3 ธันวาคม 2549 13:37 น.
poohkan
ยอกรน้อมบังคมก้มกราบบาท
มหาราชจอมบดินทร์ปิ่นสยาม
"5 ธันวา" ศุภฤกษ์เบิกฟ้างาม
ทุกเขตคาม แซ่ซ้องถวายชัย
เฉลิมพระชนมพรรษามหาสวัสดิ์
ขอเทพไท้ที่ป้องรัฐทุกสมัย
น้อมปกปักพระพ่อหลวงของปวงไทย
เปี่ยมพระพลานามัยไปชั่วกาล
ด้วยพระมหาบารมีที่ล้นเกล้า
ข้าพระพุทธเจ้าฯ ขอรองลาดพระบาทผ่าน
ด้วยยึดดี...มิปล่อยใจใฝ่ทางมาร
สมัครสมานและรู้อยู่พอเพียง
ทีฆายุโก โหตุ มหาราช
ไทยทั้งชาติ เปล่งประสานสุรเสียง
ทรงพระเจริญ แม้หลากมากสำเนียง
ต่างล้วนเคียงเพ่งจิตกราบถวายพระพร
กษัตริย์ผู้ทรงพระราชกรณียกิจ
มีลิขิตเพียงตำนาน...ในกาลก่อน
ชาติที่กล่าวดังนั้น...คงสั่นคลอน
ด้วยพระเกียรติก้องกำจร...องค์ภูมิพล
พระมหากรุณาล้นฟ้ากว้าง
เกินร้อยกรองสรรค์สร้างคำงามล้น
"หนึ่งธุลี" ใต้ร่มฉัตรแห่งภูวดล
น้อมกมลร้อยกรองถวาย ทรงพระเจริญ
8 พฤศจิกายน 2549 00:57 น.
poohkan
กระไรเลยใจหนอใจ....ยิ่งใกล้เขา
ก็ยิ่งเศร้าขื่นขมตรมหม่นหมอง
หากรับรู้...สายตาฉันนั้นเฝ้ามอง
ฉันอาจต้องลาร้าง...ออกห่างไกล
ความอบอุ่นคุ้นกันฉันท์มวลมิตร
ความสนิท...ที่ฉันนั้นหวั่นไหว
ความอ่อนโยน...ซาบซึ้งตรึงหัวใจ
ความชิดใกล้...ฉันจึงเพ้อเผลอรักลม
ทั้งทั้งที่อยากเอ่ยเปรยคำรัก
กลับยากนัก...กลัวเผยไปไม่เหมาะสม
แอบเก็บซ่อนแววตาและอารมณ์
ฝืนใจข่ม...รับรู้อยู่ลำพัง
ขอถนอมความผูกพันในวันนี้
และขอมีแค่สิทธิ์แอบคิดหวัง
ความในใจเงียบงำจำปิดบัง
นี่กระมัง...ที่ยิ่งใกล้ยิ่งไกลเกิน
12 สิงหาคม 2549 23:48 น.
poohkan
มะลิหอมน้อมวางข้างข้างตัก
กรุ่นกลิ่น "รัก" บริสุทธิ์ผุดผ่องใส
แทนทุกคำทุกถ้อยร้อยจากใจ
เป็นมาลัย "กราบแม่" พร้อมน้อมบูชา
กี่พระคุณจากใครอื่นนับหมื่นแสน
อาจทนแทนเปรยเปรียบเทียบคุณค่า
แต่พระคุณ"หนึ่งหยดน้ำนมมารดา"
ทั้งสามภพจบหล้า...หาเทียมทัน
ลูกไม่อาจเอ่ยแสดงแถลงถ้อย
หรือเรียงร้อยพจนามาเสกสรรค์
เพื่อบรรยายพระคุณนี้ที่ "อนันต์"
จึงตั้งมั่น "กตัญญุตา" ตลอดไป
หนึ่งคำ "รัก" ลูกรักแม่ แม้ค่าน้อย
ต่างเพชรพลอย ตีราคาค่ามิได้
แต่แม่จ๋า... "รักที่หนึ่ง" ของหัวใจ
มิใช่ใคร "ลูก รัก แม่" แน่นิรันดร์
10 มิถุนายน 2549 18:41 น.
poohkan
60 ปีที่ไทยชุ่มชอุ่มสุข
ด้วยเพียงทุกพระบาทย่างทิศทางไหน
ทรงขจัดปัดร้อนผ่อนผองภัย
ทรงห่วงใยไพร่ฟ้าข้าฯแผ่นดิน
พระปฐมบรมราชโองการทรงดำรัส
หมายครองรัฐโดยธรรมเป็นนิจสิน
เพื่อผองชนพ้นทุกข์สุขชีวิน
น้ำพระเมตตาริน...ทั่วถิ่นไทย
พระราชกรณียกิจแม้ทรงหนัก
มิทรงพัก...หากปัญหาจะต้องไข
ยามสิ้นเรื่องที่ราษฎรต้องร้อนใจ
โครงการใหม่ทรงริเริ่มเสริมภูมิปัญญา
ทรงเป็นเอกอัครมหากษัตริย์
ทรงพระอัจฉริยภาพทุกสาขา
พระองค์ทรงยึดมั่นกตัญญุตา
จึ่งล้นฟ้าพระมหาบารมี
ข้าพระพุทธเจ้าฯ ข้าฯแผ่นดินถิ่นสยาม
ขอน้อมตามพระราชดำรัส โปรดเกศี
ยึดความเพียร และ รู้รักสามัคคี
ตั้งสัจจา จะทำดี ให้พ่อยล
60 ปี เฉลิมฉลองทรงครองราชย์
แผ่นดินใต้เบื้องยุคลบาทเกิดมรรคผล
ข้าพระพุทธเจ้าฯ ผู้ร้อยกรองน้อมกมล
พร้อมปวงชนขอพระองค์ ทรงพระเจริญ
ด้วยเกล้าด้วยกระหม่อมขอเดชะ
ข้าพระพุทธเจ้า poohkan
28 กรกฎาคม 2557 23:46 น.
poohkan
ใครคนหนึ่งกล่าวเอาไว้ว่า....
การเดินบนมรรคาแล้วไร้หนาม
สองข้างทางล้อมรายพันธุ์ไม้งาม
จะเดิน "ตามฝัน" ได้อย่างไรทัน
ชวนงุนงงสงสัย...ใครช่างกล่าว
แต่งเรื่องราวออกอุบายหรือไรนั่น
หากหนทางที่เรียบง่ายไร้ภัยภยันต์
หนอใครกันจักไม่ใคร่อยากเดิน
แต่หากลองพินิจคิดมุมใหม่
ตรองปัจจัยไม่มองทางอย่างผิวเผิน
ทุกหนทางที่ย่างก้าวเราดำเนิน
ไร้เผชิญอุปสรรคหรือจักมี
การไม่พบอุปสรรคขวากขวางหน้า
ประหนึ่งว่าเท้าก้าวย่ำซ้ำกับที่
หรืออาจหมายคล้ายทางในครั้งนี้
คือวิถี "คนไร้ฝัน" ปล่อยวันเวลา
ทางชีวิตสวยงามตามฝันใฝ่
จะมีหรือที่ใครไม่ปรารถนา
เพียงรู้เดินอย่างไร...ใช้ปัญญา
พบปัญหายิ่งหนัก...ใช้ผลักดัน
แม้ไม่รู้ปลายถนนทอดตรงหน้า
แต่รู้ว่ามีจุดหมาย...มีไฟฝัน
อาจเดินพลาดล้มบ้างบนทางชัน
แต่อุปสรรคฤาจะกั้น...หัวใจฉันที่จะโบยบิน
หน้าส่วนตัว
2302
