28 มิถุนายน 2547 17:55 น.
rin
คืนหนาว...หนาวใจ...ใจหมอง
เหลียวมอง...มองหา...ไม่เห็น
ไร้มือ...กุมมือ...เยีอกเย็น
ฉันเป็น...เช่นนี้...เพราะใคร
27 มิถุนายน 2547 20:53 น.
rin
อย่าถามหา
ช่วงเวลา...เคยทอดทิ้ง
อย่าเอ่ยพร่ำ..คำไม่จริง
ฉันไม่ใช่ผู้หญิง..คนเดิม
.....
อย่าติดตาม
อย่าพยายาม...ย้อนจุดเริ่ม
เรื่องเก่าเล่าใหม่...ก็เรื่องเดิม
ฉันไม่มีรักเติม..เพิ่มให้คนหลอกลวง
27 มิถุนายน 2547 20:47 น.
rin
ความรักไม่ใช่สิ่งจำเป็นที่สุดในโลก
ความหลังที่ทุกข์โศกก็ไม่ได้ทำให้ฉันอยู่กับที่
ในเมื่อไฟในตัวเองยังมากมี
บนโลกที่มีทั้งร้ายทั้งดีฉันยังก้าวไป
ฉันยังมีความหวัง
เธอไม่ใช่ต้นกำเนิดแห่งพลังสิ่งสุดท้าย
ยังมีชีวิตอยู่ได้อย่างสบาย
โดยปล่อยให้รักตาย..ไปกับความใจร้ายของเธอ
26 มิถุนายน 2547 20:20 น.
rin
ทำไมหัวใจต้องอ่อนแอ
ย่อมพ่ายแพ้กับเรื่องงี่เง่า
วันไหนจะสามารถกลับมาเป็นตัวเรา
กลับมาเป็นคนเก่าที่ยังไม่เคยรักเธอ
ทำไมหัวใจต้องมีน้ำตา
เธอไม่มีค่า..ก็บอกกับตัวเองเสมอ
หยุดเถอะนะหัวใจ..อย่าไปพร่ำเพ้อ
หยุดซะที...หยุดรักเธอ...แล้วกลับมารักตัวเองกลอน
25 มิถุนายน 2547 01:48 น.
rin
ซ่อนหัวใจไว้ในมุมที่เงียบงัน
ซ่อนความไหวหวั่นไม่ยอมให้ใครเห็น
ทำตัวเฉยชาไม่รู้ร้อนรู้เย็น
ไม่อยากให้ความรักเป็นเช่นที่ผ่านมา
...
ฉันจะเก็บซ่อนความรู้สึก
ให้อยู่ลึก....เกินกว่าจะค้นหา
ไม่ต้องการให้ใครมาเวทนา
แล้วร้องไห้กับฟ้า..เสียน้ำตาลำพัง
หน้าส่วนตัว
677
