29 พฤศจิกายน 2544 17:45 น.
porr
บนทะเล....แห่งความรัก
บ่อยครั้งนักที่เจอกับความผิดหวัง
อาจจะมีบางเวลาที่พลาดพลั้ง
ตรงขอบฝั่งที่วาดไว้อาจไกลเกิน
28 พฤศจิกายน 2544 16:19 น.
porr
หลายกลอนนะที่เขียนไป
แต่ทำไมไม่ยักกะเห็น
เขียนหลานบททั้งเช้าเย็น
แต่ไม่เห็น น่าน้อยใจ....ฮึ่ม....
27 พฤศจิกายน 2544 17:31 น.
porr
สิ่งดีๆที่ฉันได้ทำลงไป
ไม่ช่วยให้ใจของเธอนั้นเปลี่ยนผัน
กลับยิ่งเพิ่มความปวดร้าวขึ้นทุกวัน
เหมือนน้ำมันที่รดลง..ตรงกองไฟ
คำทุกคำที่เคยได้เอ่ยเอื้อน
มันไม่เหมือนคำ...จากปากเขาใช่ไหม
ฉันปั้นน้ำแต่ก็กลับกลายเป็นไฟ
เผาหัวใจ เผาความรักแล้วมอดลง
ใช้มือเขียนเป็นโครงร่างตามอย่างฝัน
ไม่กี่วันใช้เท้าเหยียบบี้เป็นผง
ช่างโหดร้ายจริงน้ำใจที่ไม่ตรง
เธอก็คงเห็นฉันเป็นเช่นกรวดทราย
ถึงเจ็บปวดสักเพียงใดใจยังรัก
เพียงสักพักไม่นานมันคงหาย
จะยืดหยัดรักต่อไปด้วยใจ กาย
แม้สุดท้ายอาจจบลง....ตรงกองไฟ
22 พฤศจิกายน 2544 15:36 น.
porr
แสงตะวันเริ่มริบหรี่ลับขอบฟ้า
กาลเวลาหมุนไปไม่หวนกลับ
เศษเสี้ยวแสงแห่งสุรีห์วาวระยับ
ดาวประดับขึ้นร้อยเรียงเคียงจันทรา
ทอดตามองท้องนภาขอบฟ้ากว้าง
ช่างอ้างว้างอยู่จับจิตคิดห่วงหา
ถึงคนรักที่ห่างไกลสุดสายตา
รอเวลารักรัญจวนและหวนคืน
18 พฤศจิกายน 2544 22:55 น.
porr
สายลมอ่อนต้องกายาพาหนาวสั่น
ทุกทุกวันใจของฉันมันเหนื่อยล้า
หมดเรี่ยวแรงหมดความรักความศรัทธา
เป็นเพราะว่าเธอมีใจให้อีกคน