14 สิงหาคม 2550 22:52 น.
Rakjing
ถ้าความรักดั่งกาแฟสำเร็จรูป
เหมือนรสจูบไร้ดื่มด่ำฉ่ำความหวาน
ทั้งฉาบฉวยรวบรัดเกินทัดทาน
อาจร้าวรานเมื่อรักร้างต่างรุนแรง
ให้ความรักดั่งกาแฟที่ใหม่สด
คั่วและบดหยาบป่นจนหอมแห้ง
กรองใส่ถ้วยรินน้ำร้อนร่อนตะแกรง
กรุ่นกลิ่นแรงหอมหวลชวนให้รอ
ทีละหยดทีละหยดสดลงแก้ว
แท้จริงแล้วต้องอดทนมิย่นย่อ
กลั่นความรักจากใจให้เพียงพอ
ความสุขก่อคุ้มค่าท้าให้คอย
เติมความหวานด้วยน้ำตาลผสานผสม
ลดความขมนมเสริมเพิ่มอร่อย
รสกลมกล่อมจิบอุ่นอุ่นสูดกลิ่นลอย
ทีละน้อยค่อยค่อยดื่มลืมไม่ลง
เหมือนกับการกลั่นกรองของความรัก
จะประจักษ์รักยิ่งใหญ่ใช่ความหลง
เฝ้าถนอมน้ำใจให้ยืนยง
ไม่หวือหวาแต่มั่นคงและจริงใจ
14 สิงหาคม 2550 22:45 น.
Rakjing
วันต้องจากจากลาต้องมาถึง
วันเคยซึ้งวันสุขใจต้องไกลห่าง
วันเคยยิ้มทุกข์ถมทับกลับร้าวบาง
วันเดินทางคือวันพรากต้องจากกัน
บนเส้นทางยาวไกลให้ย่างก้าว
มีเรื่องราว.ร้อยหวังพลังฝัน
ทั้งน้ำตาหลากปัญหา สารพัน
เราร่วมปันกำลังใจให้สู้ทน
อุปสรรคโถมท้าพาเธอฉัน
พร้อมฝ่าฟันทุกเวลาท้าลมฝน
ทุกข์จะยิ้มล้มจะยืนคืนค่าคน
บอกตัวตนยังมีกันไม่หวั่นเกรง
จุดทางแยก.ใช่แยกนามความเป็นเพื่อน
แท้ย้ำเตือนความจริงใจไม่ข่มเหง
ประสมศิลป์.สื่อประสาน.ผ่านบทเพลง
เพื่อบรรเลงไฟศรัทธาคว้าหลักชัย
แล้วจะพบมิตรภาพอาบปลายฟ้า
เชื่อมดวงตา.เชื่อมความดีต่างมีให้
ณ ที่นั่นมีเธอฉัน.มั่นหัวใจ
เราอยู่ใกล้แม้กายห่างอย่างยินดี
14 สิงหาคม 2550 22:18 น.
Rakjing
อถ้าบังคับทั้งตัวและหัวใจเธอได้
จะบังคับให้เธอยังรักฉัน
ถ้าสามารถออกแบบความผูกพัน
จะทำทุกอย่าง ให้เธอไม่ห่างไกล
แต่ความจริงสิ่งที่เป็น
เราต่างบีบเค้นใครไม่ได้
จึงจำยอม ปล่อยเธอให้ไป
รับคำลาของเธอไว้ ทั้งที่หัวใจยังรักเธอ
หน้าส่วนตัว
801
