22 พฤศจิกายน 2546 17:05 น.
Rainsummer
เธออยากบอกอะไรกับฉันงั้นหรือ บอกว่าเขาคือคนที่เธอฝัน
บอกออกไปว่าฉันนั้นน่ารำคาญ ไม่สงสารใจกันแล้วงั้นรือ
ขอบใจเธอที่ทำให้ฉันรู้ ฉันจะดูที่ทำไปใช่ไขสือ
เอาเถอะเธอขอบใจที่มารื้อ ที่ไม่ถือว่าฉันนั้นมากวน
ใจของเธออยู่กับเขาไปแล้วนี่ ไม่มีฉันอยู่แล้วลมไม่หวน
ฉันรู้ซึ้งในใจมีเขาล้วน ไม่เรรวนมาหากันนั่นแหละดี
เธอรู้จักกับเขามาก่อนฉัน ความผูกพันย่อมมากและล้นปรี่
ขอบคุณนะความห่วงใยที่เคยมี ฉันคนนี้ซึ้งใจความดีงาม
แต่ตอนนี้เธอมีเขาเสียแล้ว คงไม่แคล้วฉันต้องเศร้าเหงาอย่าถาม
เธออย่าเอ่ยออกมาทุกโมงยาม อย่ามาห้ามฉันให้หยุดยุติรักเธอ
รู้บ้างไหมใจคนที่มันเผลอ มันพร่ำเพ้อเรียกเธออยู่เสมอ
รู้ไหมนะว่าฉันนั้นละเมอ มีแต่เธอในใจไม่เคยเลือน
แต่เธอรักเขาแล้วแห้วสิฉัน ก็คนมันไม่สวยมากไม่เหมือน
คนอย่างฉันก็แค่สวยลางเลือน ไม่เด่นเหมือนดวงดาวที่เฉิดฉาย
เป็นแค่ตัวสำรองไม่ปองรัก ไม่ใช่หลักเช่นเขาไร้ความหมาย
ในที่สุดเราต้องอยู่เดียวดาย ผลสุดท้ายเขามีใครไม่ใช่เรา
20 พฤศจิกายน 2546 01:22 น.
Rainsummer
ฉันรู้สึกแปลบแปลบในหัวใจ
เมื่อเห็นใครเขามาเข้าใกล้เธอ
ฉันแอบเศร้าแอบซึมอยู่เสมอ
เมื่อเธอนั้นผันปองไปมองใคร
อยู่กับเขาเธอพูดไปได้ทั้งวัน
อยู่กับฉันเธอนั่งหันไม่มองเหลียว
อยู่กับเขาเธอเริงร่าเลยนักเชียว
ฉันคนเดียวนั่งแกร่วแล้วใจเอย
เธอรักเขาทำไมไม่บอกฉัน
มาคบกันทำไมให้ใหลหลง
ทำให้ฉันรักเธอแล้วไสส่ง
ฉันละงงจริงจริงสิ่งที่เจอ
บอกกับฉันว่าเธอรัก..รักนักหนา
เธอไม่ว่าถ้าฉันนั้นหม่นหมอง
เธอไม่เคยสังเกตกันฉันยังมอง
น้ำตานองทุกทีที่เธอลืม
หรือว่าฉันจะรักเธอมากนะ
ต่อไปนี้ฉันจะเริ่มห่างหาย
ต่อไปนี้แม้ฉันต้องเดียวดาย
เจ็บอย่างไรจะไม่ให้เห็นน้ำตา
ไปเถิดเธออย่ามองมาที่ฉัน
คนอย่างนั้นมันไม่เคยจะมีค่า
เธอไม่เคยมองฉันแม้หางตา
เธอรู้ค่าฉันไหมอยากถามดู
ฉันรู้ดีว่าวันนี้ให้เลิกรัก
ฉันก็ยังคงหักใจไม่ได้
เอาเถอะนะถึงแม้ว่าอย่างไร
ฉันคงไม่เรียกร้องใจจากเธอ
เธอไปกับเขาเถิดนะไปหาเขา
ลืมเรื่องเราคำรักเคยบอกฉัน
ลืมเสียเถิดฉันแค่คนไม่สำคัญ
รักเขานั้นให้พอฉันขอเธอ...........
19 พฤศจิกายน 2546 13:13 น.
Rainsummer
อย่าบอกฉันว่าเราไปกันไม่ได้
พูดทีไรใจฉันมันหยุดหมุน
อยากจะขอสักคราความการุณ
อย่าพูดคุณอย่าบอกกันฉันอ่อนแรง
ฝันของเธอเธอทำมันไปเถิด
ทางของฉันที่เกิดฉันก็ไปตามใจฉัน
ทางของเราฝันของใครไม่สำคัญ
ใจฉันมั่นอยู่กับเธอเพียงคนเดียว
ทางของฉัน ฉันลิขิตชีวิตใหม่
เธอเจอใครในใจฝันไม่หันเห
ฉันมั่นคงต่อไปไม่โลเล
อยากจะรู้ว่าเล่ห์ใครจะได้มา
เธอฝันไปอย่างใจที่เธอคิด
ก็ลิขิตมันไปเท่าใจฝัน
ฉันมีทางของฉันเราก้าวไปพร้อมพร้อมกัน
เอาฝันเธอ มารวมทางฉัน ไม่หวั่นเกรง
ฝันต่อไปฝันเถิดหากเกิดท้อ
ฉันจะรอรับเธอไม่เผลอไผล
ใจของเธออ่อนแอแม้วันใด
จงจำไว้ไม่มีใครให้กลับมา
19 พฤศจิกายน 2546 12:24 น.
Rainsummer
@ฉันรู้ตัวอยู่แล้วว่าแห้วชัวร์ ก็รู้ตัวอยู่หรอกอย่าบอกฉัน@
คนไม่ใช่คนไม่รักไม่สำคัญ คำนั้นนั้นยังจำฝังในใจ
หนึ่งในใจเธอคือเขาเสมอ แม้ละเมอเธอยังเรียกเขาอยู่ไหน
ฉันนี่สิคนห่างไกลหัวใจ ไม่เคยใกล้ได้เคียงแม้นิดเดียว
ไม่มีหรอกไม่มีเลยสักครา ที่จะมามองกันหันแลเหลียว
นึกในใจอยู่แล้วว่าข้างเดียว รักเพียวเพียวย้อมใจไม่โกรธา
หนึ่งไม่ไหวไม่อยากได้หรอกที่สอง คนสำรองคนนั้นฉันไม่ไหว
หากว่าเธออยากจะมอบซึ่งดวงใจ ถามออกไปใจเธอมีหรือยัง
ปล่อยให้คนคนหนึ่งที่ยังเพ้อ มันละเมอข้างเดียวอย่าเหลียวหลัง
ปล่อยไปเถอะรู้มั้ยว่าเรากำลัง นั่งแอบบังเช็ดน้ำตาอย่ามามอง
ไปเสียทีเสียเถิดเดี๋ยวเกิดฉุน ประเดี๋ยวคุณจะเสียใจอีกซ้ำสอง
ไม่อยากเป็นจระเข้เที่ยวขวางคลอง อยากจะลองเป็นคนดีดูสักครา
..................
18 พฤศจิกายน 2546 03:41 น.
Rainsummer
เจอหน้าใครทุกคน ฉันหมองหม่นทนไม่ไหว
บอกฉันไปเลยไป ไปหาใครที่คู่ควร
ฉันงงไปสักพัก ใครต่างมักมาคอยเสริม
เอาเถอะให้ฉันเติม เพิ่มน้ำใจให้มันเต็ม
เจอะหน้าน้าแม่พ่อ ทุกคนรอเฝ้าคำตอบ
บอกฉันนั้นไม่ชอบ ไม่รักใครเลยสักที
ป้านั้นหันมองพ่อ ขอให้ฉันหมั้นสุขี
พบเจอคนดีดี ปู่ว่ามีหลายคนรอ
มองไปใจฉันท้อ โอ้ละหนอรอใครหนา
ไม่ใช่ฉันไม่กล้า แต่ทว่าฉันอ่อนใจ
จะให้ไปหาใคร ใช่มาลัยใช้คล้องคอ
ร่อนเร่ให้ใครง้อ ขอบอกกันฉันไม่ทำ
มองใครไม่เห็นเจอ เอ้อละเหอยืมเพื่อนชาย
ทำเป็นเดินเฉิดฉาย ข้างกายนั้นแฟนฉันเอง
ต่อหน้าอาและพ่อ ฉันแค่ขอเชียร์เหยงเหยง
ทำเป็นอลเวง แฟนหนูเองโกหกไป
พูดไปคล้ายนิยาย ที่วางขายเล่มหลายบาท
ชีวิตสตรีชาติ โธ่อนาถใจจริงจริง
เกิดมาเป็นผู้หญิง ลำบากจริงทุกสิ่งไป
ดูแลตัวเองได้ ไม่เป็นไรก็ไม่เชื่อ
ความจริงแสนน่าเบื่อ มีทุกเมื่อทุกสังคม
ความจริงอันแสนขม คนไม่ชมเมื่อเราเฉย
ทำเป็นไปละเลย ไม่เคยทำตามคำคน
พูดไปแล้วหลายหน ฉันไม่ทนอีกต่อไป
เจอหน้าเพื่อนทุกครา มันคอยว่าไม่มีแฟน
ในใจสุดจะแค้น ไม่มีแมนแล้วทำไม
เครียดเรียนเขียนหนังสือ เจอข่าวลือยิ่งสับสน
เอาเถอะอีกสักหน จะขอทนคนนินทา
ขอบคุณที่หวังดี พอเสียทีหากเห็นใจ
ได้โปรดอย่าผลักไส ให้ฉันรักใครอีกเลย
ฉันเป็นคนเฉยเฉย อย่ามาเอ่ยถ้อยวาจา
พอเถอะเสียเวลา ฉันรู้ว่าเธอหวังดี
หน้าส่วนตัว
737
