23 มิถุนายน 2547 02:19 น.
rin
เพราะเคยมีรักและถูกรัก
และเพราะเคยอกหักร้าวไหว
เพราะเคยมีเธอดูแลห่วงใย
เลยต้องมีวันจากไกล...ร้าวราน
ขอบคุณความรักเก่าก่อน
ขอบคุณความร้านรอน..หลังรักหวาน
ขอบคุณ..เธอ...คนของวันวาน
ขอบคุณที่ผ่านมา..แม้จะเพื่อผ่านไป
........
วันนี้กล้าแกร่ง
ถึงแม้หัวใจจะไม่แข็งแรงสักเท่าไหร่
ยังคงไม่สามารถรักใคร
แต่ฉันก็พูดได้ว่า ....เคยรักเป็น
23 มิถุนายน 2547 01:38 น.
rin
พรุ่งนี้คงจะมาไม่ถึง
ถ้าเธอยังดื้อดึงอยู่กับฉันที่นี่
อยากให้เธอก้าวต่อไป อย่าเสียเวลากับฉันเลยคนดี
เพราะฉันคงไม่มีทางรักเธอมากกว่าที่ผ่านมา
ในเมื่อความเป็นเพื่อนเธอไม่ต้องการ
และความรักไหวหวานฉันก็ไม่เคยเห็นค่า
ไม่อยากให้เธอมายึดติดกับคนใจด้ายชา
อย่ารักฉันจะดีกว่า เธอจะได้ไม่เสียน้ำตาอีกต่อไป
11 มิถุนายน 2547 10:44 น.
rin
อย่ารักฉันเลย....ได้ไหม
อย่าทุ่มเทใจให้ฉันมากไปกว่านี้
อย่าค้นหาคำตอบในสิ่งที่เธอก็รู้ดี
อย่าทำสิ่งที่- -ให้ฉันรู้สึกลำบากใจ
ฉันไม่ได้รักเขาแล้วก็จริง
แต่ก็ไม่มีสิ่งที่เรียกว่ารักให้เธอได้
และอย่าถามถึงเหตุผลเลยนะว่า - - ทำไม?
อย่าให้ฉันต้องอธิบายแล้วต้องทำร้ายเธอ
10 มิถุนายน 2547 22:14 น.
rin
โดนเขาทิ้งมาล่ะสิ
ดูสารรูปดูสิ - -เหมือนอย่างกับไม่ใช่ผู้ไม่ใช่คน
ลำบากลำบนมากไหมล่ะ? ซึ้งหรือเปล่าจ๊ะ
- - ที่ต้องรับบทหนักซักหน
เจวะบ้างก็ดี..จะได้รู้สึกที่ทำไว้กับใครบางคน
รัก- - ก็ทน ร้าว- - ก็ทน
เธอเป็นคนสอนฉันเอง
9 มิถุนายน 2547 11:50 น.
rin
ชีวิตมันก็เท่านี้
ชั่วดีก็มีให้เห็น
เดี๋นวร้อนกลับกลายเป็นเย็น
รู้เห็นดั่งเป็นอารมณ์
ดีบ้างชั่วบ้างก็ได้
ไม่มีเรื่องใดสาสม
ทำดีต้องการคำชม
ทำชั่วโง่งมง่ายดาย
ชีวิตมันก็เท่านี้
เพียงแต่ยังมีความหมาย
ชีวิตยังอยู่ไม่ตาย
ทำดีไม่หวังตอบแทน
หน้าส่วนตัว
787
