24 มิถุนายน 2547 01:51 น.
rin
คนดี.............
รู้ไหมว่าสิ่งที่ฉันอยากทำมากที่สุดคืออะไร
และถ้าฉันสามารถทำได้จริงๆนะ
ฉันจะทำทันทีเลย
แต่บางครั้ง...
คนเราก็ไม่สามารถทำอะไรได้ดังใจคิด
ด้วยเหตุผลอะไรหลายๆอย่าง
......
แต่ถึงแม้ฉันจะไม่สามารถทำได้ดังใจต้องการ
ก็ยังอยากบอกให้เธอรู้นะว่า...
หัวใจและความรักของฉันยังเป็นของเธอ
23 มิถุนายน 2547 13:49 น.
rin
นานเหลือเกินนะ
ที่เธอบอกว่าจะติดต่อกลับมาหา
คนดี...รู้ไหมความเป็นไปในกาลเวลา
จะทำให้ความรักที่มีมา...กระจัดกระจาย
23 มิถุนายน 2547 13:42 น.
rin
เหงา.....อาจเป็นเพราะใจเศร้าร้าวไหว
เงียบ....คงเพราะเธออยู่ห่างไกลสุดฟ้า
รอ.......ก็ได้แต่รอเธอกลับมา
หวัง...อย่างไม่รู้ว่าหวังอะไร
รักแท้มีอยู่จริงหรือเปล่า
ทุกเรื่องราวที่เธอบอกเล่าเชื่อได้ไหม
หรือป็นแค่ลมปากที่ทำให้ฉันฝังใจ
ตอบฉันสักคำได้ไหม...อย่าให้ฉันต้องทรมาน
23 มิถุนายน 2547 02:19 น.
rin
เพราะเคยมีรักและถูกรัก
และเพราะเคยอกหักร้าวไหว
เพราะเคยมีเธอดูแลห่วงใย
เลยต้องมีวันจากไกล...ร้าวราน
ขอบคุณความรักเก่าก่อน
ขอบคุณความร้านรอน..หลังรักหวาน
ขอบคุณ..เธอ...คนของวันวาน
ขอบคุณที่ผ่านมา..แม้จะเพื่อผ่านไป
........
วันนี้กล้าแกร่ง
ถึงแม้หัวใจจะไม่แข็งแรงสักเท่าไหร่
ยังคงไม่สามารถรักใคร
แต่ฉันก็พูดได้ว่า ....เคยรักเป็น
23 มิถุนายน 2547 01:38 น.
rin
พรุ่งนี้คงจะมาไม่ถึง
ถ้าเธอยังดื้อดึงอยู่กับฉันที่นี่
อยากให้เธอก้าวต่อไป อย่าเสียเวลากับฉันเลยคนดี
เพราะฉันคงไม่มีทางรักเธอมากกว่าที่ผ่านมา
ในเมื่อความเป็นเพื่อนเธอไม่ต้องการ
และความรักไหวหวานฉันก็ไม่เคยเห็นค่า
ไม่อยากให้เธอมายึดติดกับคนใจด้ายชา
อย่ารักฉันจะดีกว่า เธอจะได้ไม่เสียน้ำตาอีกต่อไป