24 มกราคม 2547 20:49 น.
RERAYA
ฝนจ๋าฝน..ฝนตกมาทำไม
ตกมาทีไรฉันรู้สึกเศร้าใจอยู่ทุกครั้ง
พอฟ้าผ่าปร้างเปรี้ยงส่งเสียงดัง
ฉันตกใจจังกับฟ้าฝนที่สาดมา
ฝนจ๋าฝน..ฝนตกมาทำไม
ตกมาเพื่อให้ฟ้าสดใสหรือฝนจ๋า
ถ้าเป็นอย่างนี้งั้นก็ดีรีบเทลงมา
พอฝนซาฉันจะได้เห็นฟ้าหลังฝน..ว่ามีจริง
*..**
บรรยากาศโปร่งใส..หลังซาฝน
ฝนชะล้างความหมองหม่นไปหมดแล้ว
มดตะนอยตัวน้อยเรียงร้อยต่อตัวกันเป็นแถว
สายรุ้งทอดตัวเป็นแนว..จิตใจผ่องแผ้วแสนชื่นบาน
แหงนหน้ามองดูสีฟ้าของท้องฟ้า
แล้วก้มมามองไม้ดอกสีชมพูหวาน
มองรุ้งหลากสีที่ทอดตัวเป็นสะพาน
โลกหลากหลายสีสรรช่างงดงามสราญตา
แล้วเหตุใดใยฉันจึงต้องหวั่น
โลกยังมีมากมายความฝันให้ค้นหา
ตราบโลกยังหมุนและใจยังเต้นไม่รอรา
ฉันจะมัวนั่งเสียน้ำตาเสียเวลาทำไมกัน
จุดความฝันที่มีขึ้นมาใหม่
เติมแรงใจไม่หยุดไฟจะใฝ่ฝัน
ฝนยังซาคืนสีสรรเป็นรางวัล
ฉันก็ขอรับเอาสีสรรมาวาดฝันให้ตัวเอง
แม้แสงเทียนเล่มน้อยของชีวิต
จะมืดมิด ริบหรี่ โดนข่มเหง
หมื่นล้านความเหงาเข้ามาไม่กลัวเกรง
จะจุดไฟเองต่อเทียนใหม่ที่ถูกข่มเหง..เพื่อก้าวเดิน
หน้าส่วนตัว
758
