23 พฤศจิกายน 2549 16:02 น.
pook_pik
คนหลงรัก..กับคนที่ถูกรัก
ทำไมนะ..คนที่เห็นคุณค่าของเรา เรากลับไม่เห็นความสำคัญของเค้ามากเท่าที่ครั้งนึง
เคยให้ความสำคัญกับคน-คนนึงมากมาย ทั้งๆที่ความรู้สึกของเค้าก็คงจะเหมือนกับชั้นในอดีด
ที่คอยเอาใจใส่ คิดถึง ห่วงใย อยากอยู่ใกล้ แค่มีเค้าคนนั้นอยู่ข้างๆชั้นก็สุขใจแล้ว
เพราะว่า...คน-คนนั้นคือคนที่ชั้น "หลงรัก"
แต่มาวันนี้คนที่เคยหลงรักอย่างชั้นกลับตกอยู่ในสถานะของคนที่ "ถูกรัก"
โดยที่เราเองน่าจะเข้าใจความรู้สึกของคนที่หลงรักได้ดีที่สุด แต่ก็ไม่รู้ว่าเพราะอะไรอีกเหมือนกัน
ที่ทำให้ชั้นไม่กล้าที่จะรักคนที่เค้ารักเรา มากเท่าคนที่เราเคยหลงรักได้
ซึ้งหากชั้นทำได้ชั้นคงเป็นผู้หญิงที่โชคดีที่สุดคนนึงที่ได้รักคนที่เค้ารักเราหรือจะและมันก็คงจะดี
ถ้า "เรารักกัน" แต่มันกลับไม่เป็นอย่างนั้น...ความจริงชั้นเองเข้าใจดีว่าในทุกสิ่งที่เค้าทำให้ชั้น
คำพูดที่จริงจังของเค้า ความห่วงใยที่มีให้อย่างสม่ำเสมอ ชั้นเองเข้าใจดี.......................
แต่สิ่งนึงที่ชั้นยังไม่อาจเข้าใจได้นั้นก็คือ..หัวใจของชั้น..
ชั้นมักตั้งคำถามกับตัวเองอยู่เสมอว่า ชั้นพร้อมรึยังที่จะรักใครอีกครั้ง
ชั้นแน่ใจในความรู้สึกของตัวเองแค่ไหน หรือเพราะความรู้สึกที่อยากจะมีใครสักคนบนโลกใบใหญ่ใบนี้ที่อยู่ข้างเรา ทำให้ชั้นหวั่นไหวกันแน่....
คงต้องให้เวลาเป็นตัวตัดสินแล้วละว่าแท้จริงแล้วหัวใจของชั้นคิดอย่างไร.....
24 พฤศจิกายน 2548 19:01 น.
pook_pik
ต้นหอม กะ ดวงจันทร์>
กาลครั้งหนึ่งนานเนิ่น....มีต้นหอมต้นเล็กๆที่งอกงามอยู่บนเนินเขาแห่งหนึ่ง รอบตัวของต้นหอมต้นนี้มีเพื่อนมากมาย แต่! ในท่ามกลางเพื่อนมากมายเหล่านั้นเขากลับไม่เคยได้รับความจริงใจจากใครเลย เห็นได้จากเวลาที่เขามีทุกข์แต่ไม่มีใครสนใจที่จะรับฟังหรือปลอบโยนเค้าซักนิดเค้าเริ่มรู้สึกว่าตัวเองอ่อนแอ .....และแล้วเค้าก็พยายามสร้างเปลือกให้กับตัวเอง เปลือกที่ร่าเริง ใจกว้าง ใครจะว่ายังไงก็เห็นด้วยไปหมดไม่เคยขัด ถึงแม้ว่าเขาได้พยายามแล้วแต่ในเมื่อมันไม่ใช่ตัวตนของเค้ามันก็เลยดูเหมือนกับว่าเค้าเส แสร้ง เพราะ...เปลือกที่เขาสร้างขึ้นมันไม่ใช่ตัวตนที่แท้จริงของเค้าลึก-ลึกภายในใจเค้าอ่อนไหวเกินกว่าใครจะรับรู้ ต้นหอมเกลียดเวลากลางคืน เพราะในความมืด อันสงบเงียบ มันทำให้เค้ารู้สึกเหงาขึ้นมาจับใจ ___
แต่ในค่ำคืนนี้........ท้องฟ้าดูโปร่ง มีแสงสีเหลืองอ่อนๆฉาบอยู่บนผืนฟ้าที่มืดมิด มีพระจันทร์ดวงกลมๆ อยู่บนนั้น ต้นหอมเงยหน้าขึ้นมอง...มองอย่างชื่นชม เขารู้สึกว่า พระจันทร์ก็มีเพียงดวงเดียว โดดเดี่ยวอยู่บนท้องฟ้า แต่กลับดูสว่างสดใส จึงเอ่ยถามกับพระจันทร์ว่า... เพราะเหตุใดเธอถึงดูสว่างสดใสแม้ว่าอยู่บนท้องฟ้าอันมืดมิด แล้วเธอเหงาหรือเปล่า ดวงจันทร์หันมาพร้อมรอยยิ้มที่อ่อนโยนแล้วตอบต้นหอมไปว่า ก็เพราะว่าเราเชื่อในคุณค่าของตัวเราเองนะสิ แม้ว่าในเวลากลางวัน หรือค่ำคืนไหนที่ท้องฟ้าเต็มไปด้วยก้อนเมฆ ใครๆจะมองไม่เห็นเรา แต่เราก็รอ...รอให้ถึงเวลาค่ำคืน ท้องฟ้าโปร่ง เวลาที่เราสามารถส่องแสงอยู่บนท้องฟ้า นั่นคือช่วงเวลาที่เรามีความสุขที่สุด เราจึงเปล่งแสงแห่งความเชื่อมั่น ความหวัง ความสุขไปรอบๆตัวเอง เพื่อให้ใครต่อใครได้ชื่นชมถ้าใครได้มองเราแล้วเค้ามีความสุขไปด้วยแล้วละก็เราก็จะยิ่งมีความสุขเพิ่มขึ้นเป็นร้อยๆเท่าเลยละ
แล้วเจ้าละ ต้นหอม....เจ้ารู้หรือไม่ว่าคุณค่าของเจ้าอยู่ที่ไหน? ต้นหอมทำหน้าหดหู่...แล้วตอบออกไปว่า เราไม่รู้หรอก เราไม่รู้ว่า ค่าของเราอยู่ที่ไหน แล้วเราจะมีค่าต่อผู้อื่นได้อย่างไร.....พระจันตอบอย่างอ่อนโยนว่า คุณค่าของเจ้าก็คือตัวเจ้าเองแม้ไม่มีใครมองเห็นแต่เจ้าจงเชื่อมั่นในตัวตนของตัวเอง เจ้าต้องรู้จักรักตัวเอง แล้วแบ่งปันความรักให้กับผู้อื่น วันหนึ่ง....ก็จะมีคนมองเห็นคุณค่าความรักของเจ้า จงอย่ายื่นมือเปล่าขอความรักจากใคร จงจำเอาไว้ นี่ก็ใกล้เช้าแล้วเราคงต้องไปก่อนโชคดีนะ บ้าย...บาย...แล้วคงได้พบกันอีก
คุณเองก็เหมือนกันไม่ว่าใครที่ได้อ่านถ้าคุณเชื่อมั่นและรู้จักรัก....แล้วความสุขก็จะเป็นของคุณ (^,^!!)
Kapooklook
18/11/2548
4 กรกฎาคม 2546 17:54 น.
pook_pik
มีคนเคยบอกกับชั้นว่ารักแท้แพ้ใกล้ชิด แต่ชั้นไม่เคยเชื่อคำเหล่านั้นเลยเพราะชั้นเชื่อมั่นในตัวเค้าเรารักกันและไว้ใจกันเสมอ และเชื่อว่า"ระยะทางมีไว้เพื่อวัดปริมาณความผูกพันธ์" 1 ปีที่เราสองคนต้องแยกจากกันเพราะเราต้องไปเรียนคนละที่มันเป็นอนาคตที่เราต้องเลือกเราสัญญากันว่ายังไงเราก็จะเหมือนเดิมเธอจะมาหาหากมีเวลาแล้วทุกอย่างก็เป็นไปได้ด้วยดีเราคบกันเหมือนเดิมได้คิดถึงกันมากขึ้นห่วงใยกันมากขึ้น
แต่....ปัญหาก็เกิดจนได้
เธอเรียนแย่ลงเพราะไม่อยากอยู่ที่นั้นเพราะไกลบ้านไกลเพื่อนไกลจากชั้นเธอบ่นเสมอว่าไม่อยากไปแต่ก็ต้องทนเพื่อแม่ แม่อยากให้เค้าเรียนวิสวะเอนท์ติดแล้วก็อยากให้ทำให้ดีที่สุด เราติดต่อกันเสมอแต่แล้ววันนึงแม่ของอู๊ดแต่งงานใหม่โดยที่ไม่ได้บอกกับอู๊ดจนอีก 3 วันจะถึงวันงานอู๊ดรู้ก็โทรมาหาแล้วก็บอกว่ามีแม่ที่ไหนในโลกทำแบบนี้แต่ก็เพราะรักแม่ความสุขของแม่ก็ไม่ก้าวก่ายอู๊ดบอกว่าเราโตแล้วไม่ใช่เด็ก ๆ จะได้ไม่ยอมเข้าใจอะไรเลยแล้ววันงานแม่ก็ไม่ให้อู๊ดมาเพราะบอกว่าให้อยู่เป็นเพื่อยพี่(ญาติ)ที่ กทม. เพราะเค้ามีปัญหากับพ่อของเค้าแต่แล้วพี่ก็ปล่อยให้อู๊ดอยู่คนเดียวเค้าว่าตัวเองเป็นขยะที่ไม่มีใครต้องการ( ทั้งๆที่เค้ายังมีปุ๊กอยู่อีกทั้งคนที่พร้อมจะอยู่เคียงข้างเค้าเสมอ)แล้วเมื่อเราพบกันครั้งสุดท้ายเค้ามาที่ราชบุรีเราเจอกันปุ๊กก็บอกว่าอู๊ดยังมีปุ๊กนะเค้าก็ยิ้มวันนั้นแม่จะพาไปซื้อรถมอเตอร์ไซด์เค้าดีใจมากๆ แต่ก็ต้องผิดหวังอีกเพราะแม่จะให้เอาอีกอย่างแต่อู๊ดจะเอาอีกอย่าง แล้วก็ทะเลาะกับแม่หลายเรื่องที่เค้าเก็บไว้มันทะลักออกมา จนถึงขนาดแม่บอกตัดแม่ตัดลูก คืนนั้นปุ๊กโทรไปแต่แก้มบอกว่าอู๊ดทะเลาะกับแม่ปุ๊กไม่รู้ว่ามันร้ายแรงแค่ไหน
แต่....อีกวันหนึ่งอู๊ดกลับไปแล้วปุ๊กก็จะส่งเมล์คุยกันตามปกติเห็เมล์อู๊ดส่งมาก็ดีใจรีบเปิดอ่านดูข้อความมีอยู่ว่า
..........ก้ออย่างที่บอกนั่นแหละตอนนี้อู๊ดเครียดมากจริงๆจนแทบไม่อยากคิดเรื่องอื่นเลยอู๊ดก้อเลยจะบอกปุ๊กว่าเราเลิกเป็นแฟนกันเถอะนะเพราะอู๊ดไม่อยากให้ปุ๊กมาตั้งความหวังมารออู๊ดน่ะอู๊ดอยากให้ปุ๊กได้มีโอกาศเลือกหาคนดีๆที่เขาดีกว่าที่เขามีเวลาดูแลปู๊กได้มากกว่าอู๊ดเพราะตอนนี้อู๊ดก้อจะแย่อยู่แล้วคงไม่มีเวลามาดูแลไส่ใจปุ๊กเหมือนก่อนซึ่งอาจทำให้เราทะเลาะกันได้.......อู๊ดอยากบอกว่าในใจอู๊ดยังรักปุ๊กอยู่เสมอ...และอู๊ดคิดว่าจะยังไม่มีแฟนไปจนกว่าตัวเองจะเรียนจบและสามารถแก้ไขปัญหาเหล่านั้ได้ซึ่งถึงแม้ว่าเราจะไม่ได้เป็นแฟนกันแต่เราก้อยังเป็นเพื่อนที่ดีต่อกันได้ปุ๊กก้อยังติดต่ออู๊ดได้ทางเมลล์นี่แหละแล้วถ้ามีเวลาอู๊ดจะมาตอบเมลล์ปุ๊กบ่อยๆแล้วกันนะอู๊ดคิดว่าดีแล้วแหละที่เราถอยกลับมาเป็นเพื่อนกันใหม่เพื่อให้ทั้งสองฝ่ายได้มีทางเลือกทางเดินได้หลายทางไม่ต้องมาติดอยู่กับกันและกันซึ่งพอเราได้มีโอกาศนี้แล้วบางทีเราอาจเจอคนที่เราตามหาอยู่ก้อได้คนที่มาเติมเต็มในสิ่งที่ขาดหายไป..........บางทีพออู๊ดเรียนจบแล้วอะไรๆดีขึ้นแล้วอู๊ดอาจจะไปจีบปุ๊กอีกก้อเป็นได้ถ้าปุ๊กยังไม่มีแฟนใหม่น่นะแต่ก้อไม่ได้บอกไห้ปุ๊กรอนะเพราะบางทีอู๊ดหรือปุ๊กอาจเจอแฟนใหม่ก่อนก้อได้ที่เขียนมาเนี่ยอู๊ดไม่เคยเล่าให้ใครฟังเลยนะอู๊ดก้ออยากระบายให้ปุ๊กฟังในฐานะคนที่อู๊ดรักเป็นครั้งสุดท้ายเพราะอู๊ดไม่มีนิสัยเป็นคนชอบเล่าปัญหาให้ใครฟังแต่จะเก็บไว้คิดอยู่คนเดียวซึ่งปุ๊กก้อชอบว่าอู๊ดทุกทีเลย..........บ๊าย---บายเพื่อนรักแล้วเจอกันเมื่อชาติต้องการ..
น่าหัวเราะหรือเปล่ามันไม่มีสาเหตุมาจากเราสองคนเลยเป็นคุณจะรู้สึกอย่างไรเรานะหรือน้ำตาร่วงเลยละไม่คิดว่าเรื่องมันจะเกิดขึ้นแบบนี้ส่งเมล์ไปเค้าก็บอกว่าอยากอยู่คนเดียวก่อนปุ๊กก็เลยคิดว่าให้โอกาศเค้าได้อยู่กับตัวเองซักพักคงจะดีขึ้นเพราะไม่รู้จะทำยังไงแล้วโทรติดต่อเค้าไม่ได้เลยมีทางเดียวก็เน็ตนี่ละแต่พอหลายวันเค้าไม่ตอบมาก็กังวลเป็นห่วงเค้ามากมาย ดีใจทุกครั้งที่เห็นเมล์ที่เค้าส่งมา
มันเจ็บปวดอยู่ลึกๆ นะทั้งที่เราอยากอยู่เคียงข้างเค้าแต่เค้ากลับไม่ต้องการก็เข้าใจนะว่าทุกสิ่งที่เค้าทำไปก็เพราะรักเราแต่ผลมันตรงข้ามปุ๊กไม่ได้เรียกร้องอะไรแค่อยากให้อู๊ดเหมือนเดิมก็พอ
23 กันยายน 2545 12:46 น.
pook_pik
ความรักของฉันมันเกิดขึ้นจากความผูกพันธ์
แรกเริ่มเราอยู่ ม.4 รร.ใหม่เพื่อนใหม่เยอะแยะจนหูตาลาย
แต่มีคนนึงที่เราคิดว่าอีตาคนนี้แปลก บ้าๆๆบอ แต่ก็เฮฮาดี
เหมือนเราเลย เคามีชื่อว่าอู๊ดแล้วเราก็เริ่มสนิดกัน
กัดกันทุกวันมีเริ่องให้หัวเราะกันทุกวัน
ตอนนั้นไม่ได้คิดอะไรมากไปกว่าคำว่าเพื่อน
แล้ววันนึงอู๊ดก็บอกว่าเราต้องไปแล้วเราสอบติดนายร้อยต้องไปเรียนที่อื่น
ตอนนั้นความรู้สึกใจหายก็วูบเข้ามาในใจ รู้สึกไม่อยากสูญเสีย อยากเห็หน้าเค้าเหมือนทุกๆวัน ความรุ้สึกนี้มันมายมายอย่างที่ไม่เคยรู้สึกกับใคร
เอ๊ะ! นี่ชั้นเป็นอะไรไม่เข้าใจตัวเองเลยจริงๆ........แปลก
ปิดเทอมพอดี ฉันอยากจะทำอะไรซักอย่างเพื่ออู๊ดบ้าง เลยต่อจิ๊กซอว์รูปภูเขาต้นไม้ เรือใบ แล้วยื่นให้กับเธอ ในวันแจ้งผลสอบ
วันนั้นวันที่20 มีนาคม เป็นวันเกิดของเธอ
ข้อความที่ฉันบรรจงเขียนไว้หลังรูปหวังว่าเธอคงได้อ่านมัน
แล้วชั้นก็เพิ่งรู้สึกตัวเมื่อตอนที่ชั้นกำลังเสียเธอไป
เปิดเทอมแล้วคิดว่าจะไม่ได้เห็นหน้าอู๊ดอีกแต่..แล้วอู๊ดก็กลับมาบอกว่าไม่ไปแล้ว งงมากเลยตอนนั้น ตายละ!อู๊ดรู้ว่าเราคิดยังไงกับเค้าทำไงละทีเนี๊ยะจะเหมือนเดิมมั้ยนะ ตีหน้าตายไม่รู้ไม่ชี้ไปละกันอู๊ดเองก็ไม่ได้บอกใครโล่งใจทุกอย่างเหมือนเดิม ..เหมือนเดิมจริงๆแล้วเราก็ยังรู้อีกว่าตอนนี้อู๊ดมีแฟนแล้วมาคุยจ้อให้ฟังทุกวันเดี๋ยวก็เรียกปุ๊กแต่งกลอนให้หน่อยจะส่งไปให้นก
เฮ้ย!ปุ๊กนกเขียนจม.มา นี่นี๊รูปสติกเกอร์น่ารักมั้ย อู๊ดรู้มั้ยที่ปุ๊กฟังอู๊ดพูดทุกครั้งปุ๊กต้องซ่อนความรู้สึกเจ็บปวดไว้คนเดียวแม้ว่าต่อหน้าอู๊ดจะยิ้มระรื่นก็เพื่อปิดบังความรู้สึกของตัวเองเท่านั้น อู๊ดกำลังทำร้ายปุ๊กทางอ้อมการทำร้ายทางอ้อมมันเจ็บปวดซะยิ่งกว่าการทำร้ายทางตรงเสียอีกนะ
หน้าส่วนตัว
1386
