16 มีนาคม 2546 21:20 น.
poohkan
จันทร์เจ้าเอยก่อนฟ้าจะมืดมิด
จันทร์เปล่งแสงอันน้อยนิดให้เริ่มเห็น
จันทร์เจ้ารอท้องฟ้าเพลาเย็น
ดังหลบเร้นไม่สู้แรงแสงสุริยา
เหมือนเตือนตัวว่าแสงน้อยด้อยเพียงนี้
คงใช่ที่หากจะอยู่คู่เวหา
ดวงอาทิตย์คล้อยกลับจนลับตา
จันทร์แจ่มฟ้าจึงส่องผ่องอำไพ
แต่จันทร์หรือจะหาญกล้ามาเสมอ
คงพบเจอกันแค่ยามฟ้างามใส
หากเมฆบังจันทรา ณ.คราใด
ท้องฟ้าคงมืดไปเหมือนไร้จันทร์
จึงได้แต่เจียมตัวกลัวไร้ค่า
ไม่ปราถนาเคียงอยู่เป็นคู่ขวัญ
แต่คืนใดที่จันทรา- ฟ้า พบกัน
จะมีแสงนวลนิรันดร์...จันทร์สัญญา
15 มีนาคม 2546 02:00 น.
poohkan
ให้เธอ.....รูปพระจันทร์ที่มีดาวล้อมรอบ
ถ้าเธอไม่ชอบ ฉันจะลบแล้ววาดใหม่
แต่ถ้าวาดอีกกี่ครั้ง เธอก็ยังไม่พอใจ
ก็คงช่วยไม่ได้....ไปวาดเอาใหม่เองละกัน
เหมือนความรักของเราในตอนนี้
เอาใจใส่อย่างดีจากความรู้สึกฉัน
หากเธอกลับคิดว่า...ไร้ค่า ไม่สำคัญ
จะไม่ดึงดัน.....โปรดจากไปวาดภาพฝันในแบบของเธอ
13 มีนาคม 2546 04:26 น.
poohkan
ถ้าการคบใครสักคน คือการอ่านหนังสือ
แบบของเธอก็คือ Text Book เล่มหนา
จะเปิดอ่านกี่หน้า ต่อกี่หน้า
ก็มีคำศัพท์ต้องค้นคว้าอยู่มากมาย
ชอบนะที่เธอเป็นแบบนี้
ไม่เคยเบื่อเลยสักทีที่ต้องค้นหาความหมาย
หนังสือเล่มอื่นวางกองอยู่เรียงราย
กลับไม่รู้สึกท้าทายให้หยิบอ่านเลย
12 มีนาคม 2546 19:52 น.
poohkan
พยายามบอกความรู้สึกของฉัน
ด้วยเรื่องราวขำขันสบายสบาย
ให้เธอตลกจนหัวร่องอหาย
แต่แทรกความหมายของหัวใจ....ในทุกถ้อยคำ
เธอรับรู้ได้บ้างหรือเปล่า
หรือเข้าใจเพียงแค่เรื่องราวขำขำ
ถ้าเธอมองที่แววตา...ในเวลาที่ฉันเอ่ยคำ
เธอคงรู้ว่าฉันย้ำว่าทุกการกระทำ...จากหัวใจ
5 มีนาคม 2546 22:47 น.
poohkan
ตื่นแล้ว ตื่นแล้ว จากความฝัน
กลับมาแล้วจากวันวานที่ห่างหาย
หวนคืนสู่ชีวิตที่วุ่นวาย
ล้อมเรียงราย...ความยุ่งยากหลากเรื่องราว
การเดินบนเส้นทางที่แตกต่าง
ทำให้ลืมความอ้างว้างและเหน็บหนาว
แต่กลับไม่ใช่ทางวางทอดยาว
ให้เราก้าวเดินไปได้ชั่วกาล
บางความสุขที่ สุขแท้ แม้ชั่วครู่
จึงตรึงอยู่ด้วยคุณค่ามหาศาล
เป็นแรงผลัก อย่าทดท้อ ต่อภัยพาล
หลังพ้นผ่านอุปสรรค์ มักสวยงาม
ทางชีวิต ที่มองไว้ว่าไกลฝัน
หากมุ่งมั่นตั้งใจไม่ผลีผลาม
สักวันหนึ่ง ความมานะ พยายาม
จะพาข้าม สู่ทางหวัง สมดังใจ