17 กุมภาพันธ์ 2547 19:35 น.
Rainsummer
การที่เธอเข้ามาทำดีให้
มาใส่ใจดูแลอยู่เสมอ
แม้เจ็บป่วยแสนเศร้ายามฉันเบลอ
คงมีเธอเพียงคนเดียวที่เหลียวมา
ยามเหน็บหนาวในใจใครกันเล่า
มาปัดเป่าเรื่องราวเคล้าน้ำตา
ใจเย็นเยียบเหมือนเหยียบบนธารา
เธอยังมาให้อบอุ่นในใจพลัน
พอวันนี้ฉันอยากทำดีบ้าง
ยามอ้างว้างเห็นหน้าเธอโศกศัลย์
อยากจะช่วยแบ่งใจหายเศร้ากัน
เลยเอ่ยมันออกมาวาจาไป
เป็นอะไรให้ช่วยได้หรือเปล่า
เธอเงียบเหงาเล่ากันฉันรับไหว
เธออาจมีปัญหาค้างคาใจ
บอกกันได้บอกมาอย่านิ่งงัน
เชื่อหรือไม่คำนั้นที่เธอกล่าว
ความปวดร้าวแล่นลงสู่ใจฉัน
บอกกันมาว่าไปให้ไกลกัน
อย่าแลหันกลับมาไม่อยากมอง
เธอบอกว่าไม่อยากเจอฉันแล้ว
ไม่มีแววเหลืออยู่เลยห่วงหา
ไม่มีอีกแล้ววันคืนเวลา
อยากหลบหน้าหนีฉันไปให้ไกล
จะเอาแบบนั้นเลยก็ได้
ไม่เป็นไรถือว่าฉันยังทนไหว
ยอมรับแล้วว่าฉันมันคิดไป
หลงเข้าใจว่าเธอก็ห่วงกัน
ในเมื่อเธออยากจะหนีไปให้พ้น
คนอย่างฉันรับมันได้เสมอ
อยากตอบแทนความดีจากใจเธอ
ที่เคยเพ้อเผลอใจมอบให้เรา.........
14 กุมภาพันธ์ 2547 04:35 น.
Rainsummer
เป็นอะไรไปกันเธอที่รัก
จึงอกหักเหมือนรักเราสลาย
ฉันทำอะไรให้เจ็บปวดดวงใจ
บอกมาได้บอกกันมาเถิดคนไกล
อยู่ๆ เธอก็มีน้ำตาไหล่เอ่อล้น
จิตใจฉันเกินทนแล้วไม่ไหว
บอกกันมาเถอะเธออย่าเงียบไป
รักของใครเข้ามาแทรกแซงเรา
เธอยิ้มน้อยลงนะรู้บ้าง
มองห่างห่างไม่กล้าไปซักถาม
อยากให้เธอมองมาอีกทีที่ตรงข้าม
จ้องมองตามดวงตาฉันสิเธอ
รักเธอนะรักเธอเพียงคนเดียว
ไม่แลเหลียวใครหรอกให้ใจหมอง
ต่อจากนี้รักเราจะสมปอง
น้ำตานองเช็ดมันลูกผู้ชาย
.........................................
ชื่อเพลง/Title : คนที่ฆ่าฉัน
อัลบัม/Album : King size
ศิลปิน/Artist : Silly Fools
----------------------
รอฉันหน่อย ฉันตามไม่ค่อยทัน
ที่เธอนั้นเปลี่ยนไป ถึงพูดไม่บ่อย
แต่ขอพูดหน่อยแล้วกัน
เรื่องที่ฉันไม่เข้าใจ
* ดั่งมี ใบมีดทิ่มแทง
ช้าๆ มันแทงลงไป
ไม่มี ไม่มีเรี่ยวแรง
ไม่อาจแกล้ง ว่าไม่เป็นไร
** อยู่ๆ ก็มีแต่น้ำตา
จิตใจก็เริ่มอ่อนล้ามลายหายไป
ช่วยบอกกันที่ได้ไหม
ฉันทำสิ่งใด ถึงต้องมาเจ็บช้ำ
มองฉันหน่อย เธอนั้นคอยหลบตาฉัน
จากวันวานที่ผ่านไป เธอยิ้มไม่บ่อย
ส่วนฉันเริ่มจะเหนื่อยล้า กับปัญหาที่ฝังใจ
(*,**,**)
กลับกลายเป็นเธอที่แทงฉัน
ไม่ใช่ผู้คนอื่นหมื่นล้าน
กลับกลายเป็นเป็นเธอที่ทำให้ใจเจ็บช้ำ
คนที่ฆ่าฉัน
http://www.kapook.com/newmusicstation/play.php?id=2178
6 กุมภาพันธ์ 2547 03:59 น.
Rainsummer
สายฝนหล่นพรำมาในคราใด
รู้ไหมใจของฉันสุดจะเหงา
มันเงียบงันในวันนี้เรื่องของเรา
ดูเศร้า-เศร้ามีเพียงเงาที่ร้าวราน
ฝนหล่นมาจากฟ้าเมื่อหน้าหนาว
ทนปวดร้าวเหลือเกินคนอย่างฉัน
อยากจะเปลี่ยนองศาหนีหน้าพลัน
ไม่อยากหันกลับไปมองหน้าเธอ
พอจะตัดใจเธอก็มาบอก
มาย้ำตอกสัมพันธ์นั้นเสมอ
รักอยู่นะรักมอบให้จากใจเออ
เธอมองเหม่อเมื่อฉันหายลับกายไป
ยามฝนพรำตอกย้ำให้คิดถึง
ห้วงคำนึงของใครจะทนไหว
คิดถึงมากจากกันอยู่แสนไกล
แล้วเมื่อไรตอนไหนจะพบกัน
ยิ่งห่างไกลเธอยิ่งทำให้ไขว้เขว
เหมือนโลเลเปลี่ยนทิศไปเหหัน
เหมือนว่าเธอไม่แคร์ในใจกัน
แต่บางวันมันเหมือนเธอเพ้อมาวอน
..................................................
3 กุมภาพันธ์ 2547 13:25 น.
Rainsummer
เปรียบตัวฉันเหมือนดังต้นหญ้าน้อย
อยู่เงียบหงอยคอยจ้องดูเขาเสนอ
กำลังใจฉันได้จากคนเช่นเธอ
รู้นะเออว่าขอบคุณจากใจจริง
ฉันไม่ดีเด่นเช่นใครอื่นเขา
อยู่เศร้า-เศร้าเอาตำรามาอ่านเขียน
เก็บรอยยิ้มกำลังใจมุ่งหน้าเรียน
เร่งพากเพียรเรียนเข้าไปให้ได้ดี......
ฉันเป็นเพียงหญ้าต้นน้อยคอยดูเขา
มองดูเงาร่มเย็นใบไม้ไหว
ต้นหญ้าน้อยมองข้างหน้าก้าวต่อไป
อยากเติบใหญ่เป็นต้นไม้ที่แข็งแรง
แต่ความจริงมันคงเป็นไปไม่ได้
ต้นหญ้าไซร้ไหนจะเป็นไม้ยืนแฝง
เจียมดวงใจอย่างเก่งแค่หญ้าต้นแพง
ที่รอแสงจากตะวันเหลือเล็ดมา
3 กุมภาพันธ์ 2547 13:20 น.
Rainsummer
จำใจลาจากกันในวันนี้
เธอคนดีอย่าร้องอย่าโศกศัลย์
แม้เวลาล่วงเลยผ่านนานวัน
ที่ตัวฉันจะไม่อยู่ดูแลใจ
ขอเธอจงเข้มแข็งเหนือขุนเขา
เรื่องของเราเก็บไว้ไม่เลือนหาย
จากกันไปไม่ได้ใกล้ไกลแต่กาย
แต่ดวงใจยังเคียงข้างไม่ห่างเธอ
ความคิดถึงมีให้ไม่เคยหวง
มีแต่ห่วงยิ่งเพิ่มขึ้นเสมอ
แม้ภาพฉันในใจเธอมันพร่าเบลอ
เรื่องของเธอสิทธิ์ของใจใครห้ามกัน
ไม่เป็นไรจะลืมฉันก็ไม่ว่า
แม้เวลาหลับไปไม่เคยฝัน
จะเข้าใจคนมันไม่เคยสำคัญ
คงไม่หันไปร้องเรียกเอาจากเธอ
หน้าส่วนตัว
818
