9 มกราคม 2551 11:08 น.
Punlerto
รัก..ยากนักที่จะบอก
ปล่อยใจให้ช้ำชอก
ไม่อาจบอกให้ใครรู้
ใจ..ยังคิดถึงเธออยู่
กับรักที่อดสู
รับรู้เพียงลำพัง
~~~~~~~~~~~~~~~~~~
รัก..ยากนักที่จะกล่าว
ยากนักที่จะเล่า
เรื่องราวให้เธอฟัง
คง..มีสิทธิ์เพียงคิดหวัง
ด้วยรักที่จริงจัง
ยังฝันอยู่คนเดียว
~~~~~~~~~~~~~~~~~~
รัก..ยากนักที่จะกู่
ร้องก้องให้โลกรู้
ว่าไร้คนแลเหลียว
มี..ฝันนั้นอยู่อย่างเดียว
แม้ใจจะเปล่าเปลี่ยว
ห่อเหี่ยวเพราะไร้เธอ
~~~~~~~~~~~~~~~~~~
รัก..ยากนักที่จะเอ่ย
เกินกล่าวคำเฉลย
กลัวเอ่ยไปใจเก้อ
ฝัน..ใฝ่ฝันและพร่ำเพ้อ
เพราะรักเธอเสมอ
แล้วเธอคงเข้าใจ
~~~~~~~~~~~~~~~~~~
8 มกราคม 2551 13:59 น.
Punlerto
แก้วใส วิไลลักษณ์
พิศเพลินพักตร์ สลักจิต
งามแท้ แม่มิ่งมิตร
ครุ่นครวญคิด แต่ใหลหลง
ooooooooooooooooooooooo
ถ้วนทั่ว ทั้งธานี
มิเคยมี เป็นมั่นคง
เทียมเทียบ เปรียบนางหงส์
นวลอนงค์ สุดโสภา
ooooooooooooooooooooooo
เพียงผ่าน พานพบเห็น
ชายก็เช่น ภุมรา
ตอมไต่ ใฝ่ฝันหา
วนเวียนว่า หวังเกสร
ooooooooooooooooooooooo
ยั่วยิ้ม ยิ่งยั่วเย้า
ให้คุกเข่า เฝ้าอ้อนวอน
เชยชม โฉมบังอร
แม้นม้วยมรณ์ พร้อมพลีกาย
ooooooooooooooooooooooo
ผ่องผุด ดุจแสดง
ปานสายแสง สุรีย์ฉาย
ผ่องพรรณ นั้นพร่างพราย
ดูคลับคล้าย ดวงดารา
ooooooooooooooooooooooo
ทวยเทพ ทุกทิศทาง
คงหวังนาง สิเน่หา
ราชันย์ จอมราชา
คงหวังมา ประคองชม
ooooooooooooooooooooooo
ร้อยชาย หมายสมัคร
คงยากนัก จักสุขสม
หมื่นชาย หมายภิรมย์
คงตรอมตรม ระทมไป
ooooooooooooooooooooooo
นางแก้ว แววจับจิต
ตราตรึงติด สนิทใจ
แนบนาง กลางฤทัย
ประทับไว้ ทุกวารวัน
ooooooooooooooooooooooo
บุญญา พามาแล้ว
เพียงพบแก้ว แววสวรรค์
ขอบุญ หนุนนิรันดร์
เคียงคู่ขวัญ วันวิวาห์
ooooooooooooooooooooooo