27 ตุลาคม 2545 20:41 น.
pui-dunk
ทำไมเวลาเราโกรธกัน
ฉันต้องเป็นฝ่ายที่ต้องขอโทษ
แต่ก็เพื่อให้นายหายโกรธ
แค่คำขอโทษก็เลยพูดออกไป
ก็เรามันเป็นผู้หญิง
คำขอโทษที่จริงมันไม่ใช่หน้าที่
เป็นสิทธ์ของผู้ชายที่พึงจะมี
ผู้ชายคนนี้ก็คือคนที่ฉันรัก
รักเขามากมายอะไรนักหนา
ฉันจะเป็นบ้าอยู่แล้วรู้ไหม
จะให้พูดขอโทษ ๆๆๆ กี่ครั้งละนาย
แต่ให้พูดจริง ๆ มันพูดไม่ได้
ก็ศักดิ์ศรีมันค้ำคอ
27 ตุลาคม 2545 20:38 น.
pui-dunk
ทำไมเวลาเราโกรธกัน
ฉันต้องเป็นฝ่ายที่ต้องขอโทษ
แต่ก็เพื่อให้นายหายโกรธ
แค่คำขอโทษก็เลยพูดออกไป
ก็เรามันเป็นผู้หญิง
คำขอโทษที่จริงมันไม่ใช่หน้าที่
เป็นสิทธ์ของผู้ชายที่พึงจะมี
ผู้ชายคนนี้ก็คือคนที่ฉันรัก
รักเขามากมายอะไรนักหนา
ฉันจะเป็นบ้าอยู่แล้วรู้ไหม
จะให้พูดขอโทษ ๆๆๆ กี่ครั้งละนาน
แต่ให้พูดจริง ๆ มันพูดไม่ได้
ก็ศักดิ์ศรีมันค้ำคอ
22 ตุลาคม 2545 11:21 น.
pui-dunk
ก็เป็นแค่คนคนหนึ่ง
อาจจะไม่เคยซึ้งกับคำว่ารัก
พอโดนเธอเข้ามาทัก
ก็เลยตกหลุมไปง่าย...ง่าย
ในความเป็นจริงมันเป็นไปไม่ได้
เพราะขามีตัวจริงอยู่แล้วทั้งคน
เขาก็เลยไม่ได้สน
กับคนอย่างเรา.....เรา.....เรา
เขาอาจจะมีบางก็แค่ลึม
เหมือนกับเขาขอยึมคนของเขา
มาไว้ในในที่บางเบา
ขอแค่เสี้ยวนาทีก็พอ
มันอาจจะไม่มีทางเป็นไปได้
แต่แค่นี้ก็สุขใจแล้วไม่ใช่หรือ
ไม่จำเป็นเลยที่จะต้องแย่งยื้อ
เขาตัวเขามาเป็นของเรา..เรา....เรา