30 มกราคม 2548 14:57 น.
rin
ฉันผิดมากเลยใช่ไหม
ที่ยังไม่อาจรักใคร..ในวันนี้
ไม่เชื่อว่า รักแท้...ยังคงมี
ไม่อยากเอาใจที่มีให้ใครทำลาย
...
หยุดมานานแล้ว..การเพ้อฝัน
โลกความจริงของฉัน ช่างโหดร้าย
ความหวานในรักมีแค่ในนิยาย
อย่างหวังค้นพบเจ้าชาย..ที่แสนดี
....
นิยาม..ความรัก หวาน-หวาน
ไม่หวัง ไม่ต้องการ .. นับจากนี้
ขอแค่ไม่โดนทำร้ายหัวใจอีกที
จะใช้วิธี..ไม่มีรักให้ใครอีกเลย
16 มกราคม 2548 12:29 น.
rin
font color=#145000>ใช่ว่าไม่เคยรัก
และใช่ว่าไม่เคยอกหักร้องไห้
ใช่ว่าไม่เคยจริงจังหมดใจ
ใช่ว่าไม่เคยทุ่มเทให้ใครสักคน
...
เพราะเคยมาแล้วทุกอย่าง
เคยทนกับความอ้างว้าง..สับสน
เคยทนกับความทุกข์ใจร้อนรน
เคยทนกับรักของคน..ไม่ดี
...
วันนี้ถึงจุดสุดสิ้น
เก็บใจที่เคยโบยบิน..นับจากนี้
จะมีชีวิตเพื่อตัวเองเสียที
จะไม่เหลือพื้นที่ในใจเผื่อใคร
9 มกราคม 2548 11:02 น.
rin
ก็แค่น้ำตาที่ไหลริน
เสียงสะอื้นที่ได้ยิน...ก็ไร้ค่า
เมื่อตอนนี้เธอต้องการจากลา
นาทีไม่มีอะไรสำคัญกว่า..จากไกล
**.......**
ฉันคงไม่มีค่ากับเธอ
เมื่อได้พอเจออะไรใหม่
ทำได้อย่างมากก็แค่เสียใจ
โดยใช้น้ำตาปลอบตัวเองไป..ลำพัง
26 ธันวาคม 2547 22:19 น.
rin
ครั้งหนึ่งในอดีตที่ผ่านพ้น
ฉันเคยทน..อย่างไม่น่าจะทนได้
ทุ่มเทให้เธอทุกอย่าง..หมดหัวใจ
หวังแค่เพียงให้..เราได้รักกัน
แล้วครั้งหนึ่งที่ฉันต้องเสียใจ
เธอไม่เห็นความหมายของฉัน
คำรักกับการทุ่มเทไม่สำคัญ
สิ่งที่ได้คืนมานั้น..คือน้ำตา
แล้วครั้งนี้...ในปัจจุบัน
เธอขอคืนความผูกพัน..ที่เคยไร้ค่า
ถามหน่อยได้ไหมกับสิ่งที่ผ่านมา
เธอจะใช้อะไรรักษาหัวใจที่แหลกราญ
26 ธันวาคม 2547 00:25 น.
rin
ความรักจบสิ้นคือเรื่องธรรมดา
แล้วทำไมเรื่องเสียน้ำตาจึงไม่ใช่
ความเจ็บปวดทำไมไม่หายไป
ร้องไห้มาเท่าไหร่ทำไม?ไม่ชินชา
เจอะแต่ความรัก...ไม่จริง
แม้เคยหวังอย่างยิ่งในการค้นหา
พบเจอแค่ความเสื่อมศรัทธา
ความรัก...มากค่า..ไม่มี
หัวใจยังคงเต้น
เพื่อมองเห็นความโหดร้ายในโลกนี้
เคยรัก...แต่ต้องเสียใจทุกที
นับต่อจากนี้คงเห็นรักไม่ดีคือเรื่องธรรมดา