4 สิงหาคม 2546 13:44 น.
poohkan
โอ้ละเห่-ฟูมฟัก...ด้วยรักเจ้า
เมื่อยามเยาว์แม่ถนอมกล่อมจอมขวัญ
เอื้ออาทร-ร้อนร้าย แม่คลายพลัน
ภัยกางกั้นแม่กล้าฟันฝ่าไป
หวังเพียงแค่ คนดี ที่แม่รัก
จะมีหลักอนาคตที่สดใส
ยอมลำบากยากเย็นทุกข์เข็ญใจ
ด้วยสายใยรักแน่น ไม่แคลนคลอน
แม่จ๋า...ล้านความรักจากใครเขา
หลอมรวมเข้าอาจแกร่งยิ่งดั่งสิงขร
แต่... รัก หญิงที่ขนานนาม มารดร
แกร่งแน่นอน..กว่าสิ่งใดในโลกา
แม่จ๋า...แม่คือหญิงที่ยิ่งใหญ่
เหนือเทพไท้ ทั้งสามภพจบทั่วหล้า
พระคุณล้นเกินรำพันจำนรรจา
พรรณนาเทียบได้...ไม่เพียงพอ
จะหาทิพย์จากสวรรค์ ณ ชั้นสรวง
กรองเป็นพวงแทนพลอย...ทำสร้อยศอ
หรือหยิบดาวพราวฟ้ามาทักทอ
แทนป่านปอ....เป็นของขวัญ...นั้นด้อยไป
โอ้ละเห่..ที่ฟูมฟัก ลูกรักแม่
สัญญาแน่..เป็นคนดีมิเผลอไผล
เพื่อทดแทนคุณความรัก...จากดวงใจ
กราบด้วย มาลัยอักษรา บูชาเอย
12 มิถุนายน 2546 18:54 น.
poohkan
แอบเก็บรูปเธอไว้ใต้หมอน
เวลานอนเผื่อจะเจอเธอในฝัน
หากว่าฝันคืนไหนที่เราได้เดินไปพร้อมกัน
ก็อยากจะหลับตาอยู่อย่างนั้นตลอดคืน
แอบเจอเธอได้แค่ในฝันอย่างนี้
รู้สึกดีมาก รู้ไหม....จนไม่อยากตื่น
เพราะความจริงไม่มีทางเป็นไป.....อย่างในฝันเมื่อคืน
เพราะความเป็นจริงที่ตรงนี้ที่ฉันยืน...มีฉันคนเดียว
12 มิถุนายน 2546 14:21 น.
poohkan
ใครเลยจะรู้...ว่าความใกล้ชิด
เป็นตัวการให้เพื่อนสนิทเปลี่ยนแปลงได้
เธอไม่ผิดหรอกนะที่ดีต่อกันกว่าใครใคร
และไม่แปลกอะไร...ถ้าจะจริงใจให้เพื่อนสักคน
เพียงแต่ฉัน...เป็นคนเหงา
เมื่อมองเห็นเธอในความว่างเปล่า...จึงสับสน
เหมือนกำลังไขว่คว้าใคร...ที่เข้าใจถึงตัวตน
ลืมนึกไปว่า...เพราะเป็นเพื่อนเธอจึงทน....
..........คบกันไปอย่างนั้นเอง
26 พฤษภาคม 2546 19:34 น.
poohkan
อยากให้ฟากฟ้าเป็นอ้อมแขน
ลมพัดพริ้วเป็นตัวแทนสื่อภาษา
แสงระยิบระยับของดาวคือดวงตา
เฝ้ามองเธอตลอดเวลา...อย่างห่วงใย
ถ้าคืนนี้เธอแหงนหน้าขึ้นมองฟ้า
ก็หวังเธอจะรู้ว่า...มีความรักฝากมาให้
ถึงแม้ระยะทางจะกั้นเราจนห่างสักเพียงใด
เธอคงรับรู้ได้...ว่าคนไกลคิดถึงเธอ
21 พฤษภาคม 2546 10:22 น.
poohkan
ขอร้องนะ...ได้ไหม
อย่ารีบร้อนจากไปตอนนี้
หากแม้ว่าอย่างไร...คือเธอจะจากไปอยู่ดี
แต่วันนี้...ตอนนี้..ฉันไม่มีแล้วกำลังใจ
บอบช้ำ...จากผู้คนรอบข้าง
อ้างว้าง...เหว่ว้านะรู้ไหม
อย่างน้อย...สงสาร ฉันไม่มีใคร
เธออีกคนจากไป...ฉันจะอยู่อย่างไรได้...คนเดียว
*** เดินไปสะดุดขาตาคนนี้มาหนะค่ะ เลยนึกถึงเรื่องราวตอนนั้นขึ้นมาค่ะ T_T