16 พฤศจิกายน 2546 08:39 น.
Rainsummer
ดาวน้อยในวันนี้มิได้อยู่
ไม่ได้ดูแลจันทร์เช่นวันก่อน
ฝากความคิดถึงไว้ใจอาวรณ์
นั่งถอนใจคิดถึงใครกันเล่าเรา
จันทร์เจ้าขาข้าไม่อยู่ดูแลนะ
จันทร์เจ้าจะคิดถึงกันบ้างมั้ยหนอ
จันทร์เจ้าจะใส่ใจรึเฝ้ารอ
จันทร์เจ้าจะขอให้ใครมาอยู่แทน
ดาวน้อยนี้มีรักให้เสมอ
ถึงแม้เธอจะไม่เหลียวมามองฉัน
ไม่เป็นไรไม่ได้เป็นคนสำคัญ
แม้ว่าจันทร์ไม่ห่วงไม่อาทร
ใจของฉันฉันไม่อาจมาห้ามได้
เป็นเพราะไกลถึงไม่อาจคาดความหมาย
ยามไกลห่างดาวก็ยังห่วงคนไกล
ว่าเมื่อไรดาวจะหมุนเข้าใกล้จันทร์
16 พฤศจิกายน 2546 08:26 น.
Rainsummer
ไม่ต้องเป็นกังวลไปหรอกนะ
ว่าฉันจะเงียบเหงาหรือใจหาย
ไม่ต้องกลัวใจฉันมันจะตาย
เป็นกังวลใจหายเพราะรักเธอ
เธอก็รู้ความจริงที่เธอไป
รู้บ้างไหมว่าฉันนั้นเหนื่อยแสน
มีเธออยู่ใจฉันก็เหมือนแม้น
ไม่มีเธอเพ้อละเมอเพียงผู้เดียว
เธอจะไปไม่ต้องมาอ้อยอิ่ง
ทำมาอิงซบไหล่ไปเถอะหนา
อย่ามาทำเสียใจเสียเวลา
รู้หรอกน่าเธอนั้นใจผันแปร
ฉันไม่เป็นอะไรไปหรอกเธอ
ถึงฉันเหม่อแค่ฉันเผลอไม่แยแส
ฉันรู้ซึ้งแล้วว่าเธอไม่แคร์
แต่ไม่แย่ไม่ทุกข์ทนคนอย่างเธอ
ไปเสียทีเสียเวลามาหาฉัน
มาถามกันฉันนั้นอยู่ได้ไหม
มาเพื่อบอกแบบนี้กันทำไม
ไม่เป็นไรย้ำชัดไหมฉันไม่แล
15 พฤศจิกายน 2546 21:30 น.
Rainsummer
ถึงดวงจันทร์ของฉันในวันนี้
สบายดีหรือไรฉันใคร่ถาม
อยากจะบอกกับเธอบนฟ้างาม
ยามฉันไกลคิดบ้างไหมคิดถึงกัน
เธอสบายดีอยู่หรือเงียบเหงา
อยู่เปลี่ยวเปล่าคนเดียวเหลียวมองหา
ฉันคนนี้อยู่ไกลไม่ได้มา
แทบเป็นบ้าคิดถึงเธอเหม่อใจลอย
ดวงดาวน้อยคอยเธอที่ปลายฟ้า
เฝ้ามองหาเหม่อไปใจคิดฝัน
หากวันใดเธอสลัดตัดสัมพันธ์
ดาวเช่นฉันจะทนได้อย่างไร
ฝากดูแลตัวเองด้วยนะเธอ
ในยามเผลอคิดถึงฉันบ้างได้ไหม
ฉันไม่อาจเรียกร้องเธอมากไป
เจอดาวใหม่ไม่ลืมฉันนั้นก็พอ
15 พฤศจิกายน 2546 20:25 น.
Rainsummer
หยิบปากกามาจรดบนกระดาษ
ห้องเกลื่อนกลาดด้วยรักและคิดถึง
ฝากไปยังพระจันทร์ที่คำนึง
คิดถึงกันบ้างไหมใจจันทร์เอย
ความเงียบเหงาซึมแทรกอยู่ทุกที่
จันทร์เจ้านี้หนีหายไปไหนหนอ
แสงดาวน้อยร่อยริบหรี่คงมิพอ
จะห่อหุ้มเจ้าจันทร์ในวันไกล
จันทร์ยังนิ่งมองดาวเพียงเงียบเงียบ
หนาวเย็นเยียบถึงใจให้หวลถึง
ดาวดวงน้อยรอคอยมิอาจดึง
เอื้อมไม่ถึงแสงจันทร์ไม่หันมอง
...star..
15 พฤศจิกายน 2546 15:06 น.
Rainsummer
ทำเพื่อเขาเธอนั้นทุ่มเทไป เหนื่อยไหมใจอยากถามเธอสักหน
กับการเฝ้ารอใครสักหนึ่งคน รักเหลือล้นเธอทนเพราะรักเดียว
เหนื่อยไหมเธอที่พร่ำเพ้อหาแต่เขา แม้ไร้เงาของเขามาแลเหลียว
เธอยังไม่ท้อไปใจเด็ดเดี่ยว เขาคนเดียวเขาเท่านั้นเธอสัญญา
ฉันนั่งมองดูเธอจากตรงนี้ เห็นคนดีนั่งเหงาเราห่วงหา
นับจากวันเขานั้นไปไกลตา ฉันรู้ว่าเธอไม่มีชีวีเลย
ร้องเถิดนะฉันรู้ว่าเธอเจ็บ ใจเธอเหน็บหนาวนักเพราะรักเอ๋ย
ปล่อยน้ำตามันออกมาอย่าเฉยเมย ฉันก็เคยเจ็บเหมือนกันฉันเข้าใจ
ถึงแม้ใครเขาว่าเธอหน้าหม้อ ว่าเธอตอแหลหลอกและแกล้งไก๋
ฉันรู้จักเธอดีมิใส่ใจ นั่งร้องไห้ซบตรงไหล่ฉันได้เธอ
แค่เพียงน้ำใสใสในลูกตา หรือเธอว่ามันเสียนักซึ่งศักดิ์ศรี
ร้องมันออกมาเถิดนะคนดี ไม่เห็นมีอะไรให้ต้องอาย
มันไม่ผิดถ้าคิดว่าอ่อนแอ ในยามแพ้อ่อนไหวไม่เสียหาย
อย่าทิฐิไปเลยลูกผู้ชาย ต่อให้ตายไม่ให้มีหรอกน้ำตา
ไม่มีใครเขาว่าเธอหรอกนะ ถึงเธอจะร้องร่ำพร่ำโหยหา
รักจากเขาที่ไม่เคยมีให้เธอมา ฉันรู้น่าเธออ่อนแอและแพ้ใจ
กำลังใจมีให้เธอเสมอ รู้ไหมเธอฉันคนนี้ไม่ไปไหน
อยู่ข้างข้างมองอย่างคนเข้าใจ เจ็บตรงไหนเอายาทามาหากัน
นั่งนิ่งนิ่งพิงไหล่ฉันเงียบเงียบ ความเย็นเยียบย่างกรายเข้ามาหา
ฉันใจหายไปเลยโอ้อุรา ร้องออกมาให้ฉันเห็นไม่เป็นไร
หน้าส่วนตัว
600
