31 พฤษภาคม 2545 15:07 น.
reynolds
**นั่งร้องไห้อยู่ลำพังจนดกดื่น
ความขมขื่นแต่ก็ยังไม่หยุดไหล
อยู่คนเดีวใต้ฟ้าคิดถึงคนไกลตา
เธอไม่รู้ใช่ไหม?..ว่ากำลังมีใครที่เพ้อหา
มีคนบอกว่าถ้าเสียใจกร้องไห้
เรื่องเศร้าจะหมดไปกับนำ้ตาที่หลั่งไหล
แต่หลังจากร้องไห้ความร้าวไหวยังเต็มสองตา
ยังรู้สึกโหยหา ทรมาน เพราะคิดถึงเธอ**
31 พฤษภาคม 2545 14:50 น.
reynolds
แม้เราไม่อาจหวนกลับมาเป็นเช่นเก่า
แม้เราจะต้องอยู่แบบคนที่หางเหิน
แม้ความจริงจะอยู่ระหว่างเส้นทางเดิน
แต่ในความหมางเมิน เรามีกัน
ฉันคิดถึงเธอเสมอมา
ห่วงใยและห่วงหาเหมือนวันก่อน
ถึงเวลาจะเปลี่ยนแปรแต่ยังแคร์และผูกพัน
ความรัก ความอาทร ถ้าเธอต้องการ
ฉันยังคงเก็บเอาไว้ให้เธอเสมอมา
29 พฤษภาคม 2545 19:31 น.
reynolds
ความรักก็เปรียบได้กับ
ความหลาก หลายของผลไม้
หลายกลิ่น หลายสี หลายรส
มีทั้งคุณ ทั้งโทษ
หากไม่รู้จัก ความพอดี
29 พฤษภาคม 2545 19:13 น.
reynolds
อาทิตย.์ไม่ลืมวัน
พระจันทร์ไม่ลืมคืน
ทะเล..ไม่ลืมคลื่น
ฉันหรือ..จะลืมเธอ
29 พฤษภาคม 2545 14:58 น.
reynolds
บอกทำไม.ว่ารัก
บอกทำไม.ว่าหลง
บอกมา..ให้ฅรงๆ
ว่ารักฉัน?.หรือรักใคร??
หน้าส่วนตัว
987
