23 สิงหาคม 2547 00:45 น.
rin
แค่เพียงอยากให้เธอได้รับรู้
ว่าคนในอดีตยังรักเธออยู่อย่างเก่า
ไม่อาจหวังให้รักกลับมาเป็นของเรา
ก็อยากแค่ให้เธอรับเอาความห่วงใย
อยากรู้ฉันมีสิทธิ์หรือเปล่า
ที่อยากรู้เรื่องราวของเธอบ้างได้ไหม
ไม่ได้หวังเข้าไปก้าวก่ายจิตใจ
แค่อยากสบายใจ..ว่าเธออยู่ได้ด้วยดี
20 สิงหาคม 2547 07:15 น.
rin
คงไม่มีอะไรจะบอกกล่าว
เมื่อทุกเรื่องราว...ฉันไม่อยากเริ่มต้น
ยังมีชีวิตอยู่ได้เป็นตัวเป็นตน
ก็เพื่อรอให้ผ่านพ้นไปอีกวัน
.....
คงไม่มีอะไรจะยอมรับ..กับความจริง
ว่าที่แท้ฉันเป็นผู้หญิงช่างไหวหวั่น
ยอมหลอกคนอื่นและตัวเองไปพร้อมกัน
หลอกว่าอดีตไม่สำคัญ...และฉันไม่ร้าวราญ
.......
ทำตัวแกร่ง..หัวเราะ..สดใส
ปกปิดตัวเองเอาไว้ด้วยยิ้มหวาน
ฉันจะอยู่ให้ได้..แม้เธอจะไม่ต้องการ
จะรอให้วันนี้ผ่าน...และความทรมานลบเลือน
18 กรกฎาคม 2547 22:21 น.
rin
มองโลกในแง่ดี
ใช้ชีวิตเต็มที่...ให้สนุกสนาน
ไปทุกที่ตามใจต้องการ
ความหลังวันวาน..พยายามลืมไป
ถึงฉันจะเห็นว่าโลกสวย
แต่ก็ไม่เต็มไปด้วยความสดใส
ความรักมันโหดร้ายต่อใจ
ฉันคงมองความรักดีไม่ได้..อีกนาน
...
เพราะฉันมองความรักในแง่ร้าย
มีเธอ..คือคนทำลายซึ่งความฝัน
สิ่งที่ทำให้มีชีวิตอยู่ต่อได้ในคืนวัน
คือลมหายใจฉัน..จะมีไว้รอวันที่ลืมเธอ
17 กรกฎาคม 2547 22:18 น.
rin
ข่าวคราวของเธอ
ก็รู้มาเสมอ..ทุกเรื่อง
วันนี้เธอยังใช้รักเปลือง
แต่ก็ไม่ใช่เรื่องของฉัน
เพียง..ยังห่วงเธออยู่
กับคราวข่าวที่รับรู้มานั้น
ทุกเรื่องของเธอยังสำคัญ
ที่หนึ่งในใจฉันยังเป็นเธอ
......
ดูแลตัวเองหน่อย
ฉันยังคอยห่วงเธออยู่เสมอ
แม้ไม่มีสิทธิ์ยืนเคียงข้างเธอ
ก็อยากให้ทุกเรื่องที่เธอเจอ..คือเรื่องดี
17 กรกฎาคม 2547 21:48 น.
rin
ผ่านไปแล้วอีกหนึ่งวัน
ที่ยังรอ..ยังฝันอย่างไม่รู้ค่า
ตั้งแต่เราได้แยกทางจากลา
ก็เหมือนกับว่า..ฉันทำหัวใจหายไป
ความรักครั้งเก่า
ซึ่งไม่อาจรักใครเท่า..รักเธอได้
ทุกวันนี้ฉันมีลมหายใจ
ที่จะหมดไปกับการตามหัวใจตัวเอง