
ทำไม? ฉันจึงพบเจอแต่เดียวดาย
มีแต่ใจแหลกสลาย...กับคำลา
...
7 ธันวาคม 2547 20:14 น.
rin
อย่าบอกว่าเธอท้อ....
เมื่อเธอไม่ใช่คนที่ยังรอ..เหมือนฉัน
อย่าบอกเลยว่าเฝ้านับคืนนับวัน
เหมือนอย่างกับฉัน..ที่รอวันผ่านไป
**......**
อย่าบอกว่าเธอเหงา
เมื่อรอบกายเธอมีคนเฝ้าเอาใจใส่
อย่าบอกอีกเลยว่าเธอเองก็เสียใจ
เมื่อคนที่โดนทำร้าย...ไม่ใช่เธอ
5 ธันวาคม 2547 23:25 น.
rin
จะเอาคำพูดอะไรมาลบล้าง
ถ้ามันยังเป็นข้ออ้างทำร้ายฉัน
คำพูดกับการกระทำมันต่างกัน
แล้วจะให้ฉันเชื่อเธอได้อย่างไร
.....
บอกรักฉันอยู่ทุกวัน
แต่การกระทำที่เห็นนั้นมันไม่ใช่
อย่าเอาคำว่ารักมารั้งฉัน..ไม่ให้ไป
หยุดการทำร้ายใจ...ถ้าเธอไม่รักจริง
28 สิงหาคม 2547 21:42 น.
rin
ไร้แรงเกินก้าวเดินต่อ
เคยปล่อยใจไว้รออย่างมีหวัง
เมื่อวันนี้เธอกลับทำรักพัง
เปลี่ยนใจหันหลังอย่างง่ายดาย
เคยทิ้งชีวิตไว้กับการรอ
ไม่เคยท้อขอแค่ยังมีความหมาย
แล้วคนที่ฉันรัก..มา..กลับกลาย
ทำให้ใจถูกทำร้าย...แหลกจม
ผิดหวังกับคำที่เธอเคยกล่าว
ปวดร้าวกับรักที่ขื่นขม
อยากให้เธอรู้ก็ทำได้แค่ฝากลม
ทุกวันนี้ฉันจมอยู่กับน้ำตา...
25 สิงหาคม 2547 22:15 น.
rin
เรื่องราวตอนเก่า - เก่า
เก็บมาบอกเล่าในวันนี้
ค้นหาความซึ้ง...คงไม่มี
เมื่อเป็นเรื่องราวที่..เคยฟัง
- - -
คำรัก.. คำเก่า - เก่า
เก็บมาบอกเล่า..อีกครั้ง
อย่าเอ่ยมาเลย..ฉันชิงชัง
อย่าหวัง..ว่าฉันยังไม่เปลี่ยนไป
- - -
หากอยากพูดถึงเรื่องเก่า
เรื่องที่อยากให้เล่าและทนฟังได้
ก็คือเรื่องของเธอก่อนเราจากไกล
เรื่องเดียวที่จำได้..คือความใจร้ายของเธอ
หน้าส่วนตัว
1217
