แสงสว่างกับความมืด

rainbow butterfly

" ไอ้บิ๊ก ข้าเพิ่งได้ไอโฟนเครื่องใหม่โว้ย " คิม เด็กชายประถมที่แต่งตัวด้วยเสื้อผ้าที่สะอาดสอ้านและเต็มไปด้วยกลิ่นหอมของน้ำหอม กำลังคุยโวที่ได้ไอโฟนเครื่องใหม่

"ไอ้คิม แกซื้อใหม่อีกแล้วเหรอวะ เห็นครั้งล่าสุดแกเพิ่งซื้อบีบีไม่ใช่เหรอ"ไอ้บิ๊กแย้งขึ้นทันที

" ใช่ แต่ข้าคิดว่าฟังก์ชันของไอโฟนมันดีกว่าบีบีตั้งเยอะ อย่างแรกพ่อข้าอยู่อเมริกา ถ้าข้ามีไอโฟนก็สามารถติดต่อกับพ่อข้าได้สบาย นอกจากนี้ ยังเป็นโทรศัพท์รุ่นใหม่ที่ใครๆก็ควรมี ถ้าไม่มีก็เชยละ" คิมคุยโวถึงไอโฟนรุ่นใหม่ที่เขาเพิ่งได้รับจากพ่อซึ่งกลับจากประเทศสหรัฐอเมริกา

" สุดยอดไปเลย ข้ารู้สึกอิจฉาแกซะแล้วสิ ถ้าข้ามีพ่ออย่างแกนี่ก็คงจะดีไปเลย ไปทำงานที่อเมริกา คงมีเงินเต็มกระเป๋าซื้ออะไรๆให้แกได้สบายเลยสิ" ไอ้บิ๊กทำหน้าตาละห้อยเศร้าสร้อย เพราะพ่อของตนเป็นเกษตรกรปลูกข้าว ไถนา

" แน่นอนอยู่แล้ว ใครมีโอกาสที่ดีกว่า ก็ย่อมได้รับสิ่งที่ดีกว่า" ไอ้คิมยิ่งคุยโว

ทันใดนั้นเด็กสาวผมสั้น ผิวคล้ำที่สวมเสื้อผ้าที่เต็มไปด้วยรอยเย็บด้าย เมื่อได้ยินสิ่งที่เด็กชายทั้งสองพุดคุยกันก็รู้สึกหัวเสียขึ้นทันทีทันใด และเข้าไปร่วมวงสนทนาอย่างหาญกล้า

" บ่าคิม พูดอะไรอย่างนั้น ทุกๆคนต่างก็มีฐานะที่แตกต่างกันไป ใช่ว่าจะเหมือนกับพ่อของเอ็งเสมอไปหรอกนะ ไม่รู้ว่าจู่ๆร่ำรวยขึ้นมาได้ยังไงก็ไม่รู้" หญิงสาวที่ชื่อคำฝอยเข้าไปโต้ตอบบทสนทนากับไอ้คิม ซึ่งดูเหมือนเป็นเจ้าชายผู้สูงศักดิ์

" ใครจะเหมือนเอ็งละ พ่อแม่เป็นใครก็ไม่รู้ ไม่รู้ว่าวันๆอยู่กินยังไงกับตายาย ข้าอยากถามเองหน่อยเถอะว่า รับจ้างรีดผ้าเนี่ยมันจะพอกินหรอวะ" เมื่อเด็กสาวได้ยินดังนั้นก็กำหมัดชกใส่หน้าของเด็กชายอย่างแรง จนทำให้เลือดกำเดาไหลออกมา

" แกรู้ไว้อย่างเดียวว่าสิ่งที่ข้าทำมันเป็นสิ่งที่พอเพียงและรู้จักเลี้ยงชีพด้วยตนเอง ไม่เหมือนอย่างแกที่ปลูกฝังด้วยความเชื่อผิดๆ" คำฝอยเอ่ยจบ พลันเดินห่างออกจากเด็กชายทั้งสอง

วันรุ่งขึ้นไอ้คิมมาพร้อมกับพ่อที่เพิ่งกลับมาจากประเทศสหรัฐอเมริกา เพื่อมาเอาเรื่องกับคำฝอยที่ชกหน้าไอ้คิมจนเลือดกำเดาไหลที่ห้องเรียน

" ใครกัน ที่ชกหน้าคิม ออกมาเดี๋ยวนี้" ทุกๆคนในห้องนั่งเงียบแม้แต่ครูประจำชั้นที่กำลังเข้ามาสอนวิชาภาษาไทยยังต้องยืนอยู่เงียบๆเพราะรู้ว่าพ่อของคิมเป็นผู้มีอิทธิพลขนาดไหน

" หนูเองคะ" คำฝอยรีบยกมือยอมรับ 

" คำฝอยมัวทำอะไรอยู่ รีบเดินออกมาหน้าห้องสิ " ครูประจำชั้นรีบเรียกให้คำฝอยออกมาที่หน้าห้อง

"  หนูยอมรับค่ะว่าสิ่งที่หนูทำ มันผิด แต่การที่คิมมาพูดจาดูถูกคนอื่นมันเป็นเรื่องที่ไม่สมควรเลยนะคะ อาจารย์" คำฝอยรีบตอบกลับอย่างมีเหตุผล

" หนูเองหรอที่เป็นคนชกหน้าคิม ช่างไม่มีใครสั่งสอนเลยนะ เป็นผู้หญิงก็ควรรู้จักทำตัวให้เป็นกุลสตรีที่ดีหน่อย คราวหน้าคราวหลังอย่าทำตัวแบบนี้อีก นี่เห็นแก่ว่าเป็นเด็กผู้หญิงก็จะไม่เอาเรื่องนะ" พ่อของคิมตักเตือนราวกับว่าเป็นพ่อของคำฝอยเสียเอง ในขณะที่คิมได้แต่หัวเราะเยาะคำฝอย

" มณี ข้าไม่เข้าใจเลยว่าทำไมครูลิ้นจี่ถึงไม่ช่วยข้าเลยละ" คำฝอยเอ่ยถามเพื่อนสนิท

" เอ็งไม่รู้หรอ ว่าพ่อของไอ้คิมเป็นนักเล่นหุ้นที่มีอิทธิพลมากขนาดไหน อย่างล่าสุด ครูลิ้นจี่ถูกธนาคารยึดที่ และการที่พ่อของไอ้คิมกลับมาจากอเมริกาก็เพราะมาช่วย ครูลิ้นจี่เรื่องนี้แหละ แล้วเวลาไอ้คิมจะทำอะไรมันก็ถุกไปหมด คนในห้องอย่างไอ้บิกยังต้องยอมไอ้คิมเลย" 

"อย่างนี้ก็แย่นะสิ กลายเป็นว่าพ่อของไอ้คิมกลายเป็นใหญ่ไปซะแล้ว ใครจะทำอะไรไอ้คิมก้ไม่ได้ แล้วเอ็งไม่คิดเหรอว่าจะมีพันธะสัญญากันระหว่างครูลิ้นจี่กับพ่อของไอ้คิมเหรอ" คำฝอยถามขึ้น

" เรื่องแบบนี้ใครจะไปรู้ได้ละ ยังไงข้าขอตัวกลับก่อนนะ ไว้เจอกันพรุ่งนี้" 

" กลับมาแล้วค่ะ ตา  ยาย" คำฝอยร้องเรียกทั้งสองท่าน เมื่อกลับมาถึงที่บ้าน ซึ่งบ้านของคำฝอยเป็นบ้านไม้เก่าๆ 2 ชั้น มีเพียงรถจักรยานสำหรับคำฝอยที่จะขับไปตลาดใกล้เคียงและซื้อกับข้าวมาที่บ้าน ในขณะที่ตาป่วยเป็นโรคเก้าท์ถึงกับต้องตัดขาขวาออก และตาของยายก็เป็นต้อกระจก มองอะไรไม่ค่อยจะเห็นได้อย่างชัดเจน

" ทำไมวันนี้กลับบ้านช้าละ คำฝอย" ยายถามด้วยน้ำเสียงที่แหบพร่า

" คือว่า มีเรื่องนิดหน่อยที่โรงเรียนนะคะ แต่ยายไม่ต้องเป็นห่วงนะคะ"

" พ่อไอ้คิมใช่มั้ย"คำฝอยนิ่งเงียบเมื่อได้ยินตาเอ่ยขึ้น

" ทำไมตารู้ละคะ"

" ก็เมื่อกี้ ยายมาลัยเพิ่งมาเล่าให้ตาฟังนะสิ คิดไปคิดมาก็ดีแล้วละนะที่แกไม่มีพ่อแม่แบบนี้เลี้ยงดู" สิ่งที่ตาเอ่ยทำให้คำฝอยรู้สึกสงสัยเป็นอย่างมาก

" พ่อแม่หนู เป็นยังไงเหรอคะ" 

" พ่อแม่แกมันเลวนะสิ ต่างฝ่ายต่างก็มีชู้กัน พอมีเงินจากการเล่นหุ้นหน่อยก็ผยอง บอกว่าสร้างชีวิตตัวเองได้" พอคำฝอยได้ยินอย่างนั้นก็รู้สึกเสียใจ

" แต่ถึงยังไงก็ตาม การที่หลานเป็นคนดีรู้จักช่วยตายายทำงาน พอใจในสิ่งที่ตนมี แสดงให้เห็นว่า หลานเป็นผู้ที่ดำเนินตามเศรษฐกิจพอเพียงแล้วละ" ยายเอ่ยด้วยความยินดีต่อหลาน

" แม้ว่าคนอื่นจะร่ำรวยกว่า แต่เค้าไม่ได้โชคดีไปกว่าเรา เพียงเพราะมีเงินมากกว่า มันอยู่ที่การกระทำของคนเป็นตัวกำหนดชีวิตของเรามากกว่า" ตาเอ่ยเสริม

" คะ หนูเข้าใจ " คำฝอยเอ่ยด้วยวาจาที่ว่านอนสอนง่าย

ในไม่ช้าข่าวคราวพ่อของไอ้คิมกับครูลิ้นจี่ก็เริ่มอื้อฉาวขึ้น แท้ที่จริงแล้วพ่อของไอ้คิมกับครุลิ้นจี่เป็นชู้กันนี่เอง ทำให้ครอบครัวแตกแยก ส่วนไอ้คิมก็กลายเป็นเด็กมีปัญหา และหันมาลองยาเสพติดแทน