14 กุมภาพันธ์ 2547 04:35 น.
Rainsummer
เป็นอะไรไปกันเธอที่รัก
จึงอกหักเหมือนรักเราสลาย
ฉันทำอะไรให้เจ็บปวดดวงใจ
บอกมาได้บอกกันมาเถิดคนไกล
อยู่ๆ เธอก็มีน้ำตาไหล่เอ่อล้น
จิตใจฉันเกินทนแล้วไม่ไหว
บอกกันมาเถอะเธออย่าเงียบไป
รักของใครเข้ามาแทรกแซงเรา
เธอยิ้มน้อยลงนะรู้บ้าง
มองห่างห่างไม่กล้าไปซักถาม
อยากให้เธอมองมาอีกทีที่ตรงข้าม
จ้องมองตามดวงตาฉันสิเธอ
รักเธอนะรักเธอเพียงคนเดียว
ไม่แลเหลียวใครหรอกให้ใจหมอง
ต่อจากนี้รักเราจะสมปอง
น้ำตานองเช็ดมันลูกผู้ชาย
.........................................
ชื่อเพลง/Title : คนที่ฆ่าฉัน
อัลบัม/Album : King size
ศิลปิน/Artist : Silly Fools
----------------------
รอฉันหน่อย ฉันตามไม่ค่อยทัน
ที่เธอนั้นเปลี่ยนไป ถึงพูดไม่บ่อย
แต่ขอพูดหน่อยแล้วกัน
เรื่องที่ฉันไม่เข้าใจ
* ดั่งมี ใบมีดทิ่มแทง
ช้าๆ มันแทงลงไป
ไม่มี ไม่มีเรี่ยวแรง
ไม่อาจแกล้ง ว่าไม่เป็นไร
** อยู่ๆ ก็มีแต่น้ำตา
จิตใจก็เริ่มอ่อนล้ามลายหายไป
ช่วยบอกกันที่ได้ไหม
ฉันทำสิ่งใด ถึงต้องมาเจ็บช้ำ
มองฉันหน่อย เธอนั้นคอยหลบตาฉัน
จากวันวานที่ผ่านไป เธอยิ้มไม่บ่อย
ส่วนฉันเริ่มจะเหนื่อยล้า กับปัญหาที่ฝังใจ
(*,**,**)
กลับกลายเป็นเธอที่แทงฉัน
ไม่ใช่ผู้คนอื่นหมื่นล้าน
กลับกลายเป็นเป็นเธอที่ทำให้ใจเจ็บช้ำ
คนที่ฆ่าฉัน
http://www.kapook.com/newmusicstation/play.php?id=2178
6 กุมภาพันธ์ 2547 03:59 น.
Rainsummer
สายฝนหล่นพรำมาในคราใด
รู้ไหมใจของฉันสุดจะเหงา
มันเงียบงันในวันนี้เรื่องของเรา
ดูเศร้า-เศร้ามีเพียงเงาที่ร้าวราน
ฝนหล่นมาจากฟ้าเมื่อหน้าหนาว
ทนปวดร้าวเหลือเกินคนอย่างฉัน
อยากจะเปลี่ยนองศาหนีหน้าพลัน
ไม่อยากหันกลับไปมองหน้าเธอ
พอจะตัดใจเธอก็มาบอก
มาย้ำตอกสัมพันธ์นั้นเสมอ
รักอยู่นะรักมอบให้จากใจเออ
เธอมองเหม่อเมื่อฉันหายลับกายไป
ยามฝนพรำตอกย้ำให้คิดถึง
ห้วงคำนึงของใครจะทนไหว
คิดถึงมากจากกันอยู่แสนไกล
แล้วเมื่อไรตอนไหนจะพบกัน
ยิ่งห่างไกลเธอยิ่งทำให้ไขว้เขว
เหมือนโลเลเปลี่ยนทิศไปเหหัน
เหมือนว่าเธอไม่แคร์ในใจกัน
แต่บางวันมันเหมือนเธอเพ้อมาวอน
..................................................
3 กุมภาพันธ์ 2547 13:25 น.
Rainsummer
เปรียบตัวฉันเหมือนดังต้นหญ้าน้อย
อยู่เงียบหงอยคอยจ้องดูเขาเสนอ
กำลังใจฉันได้จากคนเช่นเธอ
รู้นะเออว่าขอบคุณจากใจจริง
ฉันไม่ดีเด่นเช่นใครอื่นเขา
อยู่เศร้า-เศร้าเอาตำรามาอ่านเขียน
เก็บรอยยิ้มกำลังใจมุ่งหน้าเรียน
เร่งพากเพียรเรียนเข้าไปให้ได้ดี......
ฉันเป็นเพียงหญ้าต้นน้อยคอยดูเขา
มองดูเงาร่มเย็นใบไม้ไหว
ต้นหญ้าน้อยมองข้างหน้าก้าวต่อไป
อยากเติบใหญ่เป็นต้นไม้ที่แข็งแรง
แต่ความจริงมันคงเป็นไปไม่ได้
ต้นหญ้าไซร้ไหนจะเป็นไม้ยืนแฝง
เจียมดวงใจอย่างเก่งแค่หญ้าต้นแพง
ที่รอแสงจากตะวันเหลือเล็ดมา
3 กุมภาพันธ์ 2547 13:20 น.
Rainsummer
จำใจลาจากกันในวันนี้
เธอคนดีอย่าร้องอย่าโศกศัลย์
แม้เวลาล่วงเลยผ่านนานวัน
ที่ตัวฉันจะไม่อยู่ดูแลใจ
ขอเธอจงเข้มแข็งเหนือขุนเขา
เรื่องของเราเก็บไว้ไม่เลือนหาย
จากกันไปไม่ได้ใกล้ไกลแต่กาย
แต่ดวงใจยังเคียงข้างไม่ห่างเธอ
ความคิดถึงมีให้ไม่เคยหวง
มีแต่ห่วงยิ่งเพิ่มขึ้นเสมอ
แม้ภาพฉันในใจเธอมันพร่าเบลอ
เรื่องของเธอสิทธิ์ของใจใครห้ามกัน
ไม่เป็นไรจะลืมฉันก็ไม่ว่า
แม้เวลาหลับไปไม่เคยฝัน
จะเข้าใจคนมันไม่เคยสำคัญ
คงไม่หันไปร้องเรียกเอาจากเธอ
1 กุมภาพันธ์ 2547 04:45 น.
Rainsummer
เธอจะน้อยใจไปทำไมเล่า
ในเมื่อเขาไม่ได้อยู่ในใจฉัน
ในเมื่อเรายังคงความผูกพัน
ฉันไม่หันไปแลแยแสใคร
เธอคนเดียวในใจหนึ่งเดียวนี้
แม้ไม่มีเธอใกล้ไม่ใจไหว
ยังคงรักและรอเธออยู่คนไกล
ไม่มีใครมาแทนใจแทนที่เธอ
เธอบอกว่าในใจเธอว่างเปล่า
ความเงียบเหงามันสุมอยู่ในอกฉัน
เธอรู้ไหมว่าฉันแคร์ใครกัน
เขาคนนั้นไม่มีทางได้ใจไป
เธอยังย้ำกับฉันว่าแสนขม
อกช้ำตรมบ่มความทุกข์ไว้เหลือหลาย
หลับตาลงมองเห็นฉันไปกับชาย
ไม่สบายในอุราน่าเศร้าจริง
ฉันล่ะงงแสนงงรู้บ้างไหม
ไม่เข้าใจเธอทำไมยิ่งกว่าหญิง
รู้บ้างเออเธอคือใจให้พักพิง
ไม่เคยอิงเอียงจิตคิดถึงใคร
คิดมากไปหรือเปล่าเล่าฉันบ้าง
อย่าอ้างว้างคนเดียวเดี๋ยวใจเขว
โปรดเข้าใจว่าฉันไม่เคยโลเล
ไม่เกเรชอบคนเท่ห์คนอื่นเลย
.....................................................
หน้าส่วนตัว
807
