18 พฤศจิกายน 2545 16:00 น.
poohkan
ซุกหน้าลงกับหมอน
ไม่อยากตื่นนอนเลยพรุ่งนี้
ไม่อยากให้โลกหมุน... แม้เสี้ยววินาที
ไม่อยากให้ความรู้สึกดีดีเลือนลางไป
จมตัวเอง อยู่กับความเหงา
ปรับตัวรับความว่างเปล่า ร้าวไร้
และทำใจว่า อีกไม่ช้าเธอจะจากไป
ร้องไห้พอเมื่อไหร่....ค่อยเสกให้โลกหมุนต่อได้ตามเดิม
15 พฤศจิกายน 2545 22:12 น.
poohkan
คืนนี้ดาวเต็มฟ้า
นั่งนับดาว 1 2 3 4 5 เผื่อว่าจะหายเหงา
ริมระเบียง เก้าอี้ไม่ สายลมเบาเบา
วันเวลาที่ว่างเปล่าอยากให้ลม กับดาว ช่วยปลอบใจ
คืนนี้ ดาวเต็มฟ้า
เธอหละ นั่งนับดาวอยู่ที่ไหน
ฝากลม ฝากดาว ส่งข่าวบอกคนไกล
ว่าคิดถึง - ห่วงใย ทุกนาที