19 พฤษภาคม 2553 11:01 น.
poohkan
โอ้กรุงเทพฯเมืองฟ้าอมร...
โอ้มหานครที่ยิ่งใหญ่
ฟ้ากรุงเทพฯปกคลุมกลุ่มควันไฟ
จะเผาเมืองให้บรรลัยหรือไรกัน
ประเทศไทยรวมเลือดเนื้อชาติเชื้อไทย
เพลงชาติที่ร้องขึ้นใจท่องได้มั่น
ดนตรีเริ่มเสียงเพลงก้องร้องรับพลัน
อ้าปากร้องไปวันวันอย่างนั้นเอง
ไทยนี้รักสงบ...รบไม่ขลาด
เอกราชจะไม่ให้ใครข่มเหง
นี่หรือการกระทำตามบทเพลง
เคยไหมเพ่ง-พินิจ-นึก-ตรึกตรองตาม
อ้าปากตะโกน “กู คนไทย”
จะเรียกร้องประชาธิปไตย..ใครอย่าห้าม
วันนี้ความขัดแย้ง..รุนแรง..ลุกลาม
ท่านลองถามตัวเองดู...”กูทำเพื่อใคร”
หยุดเถิด…หยุดคิด สักนิดเถิด
รักบ้านเกิด รักชาติ...กันใช่ไหม?
มองตัว..มองเท้า..มองแผ่นดิน..ถิ่นนี้ “ไทย”
หรืออยากให้ชาติพ่ายแพ้...เกินแก้การณ์
เสียงเล็กเล็กไร้พลังแค่หวังว่า
“ไทย” จะกลับมาสงบสุขสมัครสมาน
“ไทย” ผลาญเผา “ไทย” แพ้พ่าย ”ไทย” ร้าวราน
ขอกราบกรานทุกๆฝ่าย...”ขอประเทศไทยคืน”
2 เมษายน 2551 12:24 น.
poohkan
บรมราชกุมารีศรีสยาม
ทรงเป็นแก้วแวววามงามเฉิดฉันท์
พระเทพรัตน์ฯฉัตรทองผ่องอำพัน
ทรงคุ้มขวัญปกเกล้าเหล้าข้าฯไทย
ทรงงดงามพระจริยวัตร
เปี่ยมพระอัจฉริยฯอดิศัย
โบราณคดี-ศาสตร์ภาษาทรงเกรียงไกร
“เจ้าฟ้านักดนตรี” ไซร้ก้องธานินทร์
สองเมษาศรีศรีดิถีมาศ
สมภพราชกุมารีเสริมศรีถิ่น
พระเทพรัตน์ฯขัตติยนารีศรีแผ่นดิน
ดังฝนทิพย์เทพรินชโลมไทย
ห้าสิบสามพรรษามหาสวัสดิ์
พูนพิพัฒน์พละเพิ่มเสริมสดใส
ฝุ่นธุลีรองพระบาท...ราษฎร์รวมใจ
น้อมบังคมถวายชัย...ทรงพระเจริญ
ขอพระองค์ทรงพระเจริญ ด้วยเกล้าด้วยกระหม่อมขอเดชะ
*** ขอบคุณภาพจาก http://www.sirindhorn.ne
11 สิงหาคม 2550 23:52 น.
poohkan
กาพย์ยานี ๑๑
พระมิ่งพระแม่ฟ้า
ของเหล่าข้าฯประชาไทย
เฉลิมพระชนม์สมัย
คู่บุญนฤบดี
ทรงเมตตาอาทร
ราษฎรจึงสุขศรี
เสด็จถึงทุกที่
ถิ่นแร้นแค้นแดนพนา
แหล่งใดไร้ทำกิน
ทรงชูศิลป์ภูมิปัญญา
โลกล้วนประจักษ์ตา
ศิลปาชีพวิไล
ร้อยกรองกราบเบื้องบาท
อาศิรวาท ถวายชัย
น้อมเกล้าน้อมดวงใจ
มิ่งแม่ไทย ทรงพระเจริญ
กลอน ๘
พระมิ่งแม่ชนนีศรีประเทศ
ทรงปกเกศโปรดเกล้าชาวสยาม
ทรงส่งเสริมงานฝีมือให้ลือนาม
เป็นศาสตร์งามศิลปาชีพไทย
ศรีศรีเฉลิมขวัญวันเฉลิม
ศิริเสริมผ่องผุดพิสุทธิ์ใส
ทรงพระเจริญ ด้วยพระพลานามัย
ถวายจตุรพิธพรชัย ทีฆายุกา
ขอบคุณภาพ จาก www.observergroup.ne
26 มิถุนายน 2550 10:34 น.
poohkan
น้อมสักการรำลึกคุณ สุนทรภู่
บรมครูแห่งงานวรรณศิลป์
สมญา รัตนกวี ศรีแผ่นดิน
โลกยลยินยกย่องก้องเกริกไกร
หลากอรรถรสบทกลอน สอนเตือนจิต
เช่น ภาษิต สอนหญิง นั้นทันสมัย
แม้นวัตกรรมก้าวล้ำไป
นำปรับใช้เป็นแนวทางสร้างปัญญา
บทเสภา-กลอนนิทาน-งานนิราศ
ท่านเปรื่องปราชญ์เรียงร้อยถ้อยภาษา
เป็นอมตะผลงานซึ่งล้วนตรึงตรา
เป็นตำรา ฉันทลักษณ์ - อักขระวิธี
สดุดีครูกลอน สุนทรภู่
ท่านเชิดชูโวหารไทยให้เป็นศรี
แม้วันเดือนเคลื่อนคล้อย...สองร้อยปี
แว่วเสียงปี่พระอภัย...ไม่เคยเลือน
5 ธันวาคม 2549 21:04 น.
poohkan
จากลูกสาวคนหนึ่งส่งถึงพ่อ
เรียง รัก ทอร้อยถัก ตัวอักษร
ลูกรักพ่อ แม้บอกฝากจากกาพย์กลอน
รัก แน่นอน จากลูกมั่นลูกสัญญา
อาจไม่ใช่คนที่ เป็น ที่หนึ่ง
ไม่น่าทึ่ง-เก่งฉกาจ-มาดหรูหรา
ไม่สวยเด่นดังเช่น ดาว พราวนภา
แต่เชื่อว่าเป็น คนดี ที่ภูมิใจ
ทุกถ้อย พ่อ เตือนย้ำยามยังเด็ก
เจ้าตัวเล็กอาจเหมือนรั้นไม่หวั่นไหว
แต่พ่อจ๋า...ที่ตรึงติดสนิทฤทัย
จักอื่นใด คำพ่อสอน คือพรพรหม
อุ่นอื่นหนอ จะอุ่นละมุนนัก
เท่าอุ่นจาก ไอรัก อันเหมาะสม
ชายอื่นหนอ จะ รักลูก ยามทุกข์ตรม
ทั้งชีวิต หวาน ขม พ่อห่วงใย
ลูกของพ่อจะเดินทางอย่างเชื่อมั่น
สู่ ปลายฝัน อนาคตอันสดใส
แม้อุปสรรค์จะขวากขวางบนทางไกล
ลูกสาวพ่อ จะก้าวไปไม่แคลนคลอน
จากลูกสาวคนหนึ่งส่งถึงพ่อ
เรียง รัก ทอร้อยถัก ตัวอักษร
พนมมือก้มน้อมราบกราบบิดร
ด้วยบทกลอน ว่า รักมั่นกตัญญู
หน้าส่วนตัว
1888
