28 กันยายน 2545 17:49 น.
renzokuken
ถึงจะเหยียบ...จะย่ำ...จนจมดิน
มิอาจสิ้น...เรี่ยวแรง...ยังสู้ใหม่
แม้จะเหยียด...จะหยาม...มาอย่างไร
ไม่ใส่ใจ...คำใคร...เขาว่ากัน
แม้จะเหน็ด...จะเหนื่อย...สักเพียงใหน
ไม่ท้อใจ...ไขว่คว้า...ไปสู่ฝัน
แม้จะถูก...กระทืบซ้ำ...อยู่ทุกวัน
ไม่ท้อมัน...ใจฉัน...ไม่อ่อนแรง
27 กันยายน 2545 15:58 น.
renzokuken
ถึงเวลา...มาเมา...แล้วเพื่อนเอ๋ย
ขนมาเลย..กับแกล้ม...ทุกแห่งหน
ทั้งโซดา...แป๊บซี่...เอามาชน
กะอยู่จน...ยันเช้า...เลยพวกเรา
เราลงทุน...คนละ...ห้าสิบบาท
อย่าให้พลาด...ไม่ใส่ใจ...คำใครเขา
จะว่าเรา...ไม่ได้...ก็อยากเมา
ถึงเมาเหล้า...ไม่เมารัก...มักเสียใจ
27 กันยายน 2545 15:02 น.
renzokuken
ซื้อเหล้ามากะกินให้สนุก เพื่อนแม่งบุกมากินไอ้ชิบหาย
สันดานเมาเข้ามาไม่วางวาย โถ่ไอ้ฟายเหล้ากูหมดเลยอดเมา
26 กันยายน 2545 17:50 น.
renzokuken
คนไม่เคยซึ้งใครในชีวิต อาจจะคิดซึ้งเราเข้าก็ได้
สำหรับเราคนซึ่งไม่ซึ้งใคร อาจจะซึ้งคนซิ่งไม่ซึ้งเรา
26 กันยายน 2545 17:36 น.
renzokuken
สี่ปีจากหมามาหมายังจำได้ กลับมาใหม่หมายังรู้กูเจ้าของ
สามวันจากนารีไม่หันมอง โถนวลน้องเลวกว่าหมาอีห่ากิน