1 ธันวาคม 2545 23:48 น.
poohkan
รู้ไหม...........
ที่เธอเดินจากไปในครั้งนั้น
คิดว่าเวลาจะทำให้ลืมว่าเคยผูกพัน
ปล่อยให้เป็นแค่ความฝัน ระหว่างเรา
ผู้คน กาลเวลา สถานที่
อาจช่วยให้ลืมเรื่องที่มีในวันเก่า
เปลี่ยนตัวเอง ปลดหัวใจ ความทุกข์จะได้บรรเทา
ใช้เสียงหัวเราะกลบความเศร้า เหงา น้ำตา
รู้ไหม รู้ไหม รู้ไหม.............
นานเท่าไหร่....กับอาการที่ต้องรักษา
นานเท่าไหร่....กว่าจะเดินคนเดียวได้อย่างชินชา
นานเท่าไหร่....กว่าจะทำใจได้ว่าไม่รักกัน
แต่รู้ไหม รู้ไหม
ที่พยามไป สุดท้ายก็แค่นั้น
พอเจอเธออีกครั้ง.....จึงรู้ว่ายังรอ...ทุกวัน
รอเธอกลับมารักฉัน....แม้มันจะไม่มีทาง
หน้าส่วนตัว
669
