3 มกราคม 2550 22:59 น.
rapin
เก้า แปด เจ็ด ... อีกไม่นานก็มืดฟ้า
ได้เวลาออกมาร้องโหยหวน
เค้าดาวน์ของคนให้รันทดรันจวน
ให้นึกทวนเมื่อคราครั้งชีวามี
แสงริ่ง ๆ รำไรไม่เจิดจ้า
ไรชีวาเศร้าหมองน้ำหนองไหล
ไอ้หลุมข้างข้างหนอนชอนไช
ปีใหม่นี้มีใครคนหนึ่งต้องไปเยือน
ว่าแล้วก็รีบดุ่มออกไปหา
จะจิจ๋ากับเธอใต้แสงเดือน
แต่เธอคุยอยู่กะใครต้องหยุดเคลื่อน
เห็นลางเลือนนั่นชู้หรืออะไร
จากกันไปยังไม่นาน
แม่นงคราญพาลเปลี่ยนผัน
นั่งเค้าดาวน์อยู่กับใครกัน
ดูสุขสรรค์รื่นเริงบันเทิงจริง
หมาก็หอนหอนทำไมฟ่ะ
เห็นจะจะยังไม่กลัวมัวหอน
เดียวหลอกเจ้าหล่อนก่อนเถอะเอ็ง
จับแกใส่เข่งถ่วงน้ำตายด้วยกัน
โกรธโกรธเกลียดเธอแล้ว
พอได้แก้วลืมเพชรเม็ดแสน
เค้าดาวน์กะคนอื่นลืมแม้แฟน
หากแม้นมีชาติหน้าอย่าพาลเจอ
31 พฤษภาคม 2549 14:37 น.
rapin
เธอคือคนเดียวคนดีของฉัน ยามยิ้มช่างชวนฝันเสน่หา
ผมสวยตาเล็กน่าชื่นชมปรีดา อีกทั้งกิริยาหาไหนเปรียเปรย
เธอสดใสไฉไลในวัยสาว ดังสกาวแจ่มจรัสรัศมี
งดงามดุจนางกินรี คนทรรพ์อย่างพี่ได้แต่จ้องมอง
อยากจะลองเข้าไปคุยไปทัก แต่ก็หักห้ามจิตคิดไฉน
เจ้าอยู่สูงเกินจะเอื้อมมือออกไป ไขว่คว้าเธอไว้ข้างกายเรา
ยามกินยามนั่งยามนอน หน้าบังอรลอยล่องให้เพ้อหา
เจ้าเป็นนางฟ้าหรือปีศาจจำแลงมา ให้พี่ยาลุ่มหลงยากปลงใจ
คงมีสักวันที่ดอกฟ้า ล่วงลงมาให้ตัวข้าได้สมหวัง
ชีวิตนี้ที่รอคอยมานานวัน อยู่ด้วยกันเคียงคู่ชั่วฟ้าดิน
ฝันลม ๆ แล้ง ๆ
27 พฤษภาคม 2549 23:29 น.
rapin
แรกรักนั่นหวานซึ้งเกินบรรยาย พออยู่ไปรักหดหายให้หมดหวัง
กาลเวลาพรากพลัดให้อยู่ลำพัง เสียดายจังรักแรกต้องพังคลืน