5 ธันวาคม 2549 21:04 น.
poohkan
จากลูกสาวคนหนึ่งส่งถึงพ่อ
เรียง รัก ทอร้อยถัก ตัวอักษร
ลูกรักพ่อ แม้บอกฝากจากกาพย์กลอน
รัก แน่นอน จากลูกมั่นลูกสัญญา
อาจไม่ใช่คนที่ เป็น ที่หนึ่ง
ไม่น่าทึ่ง-เก่งฉกาจ-มาดหรูหรา
ไม่สวยเด่นดังเช่น ดาว พราวนภา
แต่เชื่อว่าเป็น คนดี ที่ภูมิใจ
ทุกถ้อย พ่อ เตือนย้ำยามยังเด็ก
เจ้าตัวเล็กอาจเหมือนรั้นไม่หวั่นไหว
แต่พ่อจ๋า...ที่ตรึงติดสนิทฤทัย
จักอื่นใด คำพ่อสอน คือพรพรหม
อุ่นอื่นหนอ จะอุ่นละมุนนัก
เท่าอุ่นจาก ไอรัก อันเหมาะสม
ชายอื่นหนอ จะ รักลูก ยามทุกข์ตรม
ทั้งชีวิต หวาน ขม พ่อห่วงใย
ลูกของพ่อจะเดินทางอย่างเชื่อมั่น
สู่ ปลายฝัน อนาคตอันสดใส
แม้อุปสรรค์จะขวากขวางบนทางไกล
ลูกสาวพ่อ จะก้าวไปไม่แคลนคลอน
จากลูกสาวคนหนึ่งส่งถึงพ่อ
เรียง รัก ทอร้อยถัก ตัวอักษร
พนมมือก้มน้อมราบกราบบิดร
ด้วยบทกลอน ว่า รักมั่นกตัญญู
3 ธันวาคม 2549 13:37 น.
poohkan
ยอกรน้อมบังคมก้มกราบบาท
มหาราชจอมบดินทร์ปิ่นสยาม
"5 ธันวา" ศุภฤกษ์เบิกฟ้างาม
ทุกเขตคาม แซ่ซ้องถวายชัย
เฉลิมพระชนมพรรษามหาสวัสดิ์
ขอเทพไท้ที่ป้องรัฐทุกสมัย
น้อมปกปักพระพ่อหลวงของปวงไทย
เปี่ยมพระพลานามัยไปชั่วกาล
ด้วยพระมหาบารมีที่ล้นเกล้า
ข้าพระพุทธเจ้าฯ ขอรองลาดพระบาทผ่าน
ด้วยยึดดี...มิปล่อยใจใฝ่ทางมาร
สมัครสมานและรู้อยู่พอเพียง
ทีฆายุโก โหตุ มหาราช
ไทยทั้งชาติ เปล่งประสานสุรเสียง
ทรงพระเจริญ แม้หลากมากสำเนียง
ต่างล้วนเคียงเพ่งจิตกราบถวายพระพร
กษัตริย์ผู้ทรงพระราชกรณียกิจ
มีลิขิตเพียงตำนาน...ในกาลก่อน
ชาติที่กล่าวดังนั้น...คงสั่นคลอน
ด้วยพระเกียรติก้องกำจร...องค์ภูมิพล
พระมหากรุณาล้นฟ้ากว้าง
เกินร้อยกรองสรรค์สร้างคำงามล้น
"หนึ่งธุลี" ใต้ร่มฉัตรแห่งภูวดล
น้อมกมลร้อยกรองถวาย ทรงพระเจริญ