10 พฤศจิกายน 2545 13:51 น.
rain
ฤา..เปนเพียง..ภาพฝันอันตระการ..
ขอมี..ปาฎิหารย์..วานเทวา..และ..นางฟ้า..
ช่วยเรนให้..มีภาพฝัน..เปนจริง..สักเพลา..
ให้คุณมา..อยู่คู่กัน..ในวัน..นั้น...(???)
จากนี้พลัน..ขอพร..จากนางฟ้า..
ได้เวลา..อ้อนขอ..รอฝัน..นั้นเปนจริง..
ได้แอบอิง..แนบฝัน..มั่นรักคุณ..
ได้ไออุ่น..จากรัก....ที่คุณให้..
ไออุ่น...จากรัก.. เปนสิ่ง..มหัศจรรย์.มากจังค่ะ.. แค่..รอยยิ้ม..คำพูด..คำแนะนำ..ที่ดี.. ที่ด้ายรับ.. ก้อสุขจัยย.. นั้นคือเหตุผล..ที่ซาหรุบว่า... มัย.??.. รัก!!!..
3 พฤศจิกายน 2545 13:42 น.
rain
บนเส้นทาง..ของความฝัน..
อาจมีวัน..ที่อ่อนล้า..
เหน็ดเหนื่อย..บางเวลา..
กับการค้นหา..บางสิ่ง..ที่หัวจัย..
ใน..ความสับสน..
มีบ้างที่หมองหม่น..เพราะครัย..
หนึ่งในนั้นคือ..กำลังจัย..
และความห่วงใย..ที่เธอมีให้..
แม้เส้นทาง..บนความฝัน..
จาม่ายมีเธอในนั้น..
ฉันก้อจาฝัน..เรื่อยไป..
ครัยจาห้าม..อย่างรัยจาม่ายฟัง..
ก้อจัยฉัน..มีเธอคนเดียว...
เธอคือ..พระอาทิตย์..
เธอคือมิตร..ที่เรนมี..
เธอคือ..คนดี..ที่สุด..
และ..เธอคือ..พระจันทร์..ที่อ่อนโยน..
เรน..ขออนุญาตพี่..นกกระดาษ..คัดบทกลอนของคุณ ที่เรน..แอบปริ้น..เก็บไว้..เปนบทกลอน..ที่เรนอยากด้าย..
มีแทรก..ของเรนบ้าง..ในส่วนที่ม่ายสัมผัส.. เรนขอ...อย่าว่าเรน.. เรนแต่ง..จากความรู้สึก..ของเรนจิงๆ..ตามที่ลุงเวทย์..บอกเรนนะค่ะ.... เรนขอบคุณค่ะ..