6 พฤศจิกายน 2547 17:36 น.
Rainsummer
เป็นอะไรไม่สบายมาคะคุณ
พวกเราลุ้นแทบหัวหมุนรู้บ้างไหม
ชายคนนั้นทำตาปรือแล้วยิ้มให้
ไม่มีไรแค่ผมไม่ค่อยสบาย
ผมเป็นโรคหัวใจใครช่วยได้
คุณหมอไข้ผมไม่ลดไม่รู้หาย
ปวดระบมไปหมดทั่วร่างกาย
เจ็บมากมายชายคนนั้นพลันจับมือ
ด้วยตกใจเอ๊ะอะไรไอ้คนนี้
นานหลายปีเจอแล้วสิคนมาหือ...!!
มองแล้วยิ้มแย้มไปสายตาปรือ
ข้างกายถือขวดสุราน่า..เตะจัง
จรรยาบรรณของฉันมันค้ำคอ
อย่าทำร้ายใครหนอ รอจับขัง
ท่าไม่ดีคงจบเห่ เอ๊...เอวัง
ไม่หรอกยังคงปรานีมีให้มัน
เบื่อเสียจริงพวกเหล่าเฒ่าหัวงู
ตาเจ้าชู้กรุ้มกริ่มยิ้มน่าขัน
หลงตัวเองว่าหล่อหรือไรกัน
อย่ามาฝันไม่มีวันจะหันมอง
หยิบไรเฟลอยากจะยิงทิ้งให้หมด
ช่างรันทดยิ่งนักชีวิตหมอง
มีดแวววับเตรียมลับมาสำรอง
สับเป็นสองท่อนไปดีมั้ยเอย
เจียมบอดี้เจียมสังขารบ้างนะลุง
เดี๋ยวน้องนุ่งไม่นับถืออยู่เฉย-เฉย
เข้าใจผิดเข้าใจใหม่ให้รู้เลย
ที่ฉันเคยยิ้มให้ใช่รักเธอ