25 พฤศจิกายน 2547 00:42 น.
Rije
ฉันพูดว่า รักรักรักรักรักรัก
หากมันไม่มีความหมาย
หากไม่ใส่ความว่า ใจ ลงไป
คำว่า รัก สักล้านคำก็ไม่เทียบเท่า
คำว่า รัก เพียงคำที่หนักแน่นและจริงใจ
รักนะคนดีที่สุดของฉัน
25 พฤศจิกายน 2547 00:40 น.
Rije
ทั่วทั้งจักรวาลเธอบอกได้ไหมว่ายิ่งใหญ่ที่สุด
หากแต่ความรักของฉันนั้นยิ่งใหญ่กว่า
23 พฤศจิกายน 2547 22:23 น.
Rije
ความรู้สึกที่มีมันห่างเหิน
เหมือนถูกเมินไร้ค่าอยู่ตรงนี้
น้ำตาไหลรินอาบสักล้านที
ทุกครั้งที่ต้องรู้สึกคิดถึงเธอ
------
ฉันยืนอยู่ที่ฝากฝั่งที่ไร้แสงแห่งความหวัง
เธอยืนอยู่อีกฝากที่ฉันคอยมองหา
แปลกที่ฉันคอยหลบหน้า
และแปลกที่ฉันกลับมองหาเธอ
ฉันไม่รู้ว่าทำไมเราถึงห่างเหิน
นั่นเพราะเธอเปลี่ยนไป
หรือเพราะฉันเปลี่ยนไปกันนะ?
พอทีได้ไหมไอ้เรื่องแบบนี้
พอทีได้ไหมกับน้ำตาที่เสียไป
ต่อไปฉันจะพยายามไม่ร้องไห้
จะทำเมินเฉยไร้เยื่อใย
เลิกมองเธอ...
--------
(แต่งไม่ค่อยเก่งนะคะ ^^;;)
23 พฤศจิกายน 2547 19:21 น.
Rije
ห่วงเธอ บอกเธอ อยู่ทุกวัน
ฉันเข้าใจว่ามันคงจะน่ารำคาญ
เพราะฉันเองก็ยังกลัวว่าทำให้เธอรำคาญ
เธอจะเข้าใจไหม?
ที่ทำไปทุกอย่างเพราะ รัก
เธอจะรู้ไหม?
ที่ทำไปไม่เคยคิดเบื่อเลย
แต่เธอกลับไม่เข้าใจอะไรเลย
ฉันจึงแยกเดินออกมาจากเธอ
เธอจะรู้สึกบ้างไหม?
เธอจะเข้าใจรึเปล่า?
ถ้าไม่ก็ขอให้งี่เง่าต่อไป...